مصرف زیاد سدیم می‌تواند فشارخون را بالا ببرد و منجر به احتباس مایعات در بدن، بیماری کلیوی و نارسایی قلبی شود؛ بنابراین این بار که خواستید کنسرو ذرت یا سوپ آماده بخورید به این مسئله خوب فکر کنید.
حتماً می‌دانید که اگر قصد کاهش سدیم در رژیم غذایی را دارید باید نمک سفره را حذف کنید؛ اما در مورد غذاهایی که خودبه‌خود سدیم دارند چطور؟ طبق گزارش انجمن قلب آمریکا، کرفس، چغندر و شیر به طور طبیعی حاوی سدیم هستند؛ اما برخی از غذاهای آماده مثل سوپ، راویولی، پاستا و سبزیجات دارای سدیم افزوده‌ای هستند که به‌منظور خوشمزه‌تر کردن و بهتر کردن بافت غذا به آن اضافه شده است.
مقداری سدیم برای عملکرد درست بدن لازم است، اما متخصصین می‌گویند یک فرد معمولی روزانه فقط به تقریباً یک‌چهارم قاشق چایخوری نمک نیاز دارد؛ اما خیلی از افراد روزانه پنج قاشق چایخوری یا بیشتر نمک مصرف می‌کنند. مصرف زیاد سدیم می‌تواند فشارخون را بالا ببرد و منجر به احتباس مایعات در بدن، بیماری کلیوی و نارسایی قلبی شود؛ بنابراین این بار که خواستید کنسرو ذرت یا سوپ آماده بخورید به این مسئله خوب فکر کنید.
اگر مشکل فشارخون بالا دارید، رژیم غذایی‌تان کم‌نمک باشد
تقریباً در تمام چکاپ‌ها و بررسی‌های پزشکی، فشارخون گرفته می‌شود. چون عدد بسیار مهمی است و می‌تواند نوسان داشته باشد. فشارخون شما باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ mmHg باشد. هر عددی بالاتر از این می‌تواند نشان دهد فشار خونتان بالاست یا در معرض آن هستید که باعث می‌شود بیشتر مستعد سکته مغزی، حمله قلبی و یا بیماری‌های قلبی و عروقی باشید.
فشارخون بالا دارای استیج‌های متفاوتی است؛ اما همه آنها به این معنی‌اند که دیوارهٔ رگ‌ها و عروق به طور مداوم تحت فشارند و همه این فشارها باعث می‌شوند قلب مجبور باشد سخت‌تر کار کند تا خون را در رگ‌ها جاری نگه دارد. فشارخون علت‌های زیادی می‌تواند داشته باشد، گاهی نتیجهٔ افزایش سن است، یا پلاک‌های جمع شده در رگ‌ها که آنها را باریک می‌کنند. برخی از افراد ممکن است به دلیل بی‌تحرکی و یکجانشینی به مشکل فشارخون بالا دچار شوند. مصرف دارو، بیماری کلیوی و آپنه خواب نیز از دیگر علت‌های فشارخون بالا می‌تواند باشد.
فشارخون بالا، قاتل خاموش نامیده می‌شود؛ زیرا علامتی ندارد مگر اینکه فشارخون شما به میزان خطرناکی بالا برود. اما یک سری از شاخص‌های استاندارد هستند که می‌توانند توجه شما را از جهت بالابودن فشارخون جلب کنند، مثلاً تنگی نفس، سردرد و خونریزی بینی. تغییراتی در سبک زندگی مثل کمتر نمک مصرف‌کردن و ورزش منظم همراه با مصرف داروی تجویز شده توسط پزشک می‌توانند به کنترل این عارضه کمک کنند.
اگر بیماری کلیوی دارید غذای پرنمک نخورید
رژیم غذایی کم‌نمک، بخشی از درمان برای افرادی است که بیماری مزمن کلیوی دارند. بسیاری از غذاهای کنسروی دارای سدیم فراوانی‌اند که باید نسبت به آنها دقیق باشید. بیماری مزمن کلیوی از آسیب کلیوی ناشی می‌شود که توانایی عملکرد مناسب کلیه را از بین می‌برد و حدود دو سوم از موارد بیماری‌های مزمن کلیوی ناشی از دیابت و فشارخون بالا هستند.
علائم بیماری مزمن کلیوی شامل تهوع، استفراغ، تکرر ادرار، تورم پاها، فشارخون بالا و مه مغزی می‌شود. این علائم می‌توانند به این معنی باشند که ضایعات در خونتان تجمع کرده و تعادل الکترولیت‌ها را به هم زده است؛ بنابراین بدن شما مایعات زیادی جمع کرده است.
رژیم غذایی نقش بسیار مهمی در کنترل بیماری مزمن کلیوی و پیشگیری از ابتلا به نارسایی کلیوی دارد. اولین قدم درمان این است که نمک مصرفی‌تان را کم کنید. مواد غذایی تازه بخرید و از مصرف غذاهای آماده و فراوری شده و کنسروی پرهیز کنید. ضمناً غذاهایی که برای قلبتان مفیدند بیشتر بخورید و در هر وعده‌غذایی میزان پروتئین مصرفی‌تان کنترل شده باشد تا ضایعات در بدنتان تجمع نکند. ممکن است برای کاهش تورم پاها و فشار خونتان به مصرف دارو نیز نیاز داشته باشید.
اگر نارسایی قلبی دارید کمتر نمک بخورید
نارسایی قلبی که به آن نارسایی احتقانی قلب نیز می‌گویند زمانی است که قلب شما عملکرد مناسبی ندارد و در رساندن خون اکسیژن‌دار به تمام قسمت‌های بدن دچار مشکلاتی است. نارسایی قلبی می‌تواند شامل سمت راست و چپ قلب شود و مرتبط با خیلی از عوارض است، مثلاً بیماری عروق کرونری یا فشارخون بالا می‌توانند موجب آسیب به قلب و در نهایت نارسایی قلبی شوند. کمبود اکسیژن باعث خستگی، ضعف و تنگی نفس می‌شود.
نارسایی احتقانی قلب درمانی ندارد؛ اما برای مدیریت علائم کارهایی می‌توانید انجام دهید و از فشار وارد بر قلبتان کم کنید. مصرف دارو و تغییرات در رژیم غذایی معمولاً اولین خط درمان برای این عارضه است. توصیه می‌کنیم سدیم کمتری مصرف کنید، سیگار را ترک کنید و استرستان را کاهش دهید. داشتن فعالیت بدنی و ورزش هم کمک می‌کند بدن از شر مایعات اضافی خلاص شود. در برخی موارد ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد، مثلاً گذاشتن پمپ مکانیکی در قلب یا پیس میکر.
