تاثیرات ازدواج خویشاوندی

معاون پژوهشي مركز مطالعات و پژوهش‌هاي جمعيتي آسيا و اقيانوسيه گفت: بررسي تحولات باروري در ايران نشان مي‌دهد كه ازدواج خويشاوندي در ايران همبستگي شديد با سن پايين‌تر ازدواج دارد. 

به گزارش روابط عمومي مركز مطالعات و پژوهش‌هاي جمعيتي آسيا و اقيانوسيه، شهلا كاظمي‌پور در خصوص ميزان تعامل ميان خانواده و شبكه خويشاوندي در ايران گفت: يكي از بهترين شاخص‌هاي شدت ارتباط و تعادل ميان خانواده و شبكه خويشاوندي در ايران، مانند بسياري از جمعيت‌هاي جنوب آسيا و منطقه خاورميانه، همسرگزيني از ميان خويشاوندان است؛ همسرگزيني از ميان خويشان از ديرباز در ايران امري متداول بوده و بعضا اينگونه وصلت‌ها بر پايه برخي از ملاحظات اقتصادي و اجتماعي صورت مي‌گرفته است. 

وي افزود: نتايج يك مطالعه كه بر اساس داده‌هاي بررسي تحولات باروري در ايران انجام گرفته است، نشان مي‌دهد كه ازدواج خويشاوندي در ايران همبستگي شديدي با سن پايين‌تر ازدواج دارد و بر عكس، بهبود و ارتقاي پايگاه زنان (از نظر آموزش و اشتغال) احتمال اين نوع ازدواج را كاهش مي‌دهد.

كاظمي‌پور در خصوص تاثير اين تعاملات در تداوم شبكه خويشاوندي گفت: با وجود اين تغيير، تعاملات اقتصادي و اجتماعي ميان خانواده و شبكه خويشاوندي همچنان تداوم دارد و انتظار مي‌رود زوج‌هايي كه بلافاصله بعد از ازدواج با حداقل يكي از اعضاي خويشاوندان خود زندگي مي‌كنند، باروري بالاتري داشته است.