علیرضا داوودنژاد در یادداشتی در واکنش به ویدئوی اعتراضی داریوش مهرجویی نوشت:
آقایان مسئول در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی و اداره نظارت؛ اگر واقعا قصد ضربه زدن به مهرجویی و صدمه زدن به فیلم «لامینور» را ندارید چرا پروانه نمایش این فیلم را علی‌رغم تقاضای تهیه کننده تمدید نمی‌کنید و به دست او نمی‌دهید؟
آیا فکر می‌کنید تحت عنوان تعامل با تهیه‌کننده و کارگردان امکان سانسور و جرح و تعدیل فیلم فراهم می‌شود؟ آیا مصمم هستید پروانه نمایش‌های صادر شده در دولت قبل را از اعتبار ساقط کنید؟ آیا متوجه آثار ویرانگر این جنگ‌های جناحی هستید که چشم شما را به روی واقعیت‌ها بسته است و در شرایطی که بازار سیاه فرهنگ بر بازار قانونی غلبه پیدا کرده و انبوه فیلم‌های بازاری و وارداتی فضای دیداری شنیداری مملکت را تسخیر کرده به جای تقویت تولید کننده و تامین امنیت او در بازار نمایش ، استاد نویسندگی، کارگردانی و تولید فیلم‌های برجسته و نمونه سینمای ایران و فیلم آخر او را زیر ضرب و زور گرفته‌اید؟
آیا این راهیست که برای تحول در وضعیت رسانه‌ای ضعیف و مخاطب گریز کشور انتخاب کرده‌اید؟ آیا چهل سال تجربه و هزینه و آزمون و خطا کافی نبوده تا دریابید عرصه فرهنگ عرصه پادگان نیست و مدیریت نیروی انسانی خلاق با مدیریت‌های کارخانه‌ای و کارمندی تفاوت دارد؟ آیا بر این باورید که واگذاری بازارهای فرهنگی و هنری و رسانه‌ای ایرانی به رقیبان منطقه‌ای و حریفان جهانی بهتر از آن است که متفکران و هنرمندان همین مملکت با دل خوش و احساس امنیت شغلی به کار خلق و تولید آثار هنری و رسانه‌ای و ارائه آن به هموطنان خود بپردازند؟
شما مگر مدعی پیروی از بنیان‌گذار جمهوری اسلامی نیستید؟ او عقیده داشت که «بدترین فیلم ایرانی بهتر از بهترین فیلم خارجی است»؛ با این وصف شما پیروان چگونه می‌توانید با فیلمسازی که فیلمش را او آموزنده خوانده و همچنین بخشی از بهترین فیلم‌های سینمایی ایران را ساخته است اینگونه رفتار کنید؟ دنبال چه هستید؟ چه هدفی را دنبال می‌کنید؟ چرا پروانه نمایش صادر شده فیلم «لامینور» را تمدید نمی‌کنید و به دست تهیه کننده آن نمی‌دهید!؟
