روزنامه اینترنتی فراز: شنیدن صدای همدیگر، بخاطر سر و صدای کر کننده ماشین‌های برف‌سازی که مکان‌های المپیک را در شمال غرب پکن آماده می‌کنند، دشوار است. آنها صدای بلندی دارند و همه جا هستند و برف را در سراسر شیب‌ها می‌وزانند.
تقریباً زیبا است؛ البته اگر چشم‌انداز قهوه‌ای بی پایان و خشک و کاملاً خالی از برفی را که این مکان‌ها را فراگرفته نادیده بگیری!
به گزارش سی‌ان‌ان، این اولین دوره المپیک زمستانی است که در آن تغییرات آب و هوایی باعث شده بازی‌ها تقریباً صد در صد به برف مصنوعی متکی باشد. این البته بخشی از روندی است که در همه مکان‌های ورزشی زمستانی در سراسر جهان در حال وقوع است. مطالعات تازه نشان می‌دهد که اگر انتشار سوخت‌های فسیلی کنترل نشود، تنها یکی از ۲۱ شهری که در ۵۰ سال گذشته میزبان بازی‌های المپیک زمستانی بوده‌اند، تا پایان قرن دارای آب و هوای مناسب برای ورزش‌های زمستانی خواهد بود.
پلیسی‌ترین المپیک تاریخ!
با گرم شدن زمین و نامنظم‌تر شدن هوا، برف طبیعی برای ورزش‌های زمستانی کمتر و کمتر می‌شود این مکان‌ها بیشتر و بیتشر به برف مصنوعی تکیه کنند. درست کردن برف مصنوعی اما هزینه دارد: ماشین‌های برف‌ساز ساخته شده توسط بشر، به طور باورنکردنی سوخت فسیلی مصرف می‌کند؛ همان چیزی که منشا گرم‌شدن زمین است و برف طبیعی را روز به روز کمیاب می‌کند.
برف نمیاد؟ درستش کن!
منطقه اطراف سالن‌های المپیک زمستانی امسال، گرفتار خشکسالی شدید است، اما آب و هوای پکن حتی در سال‌های معمولی هم ورزش‌های برفی مناسب نیست. میانگین بارش سالانه برف در این مناطق تقریباً ۲۰ سانتی‌متر است.
وارد ماشین های برفی شوید
شرکت ایتالیایی (TechnoAlpin) برای تولید برف مورد نیاز المپیک زمستانی پکن قرار داد بسته است. مایکل مایر، یکی از مدیران ارشد این شرکت به «سی‌ان‌ان» می‌گوید: «ما بسیار مفتخریم که بگوییم تنها شرکتی هستیم که سیستم‌های برف‌ساز را برای بازی های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن ارائه می‌دهیم.» به گفته مایر این اولین بار است که یک شرکت وظیفه دارد تمام برف بازی‌های المپیک زمستانی را تامین کند.
اما یک مؤلفه مهم برای برف‌سازی وجود دارد که کار را دشوارتر از معمول می‌کند: دمای هوا آن‌قدر سرد نیست که آب را منجمد کند. در خود پکن، که میزبان چند رویداد در فضای باز خواهد بود، دمای هوا تقریباً تمام روزهای فوریه در ۳۰ سال گذشته فراتر از صفر بوده است. اما فناوری برای این مشکل هم راه حل دارد؛ جوردی هندریککس، مدیر آزمایشگاه برف و بهمن در دانشگاه ایالتی مونتانا، در این باره می‌گوید: «پیشرفت‌های تکنولوژیکی اخیر، امکان تولید برف را در زمانی که دمای هوا بیش از صفر درجه است، فراهم می‌کند. البته این برف حالت کرکی و سبکی برف طبیعی نیست و خیلی متراکم تر و سفت‌تر است»
به طور سنتی، برف‌سازی به شدت به تفنگ‌های برفی و دمای زیر صفر یا زیر صفر متکی بوده است. برای سازگاری با دماهای گرم‌تر و ارتفاعات پایین‌تر، باید رویکرد متفاوتی در پیش گرفت. «TechnoAlpin» برای حل این مشکل، از سال 2۲۰۱۸ شروع به ارسال زرادخانه کاملی از اسلحه‌های برفی، مولدهای برف با فن و برج‌های خنک کننده به پکن کرد. در میان این ماشین‌ها، فناوری جدیدی بود که در یک مرکز آموزشی برای ورزشکاران چینی استفاده شد. : کارخانه برف. هندریککس در توصیف این ماشین می‌گوید: «مانند یک نسخه بسیار پیچیده از یخ‌ساز یخچال خانه شماست!»
ساخت برف، افزون بر این به منابع قابل توجهی از جمله انرژی و آب نیاز دارد. مایر می‌گوید: «بدیهی است که هر چه هواگرم‌تر شود به انرژی بیشتری نیاز داریم.» با توجه به ۱/۲ میلیون متر مکعب برف مورد نیاز برای پوشاندن تقریباً ۸۰۰ هزار متر مربع از زمین مسابقه، تقاضای آب در المپیک زمستانی امسال بسیار زیاد است. کمیته بین المللی المپیک تخمین زده است که برای تولید برف برای بازی ها به ۴۹ میلیون گالن آب نیاز است، که با توجه به سرعت تمام شدن آب شیرین جهان بسیار زیاد است. این میزان آب برای پر کردن ۳۶۰۰ استخر با اندازه متوسط کافی است، و یک نکته مهمتر ؛ این میزان آب آشامیدنی یک روز برای نزدیک به ۱۰۰ میلیون نفر است.
این چالش‌ها روز به روز صنعت ورزش برفی را به سمت برف مصنوعی سوق خواهد داد، اما پرسش همچنان باقی است که «فقط به این دلیل که می‌توانیم، باید به هر قیمت این کار را بکنیم؟!»
