بی بی سی: شرلی هیوز، نویسندهٔ کتاب‌های کودک در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
شهرت هیوز برای نوشتن مجموعه داستان الفی و کتاب تصویری داگر بود. شماری از کتاب‌های او به فارسی هم ترجمه شده‌اند.
خانوادهٔ او گفتند شرلی هیوز "پس از بیماری کوتاهی در خانه‌اش و با آرامش" درگذشت.
آنها می‌گویند:"کتاب‌های شرلی دربارهٔ زندگی روزمرهٔ خانواده‌هاست و چند نسل آثار او را خوانده و دوست داشته‌اند و او در دل آنها جایی عزیز و از یاد‌نرفتنی داشته است".
در طول عمر کاری خود هیوز بیش از ۲۰۰ کتاب کودک را تصویر‌گری کرد که بیش از ده میلیون نسخه از آنها تاکنون به فروش رفته است.
فیلیپ پولمن، نویسندهٔ داستان "نیروی اهریمنی‌اش" درباره شرلی هیوز گفت:"شرلی هیوز همانند هر نویسنده و تصویرگر دیگری تحسین می‌شد، از کارهایش لذت می‌بردند، درباره‌اش حرف می‌زدند و از او می‌شنیدند و می‌خواندند و کارهایش را می‌دیدند اما با اطمینان می‌توانم بگویم هیچ نویسنده و تصویر‌گری چنین دوست‌داشتنی نبوده است".
شرلی در کربی غربی به‌دنیا آمد. دختر تی‌جی هیوز، صاحب یک فروشگاه زنجیره‌ای بود و در مدرسهٔ عالی هنر لیورپول در رشتهٔ نقاشی و طراحی لباس و در مدرسهٔ هنر راسکین آکسفورد در رشتهٔ هنر تحصیل کرد.
با الهام از نقاشانی مانند آرتور راکهام و ادموند دولاک اولین آثار نقاشی خود را برای کتاب خواهر کوچولوی آتیش‌پارهٔ من نوشتهٔ دوروتی ادواردز ارائه داد پیش از آنکه اولین کتاب خودش روز لوسی و تام را در سال ۱۹۶۰ بنویسد و تصویر‌گری کند.
"موفقیت بزرگ"
مجموعه داستان محبوب و پر‌خوانندهٔ هیوز به نام آلفی اولین بار در سال ۱۹۷۷ منتشر شد که قهرمان آن پسری همراه با خواهر کوچک‌ترش آنی‌رز است.
کتاب داگر که در همان سال منتشر شد دربارهٔ پسری است که سگ اسباب‌بازی پارچه‌ای خود را گم می‌کند. ماجرای این داستان با الهام از اسباب‌بازی گم‌شده‌ای در زندگی واقعی نوشته شده است که شرلی در سال ۲۰۱۷ برای پی‌ای‌مدیا تعریف کرد. او می‌گوید:"ما همه‌جا را گشتیم، اما نتوانستیم آن را پیدا کنیم، داگرهدیهٔ تولد دو‌سالگی پسرمان بود".
"آن موقع‌ها هر دو گوشش آویزان بود اما صاحبش چنان محکم آن را به صورتش می‌چسباند که یکی از گوش‌هایش بالا می‌آمد به همین دلیل وقتی شروع به تصویر‌گری داستان کردم این تصویر را الگوی کارم قرار دادم".
او می‌گوید:"وقتی کتاب را تمام کردم به من گفتند این کتاب برای کشور‌های دیگر مناسب نیست و با مخاطبان کشور‌های دیگر ارتباط برقرار نمی‌کند، اینطور که معلوم است این کتاب موفقیت بزرگ من بود و در کشور‌های مختلف و به زبان‌های گوناگون بارها منتشر شد".
این کتاب نشان تصویر‌گری کیت گریناوی را برای او به ارمغان آورد، این جایزه برای تصویر‌گری کتاب‌های شاخص و ارزشمند کودکان و نوجوانان اهدا می‌شود.
شرلی هیوز یک بار دیگر هم در سال ۲۰۰۳ این جایزه را برای کتاب شانس بزرگ الا که اقتباسی از داستان سیندرلا بود، دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۵ موفق به دریافت جایزهٔ دستاورد زندگی بوک تراست، بزرگ‌ترین بنیاد کتاب‌خوانی بریتانیا شد که مایکل مورپرگو و مالوری بلکمن هم در هیأت داوران آن سال حضور داشتند.
در مراسم دریافت جایزه او گفت:" من در زندگی حرفه‌ای طولانی‌ام، چه به‌عنوان تصویرگر داستان‌های دیگران و چه نوشتن داستان‌های خودم، موفقیت‌های بسیاری کسب کرده‌ام".
"چند نسل از مخاطبان"
مایکل مورپرگو نویسندهٔ کتاب اسب جنگی در واکنش به درگذشت شرلی هیوز یاد او را گرامی داشت و گفت "او باعث کتاب‌خوانی میلیون‌ها کودک در جهان شد". او می‌گوید:"همهٔ ما با نوشته‌ها و نقاشی‌های شرلی هیوز بزرگ شده‌ایم و بر ما اثر عمیقی گذاشته است. ما از کارهای او لذت می‌بریم و آنها را برای فرزندان و نوه‌های خود هم می‌خوانیم".
"شرلی باعث کتاب‌خوان شدن میلیون‌ها کودک شده است. وقتی کتابی مانند آلفی را می‌خوانید و فکر می‌کنید به... چه عالی و قسمت دیگری از آن را دنبال می‌کنید. ممنون شرلی، همهٔ ما از تو ممنونیم، بچه‌های امروز و بچه‌های دیروز".
بوک تراست ، بزرگ‌ترین بنیاد کتاب‌خوانی بریتانیا در توئیتر نوشت: "داستان‌ها و تصویر‌سازی‌های کم‌نظیر هیوز با چند نسل ارتباط برقرار کرده است و هنوز محبوب و پر‌طرفدار است".
هیوز در سال ۲۰۱۷ به پاس خدمت طولانی به ادبیات کودکان نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد.
شرلی با جان ولیامی، معمار، ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شدند. در تهیهٔ مجموعه کتاب‌های دیکسی او دی با دخترش کلارا ولیامی همکاری کرده است.
کلارا در یادبود و بزرگداشت خاطرهٔ مادرش گفت:" کارهای او تا ابد خواهد درخشید".
