رابرت زولیک در وال استریت ژورنال نوشت: ترومن، کارتر و بایدن با امید احیای ملتی آسیب دیده وارد قدرت شدند، اما برنامه‌هایشان بصورت ناگهانی به هم خورد. مانند ترومن و کارتر، آقای بایدن هم با تورم دست و پنجه نرم می‌کند و هر سه برای متحد کردن حزب دموکرات در شرایطی تلاش می‌کردند که چپگرا‌ها با نکوهش سنت‌های دموکرات‌های میانه‌رو، حزب را به چپ متمایل کردند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: درست همانطور که بایدن برای همگام شدن با رویداد‌های بین المللی تلاش می‌کند، تحولات عظیم جهانی ترومن و کارتر را هم وادار به بازنگری در جایگاه آمریکا در جهان کرد. اما عقب نشینی مفتضحانه بایدن از افغانستان، تردید‌هایی را درباره صلاحیت او مطرح کرده است. تولیدکنندگان انرژی در جهان قیمت‌ها را افزایش داده اند. صرف نظر از اینکه بایدن به توافق هسته‌ای با ایران دست یابد یا خیر، منتقدان مدعی هستند تلاش آمریکا برای جدا کردن خود از خاورمیانه به واقعیات قدرت در این منطقه ضربه زده است. شرایط مرز جنوبی آمریکا هم نشان دهنده از دست رفتن کنترل بر آن است؛ و اوکراین به احتمال زیاد برای ماه‌ها، اگر نگوییم سال‌ها، میدان جنگی خونین باقی خواهد ماند.
در انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۱۹۴۶، رای‌دهندگان «ریاست‌جمهوری تصادفی» ترومن را رد کرده و برای اولین بار بعد از ۱۴ سال اکثریت جمهوری‌خواه را در کنگره انتخاب کردند. ترومن برای واکنش متناسب با این نتیجه تمرکز خود را بر سیاست گذاشته و برنامه‌های اقتصادی و اتحاد‌هایی را ایجاد کرد که پایه رهبری جهانی آمریکا را در بقیه قرن بیستم گذاشت. در مقابل، آقای کارتر تلاش کرد تا شکست‌های اقتصادی و بین‌المللی را جبران کند، اما مشکلات مستمر به نوعی انحراف از مسیر منجر شد.
سخنرانی آقای بایدن در ماه مارس نشان داد که کاخ سفید مطمئن نیست چگونه با شرایط تغییریافته سازگار شود. قبل از پرداختن به فهرستی از طرح‌های داخلی کهنه و رد شده، بایدن تلاش برای جلب حمایت آمریکایی‌ها برای دفاع از اوکراین، سخنان خود را آغاز کرد - که به نظر می‌رسید بیشتر به جلب رضایت جناح چپ حزبش، و نه کل ملت، علاقه‌مند باشد.
آقای بایدن فرصت‌های دیگری برای مهندسی چرخشی به سبک ترومن خواهد داشت. در زمان بروز چنین فرصت‌هایی، او باید توضیح دهد که چگونه رویداد‌های دراماتیک جهان را تغییر داده اند و چرا او نیز در حال تغییر است. پیام جدید او می‌تواند بر سه پایه استوار باشد:
اول، ایالات متحده باید سرمایه گذاری‌های نظامی خود را افزایش دهد. دولت پیش‌نویس بودجه دفاعی خود را قبل از تهاجم روسیه به اوکراین تهیه کرده، اتفاقی که چشم‌انداز امنیتی اروپا را تغییر داده. بایدن اکنون باید تعهدات جدید خود را با استراتژی‌های به روز تطبیق دهد. اوکراینی‌ها برای دفاع از خود به سلاح و فناوری نیاز دارند. ایالات متحده به طرح‌های جدیدی برای دفاع روبه جلو در سراسر اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام نیاز دارد. پیمان‌های مربوط به سلاح‌های هسته ای، موشک‌ها و نیرو‌های آمریکایی در اروپا قدیمی هستند. دولت به فناوری‌های مدرن و مفاهیم جدید واکنش منعطف، همراه با تمایل به مذاکره نیاز دارد تا هرگز از سلاح‌های کشتار جمعی - از جمله حملات سایبری فاجعه‌بار - استفاده نشود.
دوم، ایالات متحده باید در داخل کشور قوی‌تر و انعطاف پذیرتر شود. مبنای این حرکت هم باید احترام به اصل انتخابات آزاد در قانون اساسی و البته پذیرش نتایج آن باشد. اصلاح قانون شمارش انتخابات باید از مدت‌ها پیش از طرف دو حزب پیگیری می‌شد. این کشور همچنین باید برای همه گیری بعدی آماده شود. بایدن می‌تواند تولید گاز و نفت را در کنار گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر از طریق مشوق‌های بازار تشویق کند. آمریکایی‌ها شاید در درک مدل‌های اقلیمی مشکل داشته باشند، اما هر نوع طوفان و سیل شدیدی را تجربه کرده و از نیاز به سازگاری با آن آگاه هستند. رئیس جمهور می‌تواند تحقیق و توسعه را در حوزه محاسبات، ارتباطات، انرژی و زیست شناسی تقویت کند. او باید ز طریق صحبت با میانه‌رو‌های سیاسی که به سیاست‌های هویتی علاقه‌ای ندارند، مدارس را بر آموزش برای آینده متمرکز کند. آمریکا باید استعداد‌های جهان را جذب و تازه واردان را تشویق کند. همچنین عاقلانه خواهد بود که رییس‌جمهور از کسانی در حزبش فاصله بگیرد که تلاش می‌کنند بودجه پلیس را کاهش دهند. او می‌تواند این کار را با متعهد شدن به امنیت خیابان در عین رعایت حقوق مدنی، انجام دهد.
سوم، رئیس جمهور باید توضیح دهد که تنها ایالات متحده می‌تواند نوع جدیدی از ائتلاف بین المللی را ایجاد کند، اتحادی از طریق همکاری با متحدان کنونی، اما همزمان توجه به فراتر از آن‌ها و کشور‌های در حال توسعه که از سعی می‌کنند وارد چالش روسیه و چین نشوند. در زمان پرزیدنت جورج دبلیو بوش، ایالات متحده تلاش جهانی را برای توقف گسترش HIV/AIDS و مالاریا رهبری کرد. دولت بایدن باید همین کار را برای کووید انجام دهد. آمریکایی‌ها می‌توانند با ارائه تجهیزات اضطراری، بذر و کود به جهانیان در برابر شوک‌های قیمت مواد غذایی و تغییرات آب و هوایی کمک کنند. همه این‌ها را می‌توان با باز نگه داشتن بازار‌ها و تشویق سرمایه گذاری برای تولید، کارایی و تجارت آتی انجام داد. برخلاف قرنطینه‌های اقتدارگرایان، استراتژی واشنگتن در درازمدت باید بر گشودگی و فرصت تاکید کند.
بایدن ممکن است به طور منطقی نگران نبود کسی مانند آرتور وندنبرگ در کنگره باشد - سناتور جمهوری خواه که ترومن برای طراحی معماری موفق بین المللی آمریکا با او کار می‌کرد. اما پاسخ اکثر جمهوری‌خواهان به اوکراین نشان می‌دهد که اگر رئیس‌جمهور قاطعانه عمل کند، می‌تواند درباره حمایت از سه ستون امنیت و قدرت ملی مذاکره کند.
رؤسای جمهور دوست دارند خود را به ترومن سرسخت تشبیه کنند، به خصوص زمانی که محبوبیت آن‌ها در نظرسنجی‌ها کاهش می‌یابد. اما به ندرت تشخیص می‌دهند که او چقدر جسور بوده است. عبور از گذشته باعث خشم حوزه‌های قدرتمند در دولت آقای بایدن خواهد شد. کارکنان کاخ سفید و مشاوران سیاسی که از طریق سیستم قدیمی پیشرفت کردند، توصیه به احتیاط خواهد کرد. اما خاطرات افراد کوشا در دولت کارتر غم انگیز است. آقای بایدن باید داستان ترومن امروز را بنویسد.
