سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۸: صبح شرفیاب شدم کارهای جاری را عرض کردم. حالم بسیار بد بود چون دوستم رفته بود. به علاوه شب قبل هم که با او شام خوردم، دعوا کردم به حدى متأثر و متألم بودم، که شاهنشاه احساس فرمودند جریان را عرض کردم. خواسته بودم از اصفهان به تهران با دیگران نیاید. او اصرار داشت بیاید اجازه ندادم اوقات تلخ شد، من هم اوقات تلخ شدم و دامنه آن بالا گرفت دیشب نفتی‌ها وارد شدند. خبر خیلی بد نیست تا حدی نظرات ما را تأمین می‌کنند. در این خصوص قدری صحبت در حضور مبارک شد. شب پیش سفیر افغانستان مهمان بودم چند مغنّی افعانی بودند یکی غزل سعدی را خواند.
ای کاروان آهسته رو، کارام جانم میرود آن دل که با خود داشتم، با دلستانم میرود
خیلی در من تأثیر گذاشت زیرا مناسب حال بود.
