سرویس تاریخ «انتخاب»: به گزارش شرکت زم زم- شرکت خوشگوار که پیش از انقلاب با کوکاکولا قرارداد همکاری داشت، بعد از انقلاب هم این همکاری را ادامه داد تا این که سال ۱۳۶۳ ورود عصاره این نوشابه به ایران ممنوع شد. در این زمان خوشگوار به سمت استفاده از فرمول ایرانی ساخت نوشابه رفت. فرمول ساخت دکتر فرخ سرمد که بعدها در قالب شرکت صنایع غذایی ایران درآمد و در شهر نوشهر به تولید عصاره نوشابه پرداخت.
البته این پایان ماجراهای تاریخی نوشابه سازی در ایران نبود. شرکت نوشاب سال ۱۳۷۰، با خرید کارخانه شمس تهران تصمیم به تولید کوکاکولا در ایران گرفت. شرکت کوکاکولا نیز با امضای قراردادی به مبلغ ۱۵ میلیون دلار ۲۷ درصد سهام شرکت را در اختیار گرفت و همکاری برای تولید کوکاکولا آغاز شد. به این ترتیب کوکاکولا اولین شرکت خارجی لقب گرفت که بعد از انقلاب در ایران سرمایه گذاری می کرد. با امضای قرارداد، حدود ۴۰ میلیون بطری با آرم کوکاکولا تهیه و تولید نوشابه نیز سال ۱۳۷۳ آغاز شد، اما یک سال بعد با وضع تحریم های آمریکا، همکاری کوکاکولا با ایران متوقف و شرکت نوشاب از دریافت فرمول تولید کوکاکولا محروم شد. این تنها بدشانسی نوشاب نبود؛ چرا که شرکت خوشگوار هم توانسته بود عصاره های نوشابه را وارد ایران و نوشابه های کوکاکولای خود را حتی زودتر از نوشاب وارد بازار کند. این گونه بود که نوشاب، نتوانست سهم زیادی از بازار را نصیب خود کند.
