ایسنا: عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: اگر آخرتی هم در کار نباشد حکمت اقتضاء می‌کند که انسان برهنه در عرصه عمومی ظاهر نشود، چراکه با برهنگی در عرصه عمومی مناسبات جنسی از تعادل خارج می‌شود.
حسن رحیم‌پور ازغدی، امروز ۲ آذرماه، در اختتامیه رویداد ملی حجاب از منظر علم در دفتر تبلیغات اسلامی مشهد اظهار کرد: انتقاد به بحث هویت جنسی در باب عادی سازی است، چراکه بحث پوشش به کارکرد اخلاقی نیز مرتبط است.
وی افزود: افرادی معتقد هستند که این بدن فلسفه خاصی ندارد و با این بدن هر کار می‌توان کرد؛ بر اساس این عقیده کارکردهای بدن زیاد بوده و یک کارکرد آن کارکرد جنسی است.
رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: در حکومت اسلامی مومن و فاسق سهم حقوقی مساوی در جامعه دارد، لذا تفاوتی بین انسان‌ها وجود ندارد اما به لحاظ ارزش اخلاقی این دو متفاوت هستند، چراکه این دو سبک زندگی بر اساس قرآن نیز یکی نیست.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: افرادی که این دیدگاه را دارند اگر به روح ، نفس و موجود ابدی قائل بودند و به نوع استفاده از بدن وارد بودند این تفکر را نداشتند. مشکل اصلی این‌ها این است که انسان را با بدن و غریزه می‌سنجند و وقتی درباره فلسفه اخلاقی بدن با آنان صحبت کنید مورد تمسخر قرار خواهید گرفت. آن‌ها معتقدند با این بدن هر کاری می‌شود کرد. به اعتقاد آنان با یک دست می‌توان دزدی کرد و با دست دیگر کار خیر انجام داد.
وی گفت: در این خصوص بحث ما فقط پوشش اسلامی نیست، چراکه پوشش در همه ادیان از یهود تا مسیح وجود دارد، اما این نوع نگاه به پوشش و برهنگی بدون در نظر گرفتن اخلاق از منظر همه ادیان الهی رد است. به عنوان مثال اگر آخرتی در کار نباشد حکمت اقتضاء می‌کند که برهنه در عرصه عمومی ظاهر نشود، چراکه با برهنگی در عرصه عمومی مناسبات جنسی از تعادل خارج می‌شود.
رحیم‌پور ازغدی با بیان اینکه فیلسوفان غیر دینی بشر دوست هم قائل به برهنگی نبودند، اضافه کرد: آن‌ها به ایدئولوژی آموزشی که خالی از ارزش باشد اعتقاد دارند؛ این نگرش ارشاد را توهین به بشر می‌دانند که بر این اساس اگر ارشاد توهین‌آمیز است یعنی رشد توهین آمیز است. اگر رشد معنا دارد، ارشاد نیز معنا دارد که البته اینکه که مرشد باشد و چه کسی را ارشاد کند مهم است؛ این همان دیدگاه سکولار به بدن است که هیچ ارتباطی بین بدن و ارزش اخلاقی قائل نیست که اواسط قرن ۲۰ این دیدگاه وارد مدارس شد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: این دیدگاه یک دختر ۱۷ ساله را کودک می‌پندارند و ازدواج او را کودک همسری می پندارند، اما رابطه جنسی در مدارس ابتدایی را با رعایت اصول بهداشتی جهت جلوگیری از بیماری‌های مقاربیتی آزاد اعلام می‌کنند؛ این تناقض گویی‌ها وجود دارد و از همه بیشتر درباره حقوق کودک حرف می‌زنند.
وی ابراز کرد: در مدارس گفتند تا این کودکان بزرگ نشدند هویت جنسی را برایشان تعریف نکنید و بگذارید خودشان هویت جنسی را در قالب قانون سکولار بشناسند. اخلاق را مسئله فردی و عدالت را یک شعار رمانتیک برشمردند و قائل به پروتکل‌های اجتماعی و دموکراسی شدند.
والدین حق تربیت فرزندان خود را ندارند
رحیم‌پور ازغدی اظهار کرد: الان این مسئله را مطرح می‌کنند که والدین حق تربیت فرزندان خود را ندارند و می‌گویند امرو نهی از سوی والدین ممنوع است و قائل هستند این‌ها تابوهای اجتماعی است؛ این‌ها بقایای اصول اخلاقی پوسیده دیکتاتوری سنتی و انحصارطلبی سنتی و تفتیش عقاید است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: آموزش مسائل جنسی تا سال ۱۹۶۵ در مدارس مطرح نبود و این مسائل فقط از طریق خانواده و کلیسا آموزش داده می‌شد. کلاس‌های دختران و پسران در اروپا و آمریکا از هم جدا بود و بانوان غالبا اهل حجاب بودند. اطلاعات ضروری بیماری‌های مقاربتی در سطح کالج به دانش‌آموزان داده می‌شد. استفاده از کلمات آموزشی سختگیرانه و محدود به اطلاعات پزشکی بود. اطلاعات در امور جنسی در حدی بود که قداست خانواده و ازدواج منهدم نشود. این موارد در حدود ۶۰ سال پیش در اروپا و آمریکا مطرح بود.
وی گفت: پس از این جریانات یک تحول شتابانی بر اساس ایدئولوژی آزادی فردی، سبک زندگی سرمایه‌داری و اصالت لذت مطرح شد و احمقانه و با شتاب در حرکت است. در این فضا آموزش جنسی محدودیت ندارد و برنامه‌ریزی دارند اگر دانش‌آموزی تحت آموزش خانواده و کلیسا بوده باید بازسازی شود و چیزی به اسم انحراف جنسی و فساد جنسی در این دیدگاه معنا ندارد.
رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: این ایدئولوژی آمده که انحراف جنسی را کودک و نوجوان با اشتیاق بپذیرند و یک ارزش بدانند. حق سقط جنین غیر ضرور که حرام یهودی و مسیحی بود، لواط ، همجنس بازی، زنا و ... که در غرب و شرق عالم در اسلام و غیر اسلام جرم بود بر اساس این ایدئولوژی باید به کودکان آموزش داده شود که همه این‌ها حرف مفت است.
حجاب تعیین کننده مرز بین حریم خصوصی و عمومی است
وی گفت: در نگاه این ایدئولوژی فرزندآوری و تلاش برای تربیت فرزند ایده‌آل نیست. اصلا خانواده چرا؟ صلاح، فساد و درست و نادرست چیست؟ فداکاری معنا ندارد ما آمده‌ایم تفریح کنیم و برویم، ازدواج برای خانواده‌ها نیز یک گزینه عرفی روی میز است. تلاش می‌شود هویت جنسی در نسل جدید محو شود، این یعنی هویت انسانی ندارید و مسیح هم هر چه گفته برای خود گفته است. بر اساس این نگرش چیزی به نام اصول اخلاقی در امور جنسی وجود ندارد. استفاده از کلمات رکیک در کلاس درس، حساسیت زدایی از کودکان درباره روابط جنسی سبک زندگی آزاد است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: این سبک آموزشی از اواسط دهه ۶۰ میلادی از آمریکا آغاز و به اروپا کشیده شد و از آنجا که این امر در سوئد پیشرفت چشمگیری داشت یک الگوی سوئدی مطرح شد.
وی گفت: حجاب مرز حریم خصوصی و عمومی را تعیین می‌کند، پوشیدگی در منظر عمومی باعث پنهان شدن جنبه جنسی و آشکار شدن جنبه انسانی می‌شود. ما در جامعه همه انسان هستیم و در حریم خصوصی خود و در برابر همسر هویت جنسی پیدا می‌کنیم.
