سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در همین مقطع زمانی مجالس بزرگداشت وفات حاج سید مصطفی خمینی تحرکات دامنهدار و موثری را در ایران رقم زد [...] مقالهی معروف «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در روزنامهی اطلاعات به نوشتهی احمد رشیدی مطلق و چند روز بعد از دیدار کارتر از ایران، به دستور شاه انتشار یافت که عواقب آن مسیر حوادث را به کلی تغییر داد و در واقع تیر خلاصی بود بر پیکر ناتوان رژیم پهلوی. قیام یکپارچهي مردم قم در هم شکسته شد و کشتاری عظیم صورت گرفت. موفقیت برنامهها و عملیات سرمداران نهضت در ابعاد سهگانهی سیاسی، عقیدتی و نظامی، چهرهي خود را نمودار میساخت. شبکهی اطلاعرسانی گستردهای تشکیل شد. دانشجویان دانشگاهها، روحانیون حوزههای علمیه و علمای بزرگ پیرو امام علیرغم دعوت به سکوت بعضی از روحانیان راحتطلب و قاعدین مصلحتاندیش، پیام کشتار قم را به سراسر ایران رساندند. بازارها تعطیل شد، در سراسر کشور مردم آگاه و سیاسیشده به میدان آمدند. هر روز خبر درگیری از نقاط مختلف کشور و کشتار مردم توسط عوامل رژیم به سایر نقاط انتقال مییافت و در رسانههای جهانی منعکس میشد. جامعهی بازرگانان و پیشهوران تهران طی اطلاعیهای به تاریخ ۲۷ دیماه ۱۳۵۶ در گرامیداشت یاد شهدای قم روز ۲۹ دیماه تعطیل عمومی اعلام کرد و بازار را به عنوان اعتراض به کشتار مردم بیگناه قم تعطیل کردند؛ و از بازرگانان و بازاریان سراسر کشور خواستند در این تعطیلی عمومی شرکت کرده و از باز کردن مغازههای خود خودداری کنند. اتحادیهی نیروهای جبهه ملی ایران نیز طی اعلامیهای به تاریخ ۱۰ بهمن ۵۶ از اعلامیهي بازاریان تهران حمایت کرده و از همگان خواست از مردم بیپناه قم و نیز روحانیون مترقی حمایت کنند. علما و وعاظ تهران، بازاریان اصفهانی مقیم مرکز، علما و اساتید حوزهی علمیهي قم، جنبش مسلمانان مبارز و اتحادیهی انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا و آمریکا و کانادا و نیز اتحادیهی انجمنهای اسلامی در شبهقارهی هند و فیلیپین در محکوم ساختن این عمل رژیم بیانیههای شدیداللحنی صادر کردند [...].
امام علاوه بر ارسال پیام به مردم ایران، در درس خود در نجف نیز مشروحا به این فاجعه پرداختند. نوار درس امام توسط حجتالاسلام دعایی به دست ما در اروپا رسید که دکتر رضا صفاتی – دبیر انتشارات اتحادیه – آن را در شمارگانی وسیع تکثیر و به سراسر اروپا توزیع کرد. در این سخنرانی امام اظهار داشتند: «... این ملت بیدار ایران در مقابل این مصیبتها استقامت میکند... این ایستادگی به نتیجه خواهد رسید.... بعد از آنکه ملتها بیدار شدند و بعد از آنکه حتی زنها قیام کردند بر ضد دولت و بر ضد این جباران، یک همچو ملتی پیروز میشوند...»
ادامه دارد...
منبع: صادق طباطبایی، «خاطرات سیاسی اجتماعی (۱)؛ جنبش دانشجویی ایران»، تهران: موسسه چاپ و نشر عروج، چاپ سوم، ۱۳۹۳، صص ۳۰۰-۳۰۱.
