سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۴۸: صبح خیلی زود سواری رفتم. هوا مثل بهشت بود، و صحرا پرگل و ریاحین، که چندین سال است من چنین چیزی ندیده ام. از زیر هر سنگی هم در کوهستان یک چشمه جاری شده است. دوست من همراه بود، بسیار خوب و زیبا. متأسفانه نوه چرچیل را که مخبر تایمز لندن است به سواری دعوت کرده بودم. با خانمش آمد، قدری سر خر شده بودند. روز را در منزل گذراندم. شام هم در حضور مبارک صرف شد.
یادداشت‌های اسدالله علم: صبح شرفیاب شدم. نامه ای از انصاری سفیر ما در واشینگتن با پیک مخصوص رسیده بود، تقدیم کردم. نامه تمام رمز بود. جواب هم رمزی مرحمت کردند که من نفهمیدم. چه باید کرد؟ شاه است و مطالبی را برای خود نگاه می دارد. ولی بعداً مطمئن هستم به من خواهند فرمود.
