ایسنا : پخشکننده فیلم «والدین امانتی» با اشاره به اینکه زمانی تبلیغ رایگانِ فیلمهای سینمایی توسط شبکه ماهوارهای «جم» تاثیر مثبت زیادی داشت، از صدا و سیما انتقاد کرد حتی با پول هنگفت هم این کار را به درستی انجام نمیدهد.
محدودیتهایی که صدا و سیما برای تبلیغ فیلمهای سینمایی در حال اکران اعمال میکند اتفاق تازهای نیست و سالهاست که سینماگران از تصمیمهای سلیقهای و تبعیض در تبلیغ فیلمها و پخش تیزرها گلهمند هستند اما در شرایط فعلی که پس از دو سال رکود ناشی از شیوع کرونا در سینما، هنوز رونق نصف و نیمهای هم به سالنها برنگشته، اطلاعرسانی از سوی تلویزیون تاثیر بسزایی میتوانست داشته باشد. این همکاری نکردن برخلاف وعدههای داده شده از سوی مدیران جدید، تصور دشمنی را برای برخی سینماگرها ایجاد کرده است.
حبیب اسماعیلی که این روزها فیلم «والدین امانتی» را روی پرده و «برای مرجان» را هم آماده اکران دارد، در گفتوگویی با اشاره به اینکه پیش از شروع اکران برای پخش تیزر از تلویزیون اقدام کرده ولی با شروع نمایش فیلم اتفاقی نیفتاد، اظهار کرد: «اکران فیلم از ۱۸ خرداد آغاز شد ولی تیزر را از یک هفته زودتر در اختیار گذاشتیم تا مسئولان تلویزیون ببینند که خبری نشد. کلا در این چند وقت عملکرد خوبی از آنها ندیدهایم در حالی که با توجه به شرایط کرونایی، صدا و سیما از سینمای داخلی و بخش خصوصی باید حمایت میکرد. متاسفانه پخش تبلیغات فیلمها کم و اغلب به زمانهای نامناسب محدود میشود در صورتی که تلویزیون متعلق به مردم است و جزو وظایف این رسانه است که با توجه به ضررهای وارد شده به سینما در دو سال گذشته حمایت کند.»
او افزود: «فیلمسازان و سرمایهگذاران زیادی هستند که به دنبال دلالی و کارهای تجاری نرفتند و لازم است که از آنها حمایت شود نه اینکه آنقدر تیزر را پخش نکنند تا وقتی فیلم به روزهای آخر اکران میرسد، پخش کنند. گاهی میگویند که چند میلیارد تومان تیزر پخش کردهاند و ممکن است این تصور پیش آید که چقدر تعداد زیادی بود اما وقتی بررسی میکنید، میبینید بیشتر از هفت - هشت تیزر نبوده است.»
این تهیهکننده در پاسخ به تصمیمی که برای اکران در این مقطع گرفته است نیز گفت: «حدود ۲۰۰ فیلم پشت اکران ماندهاند و نیاز است که فیلمها نمایش داده شوند. اگر بخواهیم بگوییم زمان مناسبی برای اکران نیست باید به این هم فکر کنیم که برای سینما چه اتفاقی میافتد. سالنهای سینما به خوراک نیاز دارند و حالا که سینماها بعد از دو، سه سال هنوز پابرجا هستند، وظیفه ما نیز است که حمایت و فیلمها را اکران کنیم آن هم در شرایطی که میدانیم وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست ولی به هر حال سینما هم یک تفریح است، اما با این وجود نمیدانم چه دشمنی و خصومتی با سینما وجود دارد که اینگونه برخورد میشود.»
اسماعیلی با بیان اینکه «همه در این مملکت مشغول کار هستند و فیلمهایی هم که اکران میشوند متعلق به همین مملکت هستند و این تلویزیون هم برای همین مردم است» گفت: «زمانی شبکه ماهوارهای جم به صورت رایگان تیزر فیلمها را پخش میکرد و چقدر تاثیر داشت، اما به دلایلی این ارتباط قطع شد و ما چشم انتظار هستیم که از طریق تلویزیون خودمان حمایت شویم که این اتفاق نمیافتد. در حال حاضر به غیر از همکاران خودمان و اهالی رسانه در حوزه سینما بیشتر مردم نمیدانند که فیلمهای روی پرده چیست یا مثلاً اکران فیلمهای جدید شروع شده است، این در شرایطی است که در گذشته سینماها بیلبورد داشتند و الان که به مجتمع و پردیس تبدیل شدند دیگر به آن شکل، تبلیغی در خیابان و سر در سینما نیست و بعضی هم فقط مانیتور دارند که تیزری از فیلمها را نمایش میدهند، به همین دلیل واقعا برای من سوال است که اگر یک فیلم تبلیغ شود، مردم سراغ تماشای آن بروند، سینما رونق پیدا کند و تهیهکننده تشویق شود که فیلمهای دیگری بسازد چه اتفاقی میافتد؟ آیا این کار بدی است؟ آیا متعلق به دشمن است؟»
این پخشکننده افزود: «تصور میکردیم رئیس جدید صدا و سیما که میآید دیگر شرایط مثل سابق نیست و اتفاقهای خوبی میافتد، مخصوصاً با توجه به جلسهای که خانه سینما و عوامل دیگر سینما با مدیران جدید داشتند اما متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و تیزرها با نگاهی سلیقهای و همراه با ممیزی بررسی میشوند، در حالی که فیلمها توسط وزارتخانهای ( فرهنگ و ارشاد اسلامی) مجوز میگیرند که در شورای پروانه نمایش آن نمایندگانی از دستگاههای مختلف با نگاههای متفاوت حضور دارند و درباره فیلمها نظر میدهند پس دیگر احتیاج به بازبینی در جایی مثل تلویزیون نیست اما متاسفانه این اتفاق رخ میدهد.»
او در پایان با اشاره به اینکه اکران «والدین امانتی» را با تعداد مناسب سالن سینما شروع کردهاند، گفت: «متاسفانه خیلی از مردم اطلاعی از اکران ندارند چون طبیعی است که حمایت رسانههایی مثل صدا و سیما و نیز شهرداری در اطلاعرسانی اهمیت زیادی دارد، اما در بخش تبلیغات شهری اهالی سینما در وضعیتی نیستند که توان پرداخت بیش از ۲۰۰ میلیون تومان برای بیلبوردهای شهری را داشته باشند.»