یک کارشناس سیاست خارجی درباره محتوای احتمالی پاسخ امریکا به متن نهایی اروپا، بیان می‌کند که از این جواب نه می‌توان نتیجه گرفت که حتما توافق می‌شود و نه می‌توان گفت که توافق منتفی است. یک فرضیه این است که با توجه به ملاحظاتی که امریکایی‌ها داشته‌اند، احتمالا می‌خواهند که توافق به بعد از انتخابات کنگره امریکا موکول و فشار روی دموکرات‌ها کمتر شود. فرضیه دیگر این است که شاید امریکایی‌ها می‌خواهند از این طریق در داخل بین دموکرات‌ها از یک طرف و دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان میانه‌رو از طرف دیگر، یک نوع اجماع نظر ایجاد کنند و هزینه توافق را کاهش دهند. همچنین خبری هم که وال استریت ژورنال منتشر کرده بود، مبنی بر اینکه توافق ممکن است چند هفته طول بکشد، به نظر می‌رسد که غیرمستقیم معنایش این است که دولت بایدن نمی‌تواند تا پیش از انتخابات کنگره امریکا در این مورد تصمیم گیرد.
رحمان قهرمانپور در گفتگو با «انتخاب» در تحلیل و پیش‌بینی خود از محتوای پاسخ آمریکا به متن نهایی اتحادیه اروپا، بیان کرد: «قابل پیش بینی است که آمریکا جواب صریح بله یا خیر نداده است. چرا که اگر جواب مثبت می‌داد، ممکن بود دولت بایدن با این انتقاد مواجه شود که امریکا به پیشنهادات ایران تن داده و خواسته آن‌ها را پذیرفته است همچنین اگر به صورت قطعی پاسخ منفی می‌داد هم به این معنا بود که از نظر آن‌ها مذاکرات تمام شده است. این بخشی از بازی انداختن توپ در زمین یکدیگر است که هم ایران و هم امریکا دارند انجام می‌دهند. به این معنا که اگر مذاکرات موفق شد، هر طرف مدعی شود که این موفقیت با ابتکار او بوده است و اگر هم شکست خورد، طرف مقابل را باعث شکست بداند. این یک استراتژی رایجی است در مذاکرات؛ چه در مذاکرات تجاری و چه در مذاکرات سیاسی که به مراتب حساس‌تر است.»
این کارشناس سیاست خارجی ضمن تاکید بر اینکه از این جواب نه می‌توان نتیجه گرفت که حتما توافق می‌شود و نه می‌توان گفت که توافق منتفی است، افزود: «با این تفاصیل یک فرضیه این است که با توجه به ملاحظاتی که امریکایی‌ها داشته‌اند، احتمالا می‌خواهند که توافق به بعد از انتخابات کنگره امریکا موکول و فشار روی دموکرات‌ها کمتر شود. با توجه به اینکه در انتخابات مقدماتی در ایالت‌های مختلف، طرفداران ترانمپ موقعیت خوبی به دست آوردند، نگرانی دموکرات‌ها بیشتر شده است. فرضیه دیگر این است که شاید امریکایی‌ها می‌خواهند از این طریق در داخل بین دموکرات‌ها از یک طرف و دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان میانه‌رو از طرف دیگر، یک نوع اجماع نظر ایجاد کنند و هزینه توافق را کاهش دهند؛ بنابراین باید منتظر باشیم. همچنین خبر وال استریت ژورنال مبنی بر اینکه توافق ممکن است چند هفته طول بکشد، به نظر می‌رسد که غیرمستقیم معنایش این است که دولت بایدن نمی‌تواند تا پیش از انتخابات کنگره امریکا در این مورد تصمیم گیرد.»
قهرمانپور همچنین درباره اختلافات کلیدی که بلومبرگ در گزارش خود عنوان کرده است میان ایران و امریکا وجود دارد، گفت: «چند اختلاف جدی در میان است؛ یکی بحث تضمین‌هاست که خواسته ایران این است که امریکا تضمین دهد که مانع فروش نفت ایران نشود و افزون بر این، تضمین دهد که از برجام خارج نمی‌شود. ما به این تضمین‌ها می‌گوییم "اقدامات اعتمادساز"، که همیشه در سیاست بین‌الملل مسئله‌ساز بوده است.»
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل درباره دیگر اختلاف میان ایران و امریکا تصریح کرد: «بحث دیگر مسائل فنی است که در راس آن‌ها مسئله آژانس و روند بازدید آژانس از چهار مکان است که ایران خواهان این است که این پرونده به طور قطعی بسته شود ولی امریکا، رافائل گروسی و ظاهرا آژانس حرف‌شان این است که این پرونده باید مسیر عادی خود را در آژانس طی کند. این یک مسئله مهمی و بدان معناست که قبلا در توافق برجام، پرونده PMD با یک توافق سیاسی بسته شد. حال ایران هم می‌خواهد که همچنان موضوع از طریق توافق سیاسی حل شود ولی ظاهرا امریکایی‌ها روی این مسئله حرف دارند و می‌گویند که این مسئله بیشتر از اینکه سیاسی حل شود باید همزمان فنی هم حل شود. به این معنا که ایران با آژانس درباره بازدید از این چهار مکان و جواب دادن به سوالات آژانس همکاری کند.»
قهرمانپور در پایان در پاسخ به این پرسش که اگر در این مرحله توافق حاصل نشود آیا مذاکرات بازهم ادامه خواهد داشت، اظهار کرد: «پاسخ امریکا به این معناست که اگر ایران جواب داد و بخشی از این ختلافات حل شد، ممکن است که مجددا دو طرف در وین مذاکره انجام دهند. به باور من احتمال انجام مذاکرات، دست‌کم برای یک دور، خیلی جدی است. یعنی اگر قرار باشد مذاکرات پیشرفت کند، احتمالا بعد از جواب ایران که گفته شده است تا آخر هفته می‌دهد، امریکایی‌ها خواهان این می‌شوند که دو طرف در وین دوباره مذاکره کنند. احتمال این امر جدی است.»
