روزنامه خراسان نوشت: برخی والدین به اشتباه تصور می‌کنند که در آموزش تربیت‌جنسی کودکان(با هدف خود مراقبتی و پیشگیری از آزار جنسی )، به کنش و عملکرد جنسی پرداخته و همین موضوع باعث بیداری جنسی و ایجاد سوالات مکرر در ذهن کودکان می‌شود. در صورتی که در تربیت‌جنسی کودکان نیازی به ورود به مسئله کنش جنسی نیست چراکه اساسا کودکان(به‌ویژه قبل از سن پیش دبستانی) به این آموزش نیاز ندارند.
نکته جالب توجه این است که ما برای آموزش تربیت جنسی اغلب به آموزش مدون و کاملا از پیش برنامه‌ریزی شده نیازی نداریم چرا که کودکان در هر دوره سنی نیاز به آموزش جنسی را با گفتار و رفتارهای خود مطرح می‌کنند و این جاست که والدین باید آمادگی لازم را به منظور مواجهه مطلوب با این موقعیت‌ها به دست بیاورند.
آموزش خودمراقبتی به فرزند با رفتارهای غیرمستقیم
والدین با رفتار و گفتارشان می‌توانند خودمراقبتی را به فرزندشان آموزش دهند. به‌طور مثال، والدین با جدا کردن اتاق خود از کودک، حریم خصوصی شان را رعایت کنند و به طور غیرمستقیم به او بفهمانند که اگر بخواهد به اتاق خواب آن‌ها بیاید، باید اجازه بگیرد و پدر و مادر هم اگر بخواهند به اتاق او بروند، باید در بزنند تا او با مفهوم حریم‌خصوصی آشنا شود. کودک باید بفهمد قسمتی از بدن و پوشش من، مهم است و دوست نداریم که کسی غیر از خودمان ببیند. این مسئله را بچه‌ها در رفتار ما باید یاد بگیرند. حتی پوشش والدین هم در خانه به همین دلیل بسیار مهم است و یک نوع آموزش رفتاری به کودک می‌دهد. ما با پوشش‌مان به کودک آموزش می‌دهیم که کدام قسمت‌ها از بدن، خصوصی است و بچه‌ها می‌فهمند کسی نباید به آن‌ها نگاه کند. همچنین برای رفتن به سرویس‌بهداشتی یا حمام ، زمانی که بچه‌ها توانایی استفاده از مکان‌ها را دارند مثلا یک بچه 3 یا 4 ساله، باید مفهوم اندام خصوصی و پوشاندن آن از چشم دیگران را یاد بگیرد.
توجیه کودک درباره ممنوعیت رازداری در این ماجرا
والدین باید بر اساس سن کودک و درک او توضیح بدهند که بخشی از بدن ما، جزو اندام خصوصی محسوب می‌شود و هیچ فردی در هیچ شرایطی حق تماس و دست زدن یا لمس آن‌ها را ندارد. حالا اگر فردی به هر دلیلی این کار را انجام داد،بچه باید به والدین اش اطلاع بدهد. همچنین ما باید کودک را توجیه کنیم که مفهوم رازداری در این زمینه، هیچ جایگاهی ندارد. بچه‌هایی که مورد آزار قرار می‌گیرند، یا از سمت فرد آزارگر تهدید می‌شوند یا به کودک می‌گویند که این موضوع رازی است بین من و تو که دیگران نباید از آن مطلع شوند. در این زمینه والدین باید کودک را روشن کنند تا او حتما موضوع را بدون ترس از این که مواخذه شود به والدین اطلاع دهد.
