تجربه شکستگی لگن درهمین محدود اطرافیان و سالمندهای دور و نزدیکمان، نشان داده است که باپدیده آسان وسهلی روبهرو نیستیم؛ اتفاقیکه میتواند فرد را به دردسرهای زیادی بیندازد،چندین ماه طول بکشد و درنهایت باتلاش مستمردرمان شود.
البته که گاهی هم ممکن است به دلیل عارضههای ناشی ازآن، جان سالمند را به خطر بیندازد. شاید برای همین است که متخصصان حوزه سلامت، بیش از توصیههای درمانی، بر توصیههای پیشگیری تاکید دارند و از راهکارهایی میگویند که احتمال زمین خوردن یاسقوط سالمندان را به حداقل میرساند. پس واقعا پیشگیری رادریابید که دراین مورد، درمرتبه بالاتری از درمان قرار میگیرد! اما اگر با وجود همه مراقبتها، با شکستگی لگن درسالمند روبهرو شدیم، چه کنیم؟ مراجعه به پزشک و آغاز سریع روند درمانی والبته مراقبتهای بعدازآن؛ این همهچیزی است که باید مرحله به مرحله آن را پیش ببرید.
«بیشتر از ۵۰ تا ۶۰درصد علل سقوط سالمندان به عوامل محیطی برمیگردد؛ عواملی که بعضا به راحتی قابل اصلاح و پیشگیری است.» این را دکتر احمد دلبری، متخصص بیماریهای سالمندان میگوید که بر اصلاح محیط سالمندان تاکید دارد:« در واقع بسیاری از اتفاقهایی که ممکن است در نهایت منجر به شکستگی لگن سالمندان شود، در زمان تنهاییشان و وقت انجام کارهای جزئی رخ میدهد! این یعنی محیط زندگیشان به ایمنسازی دوچندان نیاز دارد.»
تجهیز راهپله خانهها به نورکافی و یکنواخت، ایمنسازی کفپوش راهپله، جاسازی مناسب کلید برق، تعبیه میلههای حمایتی در کنار پله، نصب دستگیره، با استفاده از دمپایی غیرلغزنده در حمام و سرویس بهداشتی، استفاده از دوش دستی، کفپوش پلاستیکی چسبنده در خانه، استفاده از ترمزفرش و... ازجمله این ایمنسازیهای محیط خانه است که میتواند از وقوع سقوط و افتادن سالمندان جلوگیری و از شکستگی لگن آنها پیشگیری کند. مگر همیشه نمیگوییم پیشگیری، بهتر از درمان است؟
لگنی که میشکند!
شاید لازم است بدانید که شکستن لگن یک آسیبدیدگی بسیار جدی است؛ آنقدر جدی که باید خیلی سریع تحت مراقبت و درمان پزشکی قرار بگیرد. کسانی که چنین تجربهای داشتهاند، ازدرد ومحدودشدن حرکاتشان میگویند که آنها را در زندگی روزمره با اختلالاتی بسیار جدی روبهرو کرده است. درچنین اتفاقی، شکستگی جزئی یا کامل استخوان ران در قسمتی که به استخوان لگن وصل شده، رخ میدهد؛ اتفاقی که بیشتر در افراد مسن وسالمندان شایع است، شاید چون با افزایش سن، استخوانها هم ضعیف و شکنندهتر میشود.
اما شکستگی لگن، انواع متفاوتی دارد که هرکدام علائم مختلف و البته درمانی مخصوص به خود دارد. گاهی کمی سادهتر وگاهی بسیار پیچیده! اما هرچه که هست، درد، محدود شدن تحرکات و بروز برخی از تغییرات مانند کبودی روی بدن، از مهمترین نشانههای همه نوعهای آن است؛ نشانههایی که خبر از شکستگی میدهند و باید خیلی زود به دادش رسید.
در جستوجوی درمان
همانطور که شکستگی لگن، انواع مختلفی دارد، درمان آن هم به روشهای متفاوت، بسته به نوع شکستگی، انجام میشود. درمان شکستگی لگن ممکن است از طریق گچ گرفتن، لیزر یا در مرسومترین حالت ممکن، با عمل جراحی انجام شود. در واقع قریب به اتفاق متخصصان سالمندان معتقدند که درمان شکستگی لگن یا ترمیم شکستگی لگن به عوامل مختلفی بستگی دارد:« مانند سن، شدت شکستگی وسلامت کلی فرد؛ گاهی ممکن است با دارو و فیزیوتراپی مشکل حل شود و گاهی از لیزر برای جوش خوردن استخوانها استفاده میشود.» موضوعی که دکتر دلبری به آن معتقد است والبته ازنیاز اکثر شکستگیهای لگن به ترمیم جراحی میگوید. البته که در نهایت، این پزشک متخصص است که شدت ونوع آسیب را تشخیص ودرنهایت بهترین درمان را تجویز میکند.
دوران نقاهت را جدی بگیرید
البته که همهچیز با درمان تمام نمیشود! چرا که مراقبتهای بعد از درمان، گاهی به اندازه خود درمان در بهبود وضعیت فرد سالمند تاثیرگذار است؛ آنقدر که بدون این مراقبتها، فرد نمیتواند وضعیتی عادی را در پیش بگیرد. پس اگر شما مسئولیت مراقبت از سالمندی در چنین وضعیتی را برعهده دارید، از مراقبتهای بعد از درمان مانند استراحت به اندازه کافی، انجام ورزشهای توصیه شده پزشک و تغذیه سالم غافل نشوید که بخش اعظم درمان، همین رفتارها و توصیهها است.
مصرف غذاهایی ازجمله گوشت قرمز، ماهی، حبوبات، سبزیجات تازه و... که مقادیر بالایی ازکلسیم، ویتامینD، ویتامینK و فسفر را دارد، میتواند درروند جوش خوردن استخوانها، تاثیر بسیار مثبتی داشته باشد. ضمن اینکه فراموش نکنید که بیتحرکی بیش ازحدممکن است موجب آمبولی شدن خون فرد بشود وخطرات جبرانناپذیری به همراه داشته باشد. پس همهچیزطبق توصیهها و به اندازه باید انجام شود.
روزنامه جام جم