ایالات متحده و متحدانش با تأخیر قابل توجه در حال افزایش کمک‌های تسلیحاتی خود به اوکراین هستند، برتری هوایی روسیه می‌تواند این محموله‌های تسلیحات و مهمات را هر روز متوقف کند، اما ارتش ایالات متحده می‌تواند بدون تشدید بی‌رویه درگیری، کمک‌هایی به نیرو‌های اوکراینی انجام دهد.
به گزارش سرویس‌ای تی و فناوری انتخاب به نقل از نیویورک پست، برایان کلارک از اعضای ارشد موسسه هادسون و مدیر مرکز مفاهیم و فناوری دفاعی هادسون معتقد است رهبران سیاسی و تحلیلگران عملیات‌هایی مانند مناطق پرواز ممنوع یا حمله به ستون‌های زرهی روسیه را برای کمک به نیرو‌های اوکراینی برای توقف پیشروی روسیه پیشنهاد کرده اند.
اگرچه این عملیات‌ها از نظر لفاظی رضایت بخش هستند، اما می‌توانند دقیقاً بهانه‌ای را که رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین برای عملکرد ضعیف روسیه تا کنون نیاز دارد فراهم کند و به او کمک کند تا روایتی از آمریکا به عنوان متجاوزی که در داخل کشور حمایت می‌کند، ایجاد کند.
در مقابل، ارتش ایالات متحده باید به شیوه‌هایی که برگشت‌پذیر، انکارناپذیر در درگیری شرکت کنند. جنگ الکترونیک یکی از مزیت‌های نامتقارن ارتش ایالات متحده در جنگ سرد بود و می‌توانست با استفاده از اثرات برگشت پذیر و بدون ایجاد تلفات مستقیم، نیرو‌های روسیه را کند یا سردرگم کند.
پهپاد‌های MQ-۱ Gray Eagle ارتش ایالات متحده و MQ-۹ Reapers نیروی هوایی یا تفنگداران دریایی می‌توانند از رومانی یا لهستان به حریم هوایی اوکراین پرواز کنند تا ارتباطات روسیه را با استفاده از پارازیت ها، مختل کنند. این سامانه‌ها همچنین می‌توانند علیه نیرو‌های دریایی روسیه در دریای سیاه به کار گرفته شوند تا توانایی آن‌ها برای هماهنگ کردن عملیات آبی خاکی در امتداد سواحل اوکراینی در غرب کریمه را کاهش دهند.
شدیدترین شکل حمله الکترونیکی مایکروویو پرقدرت است که به وسایل الکترونیکی مانند سیستم‌های ناوبری، رادیو‌ها و حسگر‌ها آسیب می‌رساند. ستون‌های روسی که به شهر‌های اوکراین نزدیک می‌شوند ممکن است مورد حمله مایکروویو پرقدرت قرار بگیرند و خودرو‌ها را در مقابل کمین‌های اوکراینی سرگردان و آسیب‌پذیر کند.
ایالات متحده باید پهپاد‌هایی مانند MQ-۹ Reaper یا پهپاد‌های هدف مصرفی مانند RQ-۵۸ Valkyrie را به حریم هوایی اوکراین ارسال کند که محموله‌های مایکروویو پرقدرت مانند موشک CHAMP نیروی هوایی را برای حمله به سیستم‌های الکترونیکی روسیه حمل می‌کند.
از آنجایی که حملات مایکروویو آسیب قابل مشاهده‌ای به جا نمی‌گذارد، می‌توان آن‌ها را رد کرد، اما رهبران نظامی روسیه متوجه خواهند شد که چه اتفاقی افتاده است.
مانند جنگ الکترونیک، عملیات سایبری مانند حملات انکار سرویس می‌تواند اختلالات موقتی ایجاد کند. مانند مایکروویو پرقدرت، حمله سایبری نیز می‌تواند آسیب دائمی ایجاد کند.
ایالات متحده و روسیه از حملات سایبری به اهداف غیرنظامی خودداری کرده‌اند، اما می‌توان از آن‌ها با شدت بیشتری علیه نیرو‌های نظامی روسیه استفاده کرد. ایالات متحده باید با ایجاد اختلال در شبکه‌های رایانه‌ای که برای مدیریت موجودی‌های تدارکات و جابه‌جایی از انبار‌ها استفاده می‌شود، حمایت نیرو‌های روسیه را کاهش دهد. بعید است که این شبکه‌ها به اندازه شبکه‌های عملیاتی روسیه محافظت شوند و ضربه زدن به آن‌ها به اندازه حمله مستقیم به فرماندهی و کنترل روسیه تشدید کننده نخواهد بود.
عملیات‌های پیرامونی می‌تواند با محدود کردن گزینه‌های روسیه و ممانعت از گسترش نبرد به نیرو‌های اوکراینی کمک کند. قبل از تهاجم، کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده از دریای سیاه خارج شدند و اکنون کشتی‌های جنگی روسیه برتری دریایی را در امتداد سواحل اوکراین ایجاد کرده‌اند. با این حال، متحدان ناتو، ترکیه، رومانی و بلغارستان نیز با دریای سیاه همسایه هستند.
