فارس: «آنتونیو تاجانی» وزیر خارجه ایتالیا با بیان این که کشورهای غربی با کمک به سرنگونی «معمر قذافی» در عملیات تغییر رژیم لیبی در سال ۲۰۱۱، اشتباه بزرگی مرتکب شدند، اذعان کرد مرگ وی به سال‌ها هرج و مرج و درگیری در این کشور آفریقایی انجامید.
تاجانی وزیر خارجه و معاون نخست‌وزیر ایتالیا چهارشنبه در حاشیه رویدادی در منطقه «توسکانی» ایتالیا، مشکلات لیبی را از زمان سرنگونی و قتل قذافی تشریح کرد و گفت او مطمئناً از کسانی که بعدتر آمدند، بهتر بود.
وی گفت: «اشتباه بسیاری جدی بود که گذاشتیم قذافی کشته شود. او ممکن است قهرمان دموکراسی نبود، اما با پایان کارش بی‌ثباتی سیاسی در لیبی و آفریقا ایجاد شد». این مقام ایتالیایی یادآور شد رُم توافقی با قذافی داشت که جریان‌های مهاجرت را مسدود می‌کرد و به گفته وی، وضعیت در آن زمان بسیار باثبات‌تر بود.
به گزارش «راشا تودی»، قذافی در بحبوحه بمباران ناتو که به بهانه ایجاد منطقه پرواز ممنوع در جریان جنگ داخلی لیبی در سال ۲۰۱۱ انجام شد، به طرز وحشیانه‌ای توسط شورشی‌ها کشته شد. گرچه واشنگتن و متحدانش این ماموریت را تلاش بشردوستانه برای پایان دادن به حملات دولت به غیرنظامیان توصیف کرده‌اند، تحقیقات مجلس عوام انگلیس نشان داده درباره تهدید برای غیرنظامیان اغراق شده بود.
لیبی بعد از سرنگونی قذافی از سال ۲۰۱۱ تاکنون دچار بی‌ثباتی شده و شاهد درگیری گروه‌های مختلف بوده است. تروریسم هم پس از مرگ قذافی در سراسر آفریقای شمالی تجدید حیات کرد و تروریست‌های داعش و گروه‌های وابسته به القاعده پایگاه‌هایی در لیبی و فراتر از آن ایجاد کردند.
«سرگئی لاوروف» رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه در گفت‌وگوی اختصاصی اخیر با شبکه روسی راشا تودی گفت: کشورهای ناتو، آفریقا را با جای خالی پر شده با تروریست‌ها رها کردند. به اصطلاح «مبارزان برای دموکراسی و آزادی» به تجاوز آشکار در لیبی دست زدند و آن را ویران و قطعنامه‌های سازمان ملل را نقض کردند.
در ادامه بی‌ثباتی و ناآرامی در این کشور آفریقایی، اخیراً درگیری‌ها بین گروه‌های مسلح در پایتخت لیبی به کشته شدن ده‌ها نفر و جراحت بیش از ۱۰۰ نفر منجر شد. مرکز فوریت‌های پزشکی لیبی چهارشنبه اعلام کرد ۲۳۰ خانواده در محله‌های شرقی و جنوب شرقی «طرابلس» پایتخت لیبی این مناطق را ترک کردند.
این کشور نفت‌‌خیز واقع در آفریقا از سال ۲۰۱۴ بین طرف‌های رقیب در شرق و غرب تقسیم شده است. یکی دولتی به ریاست «پاشاغا» که از سوی پارلمان مامور تشکیل کابینه شده و دیگری دولت «الدبیبه »که با تحویل قدرت به دولت پاشاغا مخالفت می‌کند.
کنترل بر منابع نفتی، زیرساخت‌های تولید و صادرات و درآمدها از انگیزه‌های اصلی درگیری بین دو دولت لیبی است که بسیاری از قدرت‌های خارجی و تعداد زیادی از گروه‌های مسلح با وفاداری‌های متفاوت به آن‌ها به این نزاع دامن می‌زنند.
