غلامرضا بنی اسدی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: يک آگهي را ميخوانم در فضاي مجازي. شگفتي برانگيز است؛ "سيني کباب و جگر ويژه در جگر سراي...... تقديم ميشود. سيني شامل 4 عدد جگر - 1 عدد جگر پيچ - 2 عدد دل يا قلوه - 2 عدد چنجه - 1 عدد چربي - 1 سيخ کباب لقمه - 1 عدد گوجه - 2 عدد ماست و خيار - 4 عدد نان - 1 عدد سرويس - 2 عدد نوشابه" قيمتِ اين سيني با اين محتوا چقدر باشد خوب است؟ 150 هزارتومان که با 27 درصد تخفيف ميشود 109 هزار و 500 تومان.
خواندنم تمام نشده هرکس شنيده است آدرس آن محل را ميپرسد و ميخواهد. شرمنده ميشوم از اين اشتياق. سرم را پايين مياندازم و ميگويم براي امروز نيست. البته قصد شوخي نداشتم چه رسد به سرِ کار گذاشتن دوستان. خبر ميخواندم از باب سوژهيابي. به آنان هم - که بهتر از من ميدانستند - عرض کردم، امروز همون 4 عدد جگر و يک جگر پيچ ميشود اين قيمت. اما مال خيلي وقت پيش هم نيست. براي سال 1400 است. حدود 2 سال پيش دقيقاً دو سال و دو ماه. براي شهريورِ 1400.
در اين دو سال مگر چه اتفاقي افتاده است که رسيديم به اين جا که قيمتهاي دو سال قبل اين قدر براي ما باور نکردني به نظر برسد؟ حقوقها مگر چقدر زياد شده است؟ تا جايي که يادم هست دو تا 10 درصد در سال 1401 اضافه شد و 20 درصد هم در سال 1402. روي هم چهل درصد، اما قيمت غذا را خودتان مقايسه بفرماييد چقدر افزايش يافته است.
نميپرسم علتش را فقط شرح وضع ميکنم هرچند وضع خوب نيست. بسياري از مردم بايد فقط نرخها را بخوانند. هر روز هم از تعداد کساني که بتوانند بِخَرند و بِخُرند کم و کمتر ميشود. متأسفانه قيمتهاي دو سال پيش براي خاطره بازي است انگار. خاطراتي که به حسرت بايد خواند. البته خاطراتي ديگر هم پيوست دارد. آن روزها بسياري يقه دولت روحاني را در دست داشتند و به در و ديوار ميکوبيدند که چرا گراني است. تورم، گراني/ جواب بده روحاني به نماز جمعه هم کشيده شده بود و تأييد جناب خطبه خوان را هم در پي داشت. اما امروز..... تنها خبري که با گوشت و پوست و استخوان لمسش ميکنيم گراني است. حرفش هم – الحمدلله - به جايي کشيده نميشود.
متدينين و خطبه خوانان محترم به سلامتي و با برداشت صد درصدي ثوابِ نماز، به طريق صواب به خانه برميگردند. تقبلالله منهم انشاالله!
