پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
ایسنا: نتایج دو تحقیق اخیر نشان می‌دهد که زمان غذا خوردن با کاهش وزن مرتبط است.
به نقل از هلث، نتایج تحقیق جدید نشان داد که غذا خوردن در اواخر روز با گرسنگی بیشتر در یک دوره ۲۴ ساعته مرتبط است.
محققان ۱۶ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۳۷ سال که دارای اضافه وزن یا چاق بودند را مورد مطالعه قرار دادند. شرکت‌کنندگان از دو پروتکل مختلف برنامه غذایی دقیق و وعده‌های غذایی چهار ساعته پیروی کردند.
یافته‌ها نشان داد که خوردن غذا در آخر شب با تأثیر بر سطوح هورمون‌های اشتهای گرلین و لپتین، اشتها را افزایش می‌دهد. به عبارت ساده، لپتین زمانی که بدن پر است آزاد می‌شود و گرلین گرسنگی را افزایش می‌دهد.
شرکت‌کنندگانی که در اواخر روز غذا میل کردند، سطح لپتین پایین‌تری داشتند که می‌تواند بخشی از دلیل احساس گرسنگی شرکت‌کنندگان باشد.
این مطالعه همچنین نشان داد، شرکت‌کنندگانی که در اواخر روز غذا می‌خوردند با سرعت کمتری کالری می‌سوزانند.
محققان خاطرنشان کردند که برای درک مکانیسم‌های بیولوژیکی موجود به تحقیقات بیشتری نیاز است.
نتایج تحقیق دوم بیان کرد که مصرف مواد غذایی در یک زمان خاص ممکن است سلامت را نیز بهبود بخشد. این مطالعه که در نشریه Cell Metabolism منتشر شد، ۱۳۷ آتش‌نشان بین سنین ۲۳ تا ۵۹ سال را به مدت ۱۲ هفته مورد بررسی قرار داد.
شرکت‌کنندگان که دارای شیفت‌های ۲۴ ساعته بودند، وعده‌های غذایی خود را در یک فاصله ۱۰ ساعته میل کردند.
آنان از رژیم مدیترانه‌ای پیروی کردند که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، آجیل، حبوبات، ماهی و مرغ است. این رژیم همچنین میزان گوشت قرمز، پنیر، ماست و غذاهای حاوی قندهای افزوده را محدود می‌کند.
تقریباً نیمی از شرکت‌کنندگان (۷۰ نفر) در یک بازه ۱۰ ساعته غذا خوردند، در حالی که بقیه شرکت‌کنندگان هر زمان که خواستند غذا میل کردند.
در پایان ۱۲ هفته، کسانی که در مدت ۱۰ ساعت غذا خوردند، شاهد کاهش قابل توجهی در سطح لیپوپروتئین‌های با چگالی کم یا کلسترول «بد» با نزول تقریباً ۳درصدی بودند.
علاوه بر این، شرکت‌کنندگانی که سطح فشار خون و قند خون بالایی داشتند، در پایان مطالعه شاهد بهبودهایی در ارقام بالای این شاخص‌ها نیز بودند.
محققان خاطرنشان کردند: شرکت‌کنندگانی که بیشترین فواید را دریافت کردند افراد مسن‌تر بودند و حداقل یک خطر بیماری قلبی و متابولیک داشتند.
یافته‌ها محققان این مطالعه را به این نتیجه رساند که نتایج غذا خوردن با محدودیت زمانی می‌تواند فواید مشابهی در دنیای واقعی ارائه دهد.
