یکی از خوش‌مزه‌ترین و خوش‌عطرترین میوه‌ها، میوه به است. از این میوه استفاده‌های مختلفی می‌شود؛ از تهیه مربا و مارمالاد گرفته تا پخت خورش به و استفاده‌های درمانی از میوه، دانه‌ها و حتی برگ‌های آن. از جمله خواص شناخته‌شده به می‌توان به بهبود گلودرد و سرفه اشاره کرد.
خواص به برای سلامت بدن پرشمار است. می‌توان از این میوه به عنوان درمان یا کاهنده علائم امراض و دردهای زیادی استفاده کرد. برای مثال میوه به ویژگی‌هایی از جمله قابض بودن، خنک‌کنندگی و معطر بودن دارد و به همین دلیل ماده‌ای مقوی (تونیک) برای قلب و مغز است. موسیلاژ (لعاب) این میوه نیز برای بهبود تاول و زخم استفاده می‌شود. هسته‌های خشک‌شده میوه به نیز دارویی برای درمان گلودرد و بهبود سرفه هستند.
از دیرباز در پزشکی سنتی هندی از میوه به، به عنوان کمک برای درمان مؤثر اسهال، اسهال خونی (دیسانتری) و یبوست استفاده می‌شده است. علاوه بر این، آب به برای دیابت و مشکلات ادراری مفید است. این میوه همچنین در درمان اختلالات تنفسی مانند سرفه، سرماخوردگی و آسم مفید است.
خواص به تنها محدود به موارد فوق نیست. علاوه بر کاربردهای پزشکی، از میوه به استفاده‌های دیگری نیز می‌توان کرد. به عنوان مثال:
بیماری‌هایی مانند دیابت، آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، بیماری التهابی روده، آترواسکلروز (تصلب شرائین) و سرطان می‌توانند التهاب مزمن ایجاد کنند. میوه به در کنترل این التهابات و واکنش‌های آلرژیک می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
همچنین استفاده از گوشت میوه به به‌صورت ژل روی پوست، درمان‌کننده درماتیت آتوپیک (اگزما) و سایر بیماری‌های پوستی است. محققان معتقدند ترکیبات فنولی میوه به، نقش ضد التهابی و ضد حساسیت دارند. گفتنی است این ترکیبات سه عامل اصلی پیش‌ساز التهاب سلولی را سرکوب می‌کنند و از فعال شدن سلول‌های واکنش‌دهنده پیش التهابی جلوگیری می‌کنند. همچنین گفته می‌شود که ویتامین C موجود در به دارای خواص ضد التهابی و ضد حساسیت است.
ماهیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌های به عمدتاً به دلیل وجود ترکیباتی مانند فلاونوئیدها و فنولیک اسیدها است. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در میوه به، رادیکال‌های آزاد را که ممکن است عامل اثرات مضر برخی از بیماری‌های تخریب‌کننده و بیماری‌های انسانی مرتبط، مانند سرطان، دیابت و عارضه‌های قلبی و عروقی باشند را خنثی می‌کنند. بیشتر فعالیت آنتی‌اکسیدانی از طریق تبدیل رادیکال‌های آزاد به واحدهای مولکولی پایدار و درنتیجه شکستن زنجیره حاصل می‌شود.
در طب سنتی از میوه به برای درمان برخی اختلالات گوارشی استفاده می‌شده است. تحقیقات اخیر نیز نشان می‌دهند عصاره به ممکن است از بافت روده در برابر آسیب‌های ناشی از بیماری‌های التهابی روده (IBD) مانند کولیت اولسراتیو محافظت کند. کولیت اولسراتیو یک بیماری مزمن است که در آن روده بزرگ و راست روده ملتهب شده و زخم‌هایی در جداره روده بزرگ ایجاد می‌شوند که احتمال خونریزی و تولید چرک دارند.
میوه به می‌تواند از سیستم ایمنی بدن حمایت کند. نتایج برخی مطالعات نشان داده است که خواص ضد باکتریایی به می‌تواند در جلوگیری از رشد بیش از حد برخی از باکتری‌های مضر، کمک‌کننده باشد. علاوه بر این، یک میوه به، به‌تنهایی ۶ تا ۸ درصد از نیاز روزانه بدن به فیبر را تأمین می‌کند. گفتنی است مصرف فیبر کافی به حفظ باکتری‌های سالم دستگاه گوارش که مجموعاً با عنوان «میکروبیوم روده» شناخته می‌شوند، کمک می‌کند. حفظ میکروبیوم سالم روده نیز می‌تواند در کاهش التهاب روده تأثیر بسزایی داشته و مقاومت در برابر عفونت‌های باکتری‌های آسیب‌رسان در دستگاه گوارش را بهبود بخشد.
به طور کلی اعتقاد بر این است که میوه‌های خانواده سیب، به دلیل دارا بودن اسیدهای کلروژنیک، آنتوسیانین‌ها، فلاونول‌ها، کاتچین‌ها و پروآنتوسیانیدین‌ها برای سیستم قلبی-عروقی بسیار مفیدند. همچنین، سدیم کم و پتاسیم بالای میوه به برای حفظ تعادل فشار خون مفید است. در توضیح بیشتر باید گفت که پتاسیم نه تنها در تنظیم فشار خون مؤثر است بلکه انتقال مؤثر مایعات را در داخل سلول‌ها و بین سلول‌های بدن تسهیل می‌کند. همچنین رگ‌های خونی و شریان‌ها را شل کرده و در نتیجه فشار بر روی سیستم قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد. در نتیجه، خطر بروز بسیاری از بیماری‌های زمینه‌ای دیگر کاهش پیدا می‌کند و از بیماری‌های عروق کرونری قلب (CVD)، حملات قلبی و سکته مغزی پیشگیری می‌شود.
دنیای اقتصاد
