کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا: با توجه به موضع اصولی اخلاقی که آمریکا در سال ۱۹۱۹ به نفع ایران اتخاذ کرده بود، ایرانی‌ها امیدوار بودند با استفاده از طعمهٔ نفت بتوانند واشنگتن را فریب دهند تا در برابر تجاوزات انگلیس به مدافع استوارتر و قابل اعتمادتر برای منافع ایران بدل شود؛ اما وضعیت را اشتباه ارزیابی کرده بودند. وقتی کار بالا می‌گرفت، تمایل واشنگتن برای برنیاشفتن لندن، بر تمایلات تجاری و اخلاقی‌اش می‌چربید. تنها چند هفته بعد از آخرین دیدار با علا، وزارت امورخارجه آمریکا به او اطلاع داد که آمریکا تمایلی ندارد «وزنهٔ تعادلی» در برابر بریتانیا باشد و ایران باید برای امتیاز نفت شمال به فکر «طرح همکاری مشترک» باشد
