چند نکته پنهان در لباس های فیلم های مشهور که نمی دانستید

در فیلم ها لباس شخصیت ها اغلب همچون قصه گویی بی صدا عمل می کند که اطلاعات بیشتری درباره ی شخصیت ها یا داستان فیلم در اختیار مخاطبان می گذارد.

 

طراح لباس فیلم «تایتانیک»، دبورا لین اسکات نگاه ویژه ای به رنگ شخصیت های اصلی این فیلم داشت تا زوایای بیشتری از شخصیت رز را آشکار سازد: رز در اعماق وجودش زنی قوی و مصمم بود. آن لباس قرمز تند رز که با تور مشکی تزئین شده بود، نمادی از مقاومت او در برابر هنجارهای اجتماعی زمانه ی خود بود. جالب است که رز همان لباس را در هم ابتدا و هم انتهای فیلم به تن دارد، اما با رنگ های مختلف.

 

در سکانس پایانی فیلم، رز همان لباس را اما این بار به رنگ سفید به تن دارد. گرچه طراحی آن به شکل همان لباسی است که او در اولین دیدارش با جک به تن داشت، اما تغییر رنگ آن به معنای از میان رفتن موانعی است که بر سر راه عشق آن ها وجود داشت.

 

در فیلم «ماجراهای نارنیا: شیر، کمد و جادوگر» از یک نکته ی جزئی بخصوص در تاج جادوگر سپید به عنوان نمادی از افول قدرت او استفاده شده است. با از میان رفتن تدریجی قدرت جادوگر سپید، تاج یخی او هم رفته رفته شروع به ذوب شدن می کند، چیزی که کاهش قدرت و اثرگذاری او را به تصویر می کشد.

 

درام های تاریخی همچون فیلم «غرور و تعصب» اغلب بر جزئیات ظریفی در رابطه با محدودیت های اجتماعی ای تکیه دارند که مانع ابراز بی پرده و صریح عشق و علاقه در دوران گذشته بودند.

 

طراح لباس این فیلم، ژاکلین دوران، تغییر و تحول شخصیت آقای دارسی را با کاهش لایه های پوشش او طی فیلم نشان داده بود. این نکته در کنار لطیف تر شدن جنس لباس ها او بیانگر حرکت آقای دارسی به سوی صراحت و تواضع بود و در حقیقت، روش هوشمندانه ای برای نشان دادن تغییر او از شخصیتی سفت و سخت به شخصیتی سازش پذیر بود.

 

در فیلم «جوخه انتحار» (Suicide Squad) هارلی کوئین انعکاسی از شخصیت جوکر است، اما در فیلم «پرندگان شکاری» رشد شخصیت او به تصویر کشیده می شود. طراج لباس فیلم «پرندگان شکاری»، ارین بنچ، لباس های هارلی کوئین را آزادتر طراحی کرده بود تا او بتواند زمان مبارزه حرکات آزادانه تری داشته باشد. در این فیلم آن شلوارک تنگ هارلی کوئین در «جوخه انتحار» کنار گذاشته شده و به جای آن لباس راحت تری برای این شخصیت در نظر گرفته شده بود. جدا از بحث راحتی، لباس هارلی کوئین در «پرندگان شکاری» نمادی از رهایی او از معشوق آزارگر خود هم هست. این لباس استقلال و توانایی تازه به دست آمده ی او در تصمیم گیری را به تصویر می کشد، از جمله تصمیم گیری درمورد لباس خود بدون آنکه تحت تأثیر معشوقش باشد.

 

در فیلم «چاقوکشی» رنسام فردی ثروتمند و نازپرورده به تصویر کشیده می شود که توجهی به ظاهر خود ندارد. لباس های او بی اعتنایی اش را به تصویر می کشد، مانند آن پولیور کرم رنگ او که آثار کهنگی روی آن مشهود است. این پوشش نامرتب نشان می دهد که رنسام برای هم پول و هم خانواده اش که این پول را در اختیار او می گذارند، اهمیتی قائل نیست.

 

منبع: روزیاتو