وقتی سخن از سرما نباشد، گوشه و کنار شهر تهران، زیر پلها، نیمکت پارکها، ایستگاههای اتوبوس و حتی گورهای شهر پناه بیپناهان و بیخانمانهاست. اما در وقت سرما، داشتن محلی گرم برای چند ساعت خوابیدن در یکی از گرانترین سکونتگاههای جهان یعنی تهران، برای چنین شهروندانی کار آسانی نبوده وهنوز هم نیست. حالا هم زمستان است و هم سرد! و تهران، هر شب بیخانمانها را روانه اتوبوسهای ۲۴ ساعته خود میکند. معمولا هر شب این افراد با مشقت فراوان خود را به محل عبور اتوبوسهای شرکت واحد میرسانند تا از سرما یخ نزنند و اگر توانستند چند دقیقهای چشم برهم بگذارند و بخوابند. اتوبوسهایی که در این شبهای سرد، مملو از زنان، مردان و حتی کودکان بیسرپناهی است که هر یک داستان خود را دارند اما در بیخانمانی شبیه به یکدیگرند. ماجرای خوابیدن این افراد در اتوبوس، در ساعات اولیه بامداد آغاز میشود و تا حوالی ساعت ۵ صبح ادامه دارد، یعنی دم صبح و زمانی که سایر شهروندان نیز برای استفاده از اتوبوسها راهی ایستگاهها میشوند. نداشتن ۲۵ هزار تومان بیشتر ( هزینه ارزان ترین مسافرخانه در تهران ۵۰ هزار تومان است) باعث شده تا رفتن به مسافرخانهها برای آنها منتفی باشد. گرم خانهها نیز به گفته برخی از این افراد آنچنان غیربهداشتی است که تحمل آن برایشان بسیار دشوارتر از خوابیدن در اتوبوس است.