پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۴۸: صبح شرفیاب شدم. نامه ای از انصاری سفیر ما در واشینگتن با پیک مخصوص رسیده بود، تقدیم کردم. نامه تمام رمز بود. جواب هم رمزی مرحمت کردند که من نفهمیدم. چه باید کرد؟ شاه است و مطالبی را برای خود نگاه می دارد. ولی بعداً مطمئن هستم به من خواهند فرمود.
فلاح، عضو هیئت مدیره شرکت ملی نفت را که از آمریکا برگشته است، دیدم. راجع به فروش نفت در آمریکا که مدت هاست سعی می کنیم ناامید بود. یعنی قدرت شرکت های نفتی آمریکا به حدی زیاد است، که محال است بگذارند در سهمیه نفت وارداتی به آمریکا، که معادل ۱۲.۵ درصد تولید آمریکاست، خدشه ای وارد شود. حالا نفت آلاسکا هم کشف شده و کار را مشکل کرده است. گو این که این نفت گران به بازار آمریکا می رسد، یعنی [هزینه] حمل هر بشکه ۲.۵ دلار تمام می شود در صورتی که نفت ما ۱.۲۵ دلار به بازار آمریکا می رسد. ولی فلاح مطلبی را عنوان کرده است که ما ذخیره در آمریکا درست می کنیم. مالکیت ذخیره در دست خود ما باشد، تا وقتی که آمریکا احتیاج داشته باشد. اگر سهمیه به ما بدهند، آنقدر نفع می بریم که می توانیم نصف نفت ورودی به آمریکا را مجاناً در اختیار آنان بگذاریم. ممالک دیگر، نظیر عربستان سعودی و سایر کشورهای خاورمیانه نمی توانند این معامله را بکنند، چون نمی توانند به اندازه ما در مقابل نفت جنس از آمریکا بخرند. باری نقشه خوبی است ولی تا عمل خیلی فاصله دارد.
وضع ما با عراق آرامتر است.
شاهنشاه خوشحال نبودند نمی دانم چرا؟ تا عصر چندین دفعه حضورشان با تلفن صحبت کردم ولی دیگر شرفیاب نشدم... شب سفیر آمریکا دیدنم آمد می گفت به زودی عوض می شود. این مطلب را من در واشینگتن احساس کردم. چون وقتی وزیر خارجه [آمریکا] حضور شاهنشاه شرفیاب شد، سفیر را که همراه ما به واشینگتن آمده بود، همراه نیاورد...
