یادداشت‌های علم، دوشنبه ۹ بهمن ۱۳۴۶: شاه به حدی عصبانی ست که گفت به عربستان نمی‌روم؛ می‌گفت اصلا چه فایده‌ای دارد؟
یادداشت‌های علم: [شاه] ازانگليس ها ناراحت هستند كه از رأس الخيمه درمقابل ادعاى ما بر جزايرتنب و ابوموسى قويا پشتيبانى مى كند و از آمريكايى ها ناراضى هستند كه جانب عربستان را بيشتر از ما دارد. بـه حدى عصبانى هستند كـه فرمودنـد عربستان نمى روم، چه فايده دارد بروم چه بگويم؟ خيلى سعى كردم عصبانيتشان كم بشود نشد. عرض كردم گمان نمى كنم موقوف شدن سفر مصلحت باشد. به علاوه آمريكايى اگر از اعراب پشتيبانى مى كند همه چيز عربستان، از نفت تاقشون، در دست اوست. اعليحضرت كه با روس ها هم در مراوده و معامله داريد چه انتظارى ست كه از آنها مى بريد؟ مثل اين كه از اين عرض من خوششان نيامد ولى تكميل عرض خـودم را كـردم كـه نمى گويم اين مراوده بد است، بلكه خيلى هم پسنديده است ولی باید از دریچه چشم آمریکایی ها قضاوت بفرمایید.
