روزنامه جوان نوشت: روال عادی تعامل بین دولت و مجلس، تذکر و استیضاح و سؤال نمایندگان از رئیس‌جمهور و وزراست. مطابق قانون، مجلس ناظر بر عملکرد دولت است و ابزار این نظارت هم همین تذکر و استیضاح است.
این روال ربطی به بد و خوب بودن رابطه میان این دو دستگاه حاکمیتی ندارد. با این حال، اصلاح‌طلبان به‌رغم آنکه همواره بر طبل «حاکمیت قانون» می‌کوبند، در عمل و موضع‌گیری نشان داده‌اند که در تعامل میان قوای مجریه و مقننه قائل به این روال قانونی نیستند و آن را در برهه‌های مختلف و بنابر شرایط، دشمنی و تخریب و سنگ‌اندازی و تفرقه و اختلاف تعبیر می‌کنند.
وقتی دولت دست اصلاح‌طلبان بود و مجلس دست اصولگرایان، نظارت مجلس بر دولت را سنگ‌اندازی تعبیر می‌کردند و با کوچک‌ترین احتمال سؤال و استیضاح اعضای هیئت وزیران، موج حملات اصلاح‌طلبان علیه مجلس شروع می‌شد. وقتی هم که دولت و مجلس دست اصلاح‌طلبان بود که مجلس تریبون دفاع از دولت شده بود و عملاً نظارت مجلس بر دولت تعطیل شد. حالا هم که دولت و مجلس هر دو تقریباً در دست یک جناح سیاسی است، نظارت مجلس بر دولت را تعبیر به وجود اختلاف میان دو قوه می‌کنند تا میان آن‌ها اختلاف بیندازند و البته اصرار بر انجام استیضاح هم دارند!
