فارس: اقدامات عجیب و بی‌برنامه سازمان حفاظت محیط‌زیست همچنان ادامه دارد و این‌بار، نگهداری «آذر» و «توران»، توله یوزهای آسیایی روی پشت‌بام اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان خبرساز شده است.
«آذر» و «توران»، توله‌یوزهای آسیایی هستند که چندی پیش توسط چوپانی در زادگاهشان یعنی پارک ملی توران پیدا شدند؛ بدون آن‌که مشخص شود سرنوشت مادر آنها چه بوده است.
مدتی بعد از در اختیار گذاشتن این دو توله یوزپلنگ تازه‌متولدشده به اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان، سازمان حفاظت محیط‌زیست تصمیم گرفت تا برای نگهداری بهتر توله‌یوزها، آنها را به تهران منتقل کند.
چند روزی بعد، زمانی که دامپزشک معتمد سازمان حفاظت محیط‌زیست و مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان مدعی شدند این توله‌یوزپلنگ‌ها قد و وزن خوبی پیدا کرده‌اند و آماده بازگشت به محیط طبیعی برای ادامه حیات هستند، اقدامات اولیه برای بازگرداندن «آذر» و «توران» به زادگاهشان آغاز شد.
اما در این بین، گویا فاجعه مرگ تلخ گورخرهای ایرانی در فرایند انتقال که اتفاقاً در زمان مسؤولیت مدیرکل فعلی محیط‌زیست استان سمنان نیز رخ داد، تجربه خوبی برای مسؤولان این اداره کل نشده است و اقدامات عجیب و بی‌برنامه سازمان حفاظت محیط‌زیست همچنان ادامه دارد.
این‌بار، نگهداری «آذر» و «توران»، توله‌یوزهای آسیایی روی پشت‌بام اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان متأسفانه اقدام بی‌برنامه‌ای است که از سوی محیط‌زیست سمنان رخ می‌دهد.
تصاویری از این دو توله یوزپلنگ آسیایی خواهید دید، حاوی نکات عجیب و غریبی است؛ نگهداری در محوطه آزاد پشت بام!
بازیگوشی توله‌یوزها روی پشت بام!
در متن اخبار انتشاریافته پیش از این، به واکسیناسیون این توله یوزها و انتقالشان به زیستگاه طبیعی‌شان یعنی توران شاهرود اشاره شده بود؛ اما تصویر بالا و فیلم انتهای این گزارش، نشان می‌دهد که ظاهراً توله‌یوزهای در معرض انقراض در فرایند انتقال، مدتی را روی بخشی از پشت‌بام اداره کل محیط‌زیست استان سمنان نگهداری شده‌اند!
تحقیقات میدانی و گفت‌وگو با مسؤولان امر نیز تأیید می‌کند که این دو توله کمیاب روی بخشی از پشت‌بام اداره کل محیط‌زیست استان که بخش‌هایی از آن با توری سیمی محصور شده است، نگهداری می‌شدند.
نکته جالب‌تر، قرار دادن یک لانه ساخته‌شده با چوب، قرار دادن چندین چوب خشک و تکه‌هایی از چمن مصنوعی در قسمتی از محل نگهداری توله یوزهاست که احتمالاً برای عکاسی و فیلم‌برداری و القای شرایط محیطی طبیعی زندگی آنها به افکار عمومی مهیا شده است.
در تصاویر منتشرشده اما به‌وضوح مشخص است که محل نگهداری این حیوانات شرایط غیرطبیعی دارد و از ایزوگام کف تا دیوار آجری و فضای بدون سقف نشانه نوع نگهداری یوزپلنگ‌های ماده است.
اما پرسش مهم‌تر این بود که اگر این بازماندگان گونه نادر یوزپلنگ آسیایی از آن ارتفاع رها شده یا دچار مشکل سرمازدگی می‌شدند، چه کسی مسؤولیت آن را بر عهده می‌گرفت؟
پرسش دیگر اینکه به نظر می‌رسد گونه کمیاب یوزپلنگ آسیایی آنقدر اهمیت داشته باشد که مسؤولان امر به دور از اقدامات بی‌برنامه در نقل و انتقال این گونه‌های ارزشمند، قبل از هر اقدامی برای آن برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشند و حداقل مکانی مناسب برای نگهداری این حیوانات در زمان‌های این‌چنینی پیش‌بینی شود.
