۱۰ رشته ورزشی عجیبی که باور نمی کنید وجود داشته باشند؛ از «کشتی با پا» تا «راسو دوانی»

از ورزش های قدیمی و تکراری خسته شده اید؟ شاید وقت آن رسیده باشد که چیز جدیدی را امتحان کنید! بنابراین امروز به بررسی ده ورزش برتری می پردازیم که حتی نمی دانستید ورزش هستند. در ادامه به برخی از منحصر به فردترین و هیجان انگیزترین فعالیت هایی که می توانید در آن ها به رقابت بپردازید، خواهیم پرداخت. برای گسترش افق های خود و کشف دنیای جدیدی از ورزش آماده شوید!

 

 

کشتی با انگشت پا ورزش عجیب و نسبتاً گمنامی است که از انگلستان سرچشمه گرفته است. قوانین بازی ساده است: دو حریف انگشتان پای خود را در هم قفل می کنند و سعی می کنند پای حریف خود را به زمین بکوبند. اولین کسی که با موفقیت پای حریف خود را به مدت سه ثانیه به زمین بدوزد برنده مسابقه می شود. علیرغم قوانین و ماجرای بسیار عجیبش، کشتی پا طرفداران وفادار زیادی دارد. حتی مسابقات قهرمانی جهان این رشته نیز هر ساله در انگلستان برگزار می شود که در آن ورزشکارانی از سراسر جهان برای کسب عنوان قهرمانی جهان گرد هم می آیند. یکی از دلایلی که باعث محبوبیت کشتی انگشت پا شده این است که این رشته ورزشی است که هر کسی می تواند بدون توجه به سن و سطح مهارت در آن شرکت کند. این ورزش به آموزش ی تجهیزات گران قیمت زیادی نیاز ندارد و یک راه بامزه برای ورزش کردن و معاشرت با دیگران است. اگر علاقه دارید که کشتی با پا را تجربه کنید، باشگاه ها و رویدادهای محلی زیادی در انگلستان وجود دارند که می توانید به آن ها بپیوندید. فقط کافی است کفش های خود را دربیاورید، نزدیک شده و با انگشت های پای حریف غریبی نکنید!

 

 

فوتبال آتشین یا فوتبال با توپ آتشین یک نسخه هیجان انگیز و منحصر به فرد از ورزش کلاسیک فوتبال است که محبوبیت پیدا کرده است. این بازی با توپ بزرگی که به آتش کشیده می شود، انجام می شود و یک عنصر خطر و هیجان را به یک بازی از قبل پرتنش اضافه می کند. بازیکنان لباس ها و تجهیزات حفاظتی می پوشند و باید هم در تکنیک های فوتبال و هم ایمنی آتش مهارت داشته باشند. هدف همان فوتبال سنتی است: گل زدن با زدن توپ به تور تیم مقابل. فوتبال آتشین نه تنها یک ورزش بلکه یک شکل هنری است. شعله های توپ هنگام پرتاب و عبور از عرض زمین نمایش مسحور کننده ای ایجاد می کنند. این بازی به واکنش های سریع، چابکی و کار تیمی نیاز دارد که آن را به راهی عالی برای ایجاد رفاقت و ورزشکاری در میان بازیکنان تبدیل می کند. اما ایمنی در این ورزش یک اولویت است. متخصصان آموزش دیده بر بازی نظارت می کنند و دستورالعمل های ایمنی سختگیرانه ای اجرا می شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ کس آسیب نمی بیند. بازی در محیطی کنترل شده انجام می شود و بازیکنان باید تمام پروتکل های ایمنی را برای شرکت در آن رعایت کنند.

 

 

آیا تا به حال اسم مسابقه گردن کشی (goanna pulling) را شنیده اید؟ این یک ورزش سنتی استرالیایی است که در آن دو نفر رو در روی هم قرار می گیرند و یک بند چرمی سنگین به دور گردن آن ها بسته می شود، سپس آن ها یکدیگر را در نسخه ای از مبارزه طناب کشی، می کشند. شرکت کنندگان ابتدا روی شکم دراز می کشیدند و سپس اندام های بالایی خود را بالا می آورند. سپس بندها به دور گردن آن ها قرار می گیرند. بازی نام خود را از ژستی که به نظر می رسد شرکت کنندگان تقلید می کنند می گیرد: ژست یک مارمولک گوآنا که بومی استرالیاست. اما مسابقه گردن کشی ریشه در قرن نوزدهم داشته که با هدف ارج نهادن به جایگاه گوآنا ابداع شده است. با این حال، اولین دوره مسابقات ملی گردن کشی به سبک گوآنا در استرالیا در سال ۱۹۸۴ در شهر وولی، نیو ساوت ولز برگزار شد. اما این ورزش تنها بحث قدرت صرف نیست بلکه استراتژی و تکنیک نیز بسیار مهم است. بازیکنان باید بدانند که چگونه بدن خود را قرار دهند و بکشند تا حداکثر نیرو را به حریف اعمال کنند. با این حال این ورزش خالی از خطر نیست. بازیکنان ممکن است دچار آسیب هایی مانند کشیدگی های عضلانی، رگ به رگ شدن و گاهی حتی شکستگی شوند. به همین دلیل برای اطمینان از اینکه ورزش در محیطی امن انجام می شود، اقدامات ایمنی در نظر گرفته می شود.

 

 

اسب دوانی با اسب چوبی یکی از رشته های پرطرفدار سوارکاری است که در حال فراگیر شدن است. این ورزش شامل استفاده از یک اسب چوبی – همان چوب هایی که در کودکی سوارشان می شدیم و فکر می کردیم سوار اسب شده ایم با این تفاوت که سر یک اسب چوبی نیز به این چوب ها اضافه شده است – برای انجام حرکات نمایشی است. در واقع ای نورزش تنها فعالیتی برای سرگرمی و لذت بردن نیست و روشی بی نقص برای بهبود تعادل، هماهنگی و مهارت های سوارکاری نیز هست. این یک روش سرگرم کننده برای یادگیری حرکات نمایشی با اسب (موسوم به درساژ) بدون نیاز به یک اسب واقعی است. رقابت های اسب سواری نمایشی با اسب چوبی به طور فزاینده ای محبوب شده است و سوارکاران در تمام سنین و سطوح مهارتی در سراسر جهان در رویدادهای ملی با هم رقابت می کنند. سوارکاران بر اساس توانایی شان در انجام حرکات نمایشی با اسب چوبی شان، از جمله پیاف، دالان، و پیورت، درست مانند رقابت های واقعی درساژ، مورد قضاوت قرار می گیرند. این رقابت ها اغلب در فضایی شاد و بامزه برگزار می شود و سوارکاران و اسب های چوبی آن ها لباس های رنگارنگ به تن دارند.

 

 

سیلی زدن که با نام “مسابقات قهرمانی سیلی روسیه” نیز شناخته می شود، ورزشی منحصر به فرد و غیرمتعارفی است. در این ورزش دو حریف را داریم که روی هم ایستاده اند و به نوبت سیلی های قدرتمندی به صورت یکدیگر می زنند. اگر چه ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد، این ورزش اما هم برای شرکت کنندگان و هم برای تماشاگران به یک منظره جذاب تبدیل شده است. در مسابقات سیلی زدن، شرکت کنندگان انعطاف پذیری فیزیکی و روانی قابل توجهی را به نمایش می گذارند. قوانین ساده هستند: هر بازیکن به نوبت به حریف سیلی می زند و کسی که در برابر سیلی ها مقاومت کند یا قدرتمندترین و دقیق ترین ضربه ها را وارد کند پیروز بیرون می آید. در کمال ناباوری، تنها قدرت ضربه دست کافی نیست و استراتژی و استقامت برای پیروزی در این ورزش بسیار مهم است. افزایش محبوبیت این ورزش را می توان به حضور پربیننده آن در شبکه های اجتماعی نسبت داد، جایی که سیلی های بیهوش کننده و رقابت های شدید توجه میلیون ها نفر را در سراسر جهان به خود جلب کرده است. فراتر از عامل سرگرمی، سیلی زدن به صورت، استقامت انسان و توانایی تحمل چالش های شدید را نیز نشان می دهد. با این وجود، همانند هر ورزش دیگری، نگرانی هایی در مورد ایمنی و ریسک های احتمالی مرتبط با سیلی زدن ورزش دارد. اقدامات و مقررات حفاظتی باید برای اطمینان از سلامت شرکت کنندگان در این مسابقه اعمال شود.

 

 

بُزکشی یک بازی سنتی و هیجان انگیز است که در افغانستان، آسیای میانه و دیگر نقاط جهان انجام می شود. این بازی به نام های کوکپار، اولاک تارتیش و اوگلاک تارتیس نیز شناخته می شود. این بازی بر روی اسب انجام می شود و هدف آن گرفتن لاشه بی سر یک بز یا گوساله است- این جنبه سنتی گاهی اوقات با یک توپ به جای جنازه حیوان جایگزین می شود و آن را به سمت دیگر زمین می برد در حالی که سایر بازیکنان را از خود دور می کند. این بازی به خاطر طبیعت خشن و خطرناک خود مشهور است، زیرا بازیکنان اغلب با یکدیگر برخورد می کنند و از اسب های خود می افتند. بزکشی تنها یک بازی نیست بلکه یک رویداد فرهنگی است که مردم را دور هم جمع می کند تا سنت هایشان را جشن بگیرند. این بازی معمولاً در جریان فستیوال ها و رویدادهای خاص برگزار می شود و منبع افتخار و شرافت بازیکنان و جوامعشان است. علیرغم ماهیت خشنش، بزکشی در افغانستان و ازبکستان و دیگر مناطق آسیای میانه بسیار مورد احترام و عزیز است و نماد انعطاف پذیری و قدرت مردمانی است که آن را بازی می کنند و همچنین ارتباطشان با تاریخ و فرهنگشان.

 

 

رقابت های خوردن هات داگ در ایالات متحده بسیار محبوب شده است و بسیاری از مردم برای تماشای اینکه شرکت کنندگان در یک زمان خاص چند هات داگ را می بلعند در این مسابقات شرکت می کنند. در حالی که برخی ممکن است این رقابت را سرگرم کننده بدانند، برخی دیگر استدلال می کنند که این رقابت عادات غذایی ناسالم را ترویج می کند و زیاده روی را تجلیل می نماید. مشهورترین این رقابت ها، مسابقه سالانه خوردن هات داگ مشهور ناتان (Nathan’s Famous Hot Dog Eating Contest) است که در چهارم ژوئیه هر سال در جزیره کانی، نیویورک برگزار شد. این رویداد هزاران تماشاگر را به خود جلب می کند و چندین دهه است که از تلویزیون ملی پخش می شود. در سال های اخیر، رقابت شدیدی بین جوی چستنات، قهرمان چند ساله و فعلی این رقابت ها و رقبایش وجود داشته است. علیرغم انتقادها، مسابقات خوردن هات داگ برای اهداف خیریه برگزار شده است و در برخی از این مسابقات برای بانک های غذا و دیگر سازمان های غیرانتفاعی کمک مالی جمع آوری شده است. در حالی که مسابقات هات داگ خوردن ممکن است برای همه جذاب نباشد، اما بخشی منحصر به فرد و سرگرم کننده از فرهنگ آمریکایی مدرن است.

 

 

زوربینگ یک ورزش منحصر به فرد و هیجان انگیز است که شامل پایین آمدن از تپه ای بعد از قرار رفتن در درون یک توپ بادی غول پیکر است. این توپ از پلاستیک شفاف ساخته شده که جذابیت بیشتری به آن می بخشد زیرا در هنگام چرخیدن می توانید دنیای اطرافتان را ببینید. زوربینگ برای تمام سنین یک فعالیت سرگرم کننده است و برای کسانی که از ماجراجویی های خارج از خانه لذت می برند، عالی است. زوربینگ را می توان به صورت انفرادی یا با دوستان انجام داد و انواع مختلفی از این ورزش از جمله فوتبال زوربینگ وجود دارد. زوربینگ آبی رایج ترین نوع زوربینگ است که شامل اضافه کردن آب به توپ برای ایجاد لغزش است. این ورزش برای روزهای گرم تابستان عالی است و سطح جدیدی از هیجان را به این تجربه اضافه می کند. زوربینگ را می توان روی برف نیز انجام داد که با نام زوربینگ برفی شناخته می شود. این فعالیت جذاب زمستانی یک راه منحصر به فرد برای خوشگذرانی در تپه های پوشیده از برف فراهم می کند. این توپ به طور ویژه برای شرایط برفی طراحی شده و می تواند به سرعت های بالایی برسد.

 

 

سایکلبال یا فوتبال با دوچرخه ورزشی منحصر به فرد است که عناصر دوچرخه سواری و فوتبال را ترکیب می کند. این بازی در زمینی به اندازه زمین بسکتبال با دو تیم دو نفره برگزار می شود. هدف گل کردن توپ با ضربه زدن به آن و وارد کردنش به دروازه تیم حریف تنها با استفاده از چرخهای دوچرخه است. یکی از چالش برانگیزترین جنبه های سایکلبال، نیاز به کنترل و تعادل دقیق است. بازیکنان باید بتوانند در حالی که چشم به توپ دارند و حرکات حریفان خود را پیش بینی می کنند، با چابکی دوچرخه های خود را حرکت دهند. سایکلبال یک ورزش بسیار رقابتی است که واکنش های سریع، آگاهی موقعیتی بالا و توانایی تفکر استراتژیک را می طلبد. این ورزش به تناسب اندام و تمرکز ذهنی زیادی نیاز دارد که آن را به راهی عالی برای حفظ تناسب اندام و بهبود مهارت های شناختی تبدیل می کند.

 

 

راسو دوانی یا Ferret Legging ورزشی است که در آن شرکت کنندگان، راسوهای خود را از میان موانع مختلف عبور می دهند. گفته می شود که این ورزش از اوایل دهه ۱۹۰۰ در انگلستان آغاز شده است و از آن زمان در دیگر نقاط جهان از جمله ایالات متحده و کانادا محبوب شده است. در این ورزش، شرکت کنندگان یک شلوار تنگ به پا کرده و سپس یک راسو را وارد هر پاچه شلوار می کننن. سپس راسوها آزاد می شوند و تا خط پایان با هم مسابقه می دهند. اولین شرکت کننده ای که با هر دو راسوی خود از خط پایان عبور کند برنده مسابقه می شود. نوع دیگری از این مسابقه وجود دارد که در آن بعد از انداختن راسو در داخل شلوار، هر کسی که مدت زمان بیشتری راسو را در شلوارش تحمل کند برنده خوهد بود. راسو دوانی مسابقه نسبتاً بی خطری است اما ریسک هایی نیز دارد. برای مثال، راسوها ممکن است شرکت کنندگان را گاز بگیرند یا بدنشان را خراش دهند و همچنین می توانند از شلوارهای آن ها بیرون آمده و فرار کنند.

 

منبع: روزیاتو