یورونیوز: یک پژوهش جدید نشان می‌دهد بیش از نیمی از دریاچه‌ها و مخازن آبی بزرگ جهان از سال ۱۹۹۲ میلادی به این سو به دلیل تغییرات اقلیمی و بهره برداری بی‌رویه در حال خشک شدن هستند. نتایج این مطالعه موجب تشدید نگرانی‌ها درباره کمبود ذخایر مورد نیاز برای کشاورزی، نیروگاه‌های آبی و مصارف انسانی شده است.
در این گزارش که روز پنجشنبه منتشر شد آمده است برخی از منابع آب شیرین در جهان از دریای خزر گرفته تا دریاچه تیتیکاکا در آمریکای جنوبی در سه دهه گذشته سالانه ۲۲ گیگا تن ( ۲۱.۵ تریلیون لیتر) آب از دست داده‌اند. این به این معناست که از سال ۱۹۹۲ تا سال ۲۰۲۰ جهان حدود ۱۷ برابر حجم دریاچه مید بزرگترین مخزن آبی ایالات متحده را از دست داده است، این میزان تقریبا برابر با میزان کل آب مصرفی در سال ۲۰۱۵ در ایالات متحده است.
فانگ فانگ یائو، آب‌شناس در دانشگاه ویرجینیا که این مطالعه را رهبری کرده، می‌گوید ۵۶ درصد کاهش آب دریاچه‌های طبیعی ناشی از گرم شدن آب و هوا و مصرف انسانی است. البته «تغییرات اقلیمی» سهم بیشتری در این مورد داشته است.
کارشناسان مطالعات اقلیمی بر این باور بودند، در حالی که مناطق خشک جهان تحت شرایط تغییرات اقلیمی خشک‌تر می‌شوند، مناطق مرطوب نیز مرطوب‌تر خواهند شد، با این حال مطالعه جدید نشان داده است که مقدار قابل توجهی از آب حتی در مناطق مرطوب نیز از دست رفته است.
«شما جیب خود را پر می‌کنید، ما سختی می‌کشیم»؛ فعالان اقلیمی به جان ساختمان «توتال انرژی» افتادند
دانشمندان تقریباً دو هزار دریاچه بزرگ جهان را با استفاده از ماهواره‌‌ها ارزیابی کردند. تحقیقات نشان می‌دهد زندگی نزدیک به ۲ میلیارد نفر که در اطراف این دریاچه‌های در حال خشک شدن زندگی می‌کنند، به طور مستقیم تحت تاثیر قرار گرفته است. بسیاری از این مناطق در سال‌های اخیر با کمبود آب مواجه شده‌اند.
دانشمندان و فعالان مبارزات انتخاباتی مدت‌ها گفته‌اند که برای جلوگیری از فاجعه‌بارترین پیامدهای تغییرات آب و هوایی، باید از گرم شدن زمین بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ درجه فارنهایت) جلوگیری کرد. در حال حاضر جهان با سرعتی در حدود ۱.۱ درجه سانتیگراد (۱.۹ فارنهایت) در حال گرم شدن است.
این پژوهش همچنین نشان داد استفاده ناپایدار انسانی از برخی منابع آبی خشک شدن دریای آرال در آسیای مرکزی و دریای مرده در خاورمیانه را به دنبال دارد، همچنین دریاچه‌های افغانستان، مصر و مغولستان تحت تأثیر افزایش دما قرار گرفته‌اند که می‌تواند از دست دادن آب در جو را افزایش دهد.
دریاچه‌های گرمسیری مرطوب در آمازون و همچنین دریاچه‌های قطب شمال، آب خود را از دست داده‌اند که روندی بسیار گسترده‌تر از پیش‌بینی‌ها را نشان می‌دهد.
یورونیوز: یک پژوهش جدید نشان می‌دهد بیش از نیمی از دریاچه‌ها و مخازن آبی بزرگ جهان از سال ۱۹۹۲ میلادی به این سو به دلیل تغییرات اقلیمی و بهره برداری بی‌رویه در حال خشک شدن هستند. نتایج این مطالعه موجب تشدید نگرانی‌ها درباره کمبود ذخایر مورد نیاز برای کشاورزی، نیروگاه‌های آبی و مصارف انسانی شده است.
در این گزارش که روز پنجشنبه منتشر شد آمده است برخی از منابع آب شیرین در جهان از دریای خزر گرفته تا دریاچه تیتیکاکا در آمریکای جنوبی در سه دهه گذشته سالانه ۲۲ گیگا تن ( ۲۱.۵ تریلیون لیتر) آب از دست داده‌اند. این به این معناست که از سال ۱۹۹۲ تا سال ۲۰۲۰ جهان حدود ۱۷ برابر حجم دریاچه مید بزرگترین مخزن آبی ایالات متحده را از دست داده است، این میزان تقریبا برابر با میزان کل آب مصرفی در سال ۲۰۱۵ در ایالات متحده است.
فانگ فانگ یائو، آب‌شناس در دانشگاه ویرجینیا که این مطالعه را رهبری کرده، می‌گوید ۵۶ درصد کاهش آب دریاچه‌های طبیعی ناشی از گرم شدن آب و هوا و مصرف انسانی است. البته «تغییرات اقلیمی» سهم بیشتری در این مورد داشته است.
کارشناسان مطالعات اقلیمی بر این باور بودند، در حالی که مناطق خشک جهان تحت شرایط تغییرات اقلیمی خشک‌تر می‌شوند، مناطق مرطوب نیز مرطوب‌تر خواهند شد، با این حال مطالعه جدید نشان داده است که مقدار قابل توجهی از آب حتی در مناطق مرطوب نیز از دست رفته است.
«شما جیب خود را پر می‌کنید، ما سختی می‌کشیم»؛ فعالان اقلیمی به جان ساختمان «توتال انرژی» افتادند
دانشمندان تقریباً دو هزار دریاچه بزرگ جهان را با استفاده از ماهواره‌‌ها ارزیابی کردند. تحقیقات نشان می‌دهد زندگی نزدیک به ۲ میلیارد نفر که در اطراف این دریاچه‌های در حال خشک شدن زندگی می‌کنند، به طور مستقیم تحت تاثیر قرار گرفته است. بسیاری از این مناطق در سال‌های اخیر با کمبود آب مواجه شده‌اند.
دانشمندان و فعالان مبارزات انتخاباتی مدت‌ها گفته‌اند که برای جلوگیری از فاجعه‌بارترین پیامدهای تغییرات آب و هوایی، باید از گرم شدن زمین بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ درجه فارنهایت) جلوگیری کرد. در حال حاضر جهان با سرعتی در حدود ۱.۱ درجه سانتیگراد (۱.۹ فارنهایت) در حال گرم شدن است.
این پژوهش همچنین نشان داد استفاده ناپایدار انسانی از برخی منابع آبی خشک شدن دریای آرال در آسیای مرکزی و دریای مرده در خاورمیانه را به دنبال دارد، همچنین دریاچه‌های افغانستان، مصر و مغولستان تحت تأثیر افزایش دما قرار گرفته‌اند که می‌تواند از دست دادن آب در جو را افزایش دهد.
دریاچه‌های گرمسیری مرطوب در آمازون و همچنین دریاچه‌های قطب شمال، آب خود را از دست داده‌اند که روندی بسیار گسترده‌تر از پیش‌بینی‌ها را نشان می‌دهد.
