عصر روز گذشته از فدراسیون کشتی خبر رسید که با استعفای پژمان درستکار موافقت شده است. به این ترتیب محسن کاوه که مدتی بود با حکم علیرضا دبیر عنوان تشریفاتی «ناظر تیم ملی کشتی آزاد» را تصاحب کرده بود به عنوان سرمربی جدید تیم اعلام شد. اما این تغییر و تحولات در زمان کوتاهی تا المپیک بسیاری از کشتی‌دوستان را نگران کرده است.
دو سال و کمی کمتر از چهار ماه قبل، در مرداد سال ۱۴۰۰ و بعد از بازگشت تیم ملی کشتی ایران از مسابقات المپیک توکیو غلام محمدی از هدایت تیم ملی کشتی ایران استعفا داد. دلیل این تصمیم نتایج ضعیف تیم ملی کشتی ایران در المپیک توکیو بود. تیم ملی کشتی آزاد ایران در این رقابت‌ها هیچ مدال طلایی به دست نیاورد و بعد از سال‌ها سبد آن‌ها از مدال طلا خالی بود. با استعفای محمدی علیرضا دبیر دو سال بعد از رسیدن به صندلی ریاست فدراسیون کشتی سکان هدایت تیم ملی را به پژمان درستکار سپرد. این تصمیم در همان زمان با انتقادات زیادی همراه بود. منتقدان درستکار دو دلیل را برای این انتقادات بیان می‌کردند. یکی بی‌تجربه بودن درستکار در هدایت تیم ملی کشتی ایران و دیگری نزدیکی بیش از حد او به علیرضا دبیر که موجب شد در دو سال و چند ماه اخیر مدام منتقدان از «رفیق بازی» در فدراسیون کشتی انتقاد کنند.
دوران حضور درستکار در تیم ملی با فراز و فرود‌هایی در کسب نتیجه همراه بود. ابتدا و دو ماه بعد از حضورش در تیم ملی آن‌ها به نروژ رفتند تا در مسابقات جهانی بعد از المپیک شرکت کنند. جایی که حسن یزدانی توانست یکی از طلسم‌شکنی‌هایش در برابر تیلور را به نمایش بگذارد و به مدال طلای جهانی برسد. در نهایت تیم او در این مسابقه با کسب ۳ مدال طلا، ۳ نقره و یک برنز و ایستادن بر سکوی سومی به کار خود پایان دادند. منتقدان، اما دو عامل را باعث نادیده گرفتن تاثیر درستکار در این نتایج می‌دانستند. یکی اینکه او دو ماه بود به تیم اضافه شده بود و واقعا نمی‌توان همه‌ی پاداش این نتیجه را به پای او نوشت و دیگر اینکه این مسابقات به فاصله کوتاهی بعد از المپیک برگزار می‌شد و برخی کشور‌ها آن را جدی نمی‌گرفتند.
بعد از نروژ تیم ملی کشتی آزاد ایران دو سال دیگر با هدایت درستکار به مسابقات جهانی در بلگراد اعزام شد که هر دو سال با شکست یزدانی برابر تیلور همراه بود. در مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد تیم ملی کشتی آزاد ایران با کسب ۲ مدال طلا، ۳ نقره و ۲ برنز به عنوان نایب‌قهرمانی رسید. در مسابقات سال ۲۰۲۳ بلگراد هم تیم ملی با کسب یک مدال طلا،۲ نقره و یک برنز به عنوان نایب‌قهرمانی رسید.
نگاهی به سه حضور پژمان درستکار روی نیمکت تیم ملی و عملکرد تیم او در رقابت‌های جهانی نشان می‌دهد که هر سال نسبت به سال قبل از تعداد مدال‌های تیم او کاسته می‌شود و با این حساب احتمالا قابل پیش‌بینی است که تیم ملی در المپیک پاریس هم سبدی خالی از طلا داشته باشد. برای همین علیرضا دبیر نهایتا انتقادات را پذیرفت و روی نام دوست صمیمی‌اش خط قرمز کشید تا محسن کاوه هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرد.
برای کشتی‌گیران اغلب مسابقات جهانی متصل به المپیک بهترین و مهم‌ترین رویدادی است که می‌توانند کیفیت و آمادگی خودشان را به نمایش بگذارند. تقریبا همه مربی‌ها هم از اهمیت این رقابت‌ها آگاه هستند و اگر کشتی‌گیری درگیر مصدومیت وحشتناکی نشود می‌تواند صورت‌بندی مدال‌های المپیک را در رقابت‌های جهانی سال قبلش با تقریب خوبی ببیند. این فرصت، اما حالا برای تیم ملی ایران از دست رفته است. اصرار‌های علیرضا دبیر برای نگه داشتن پژمان درستکار و عملکرد ضعیف او در بلگراد موجب شد تا خیلی‌ها نگران وضعیت تیم ملی در المپیک پاریس باشند.
اینکه با داشتن یکی از بهترین نسل‌های کشتی‌گیران ایرانی همچنان ترس المپیکی بدون مدال را در دل داشته باشیم از مهم‌ترین دستاورد‌های فدراسیون علیرضا دبیر است.
