سرویس تاریخ «انتخاب»: هوشنگ ابتهاج، با تخلص «سایه»، از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین شعرا و غزل‌سرایان معاصر ایران بود. کتاب‌های «سراب»، «سیاه‌مشق» و «بانگ نی» از شناخته‌شده‌ترین مجموعه اشعار وی به حساب می‌آیند.
هوشنگ ابتهاج در شهر رشت در خانواده‌ای برجسته دیده به جهان گشود. پدر او از پزشکان مشهور این شهر و مدتی نیز رئیس بیمارستان پورسینای رشت بود. ابتهاج دوران تحصیلی دبستان را در شهر زادگاهش، و دوران دبیرستان را در تهران سپری کرد. او نوزده سال بیشتر نداشت که در سال ۱۳۲۵، اولین مجموعه شعر خود را با عنوان «نخستین نغمه‌ها» منتشر کرد. پس از چاپ کتاب نخستین نغمه‌ها، هوشنگ ابتهاج به طور جدی به سرودن شعر ادامه داد تا آنکه پس از گذشت پنج سال، در سال ۱۳۳۰، دومین اثر خود را با عنوان «سراب» به انتشار رساند.
هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۳۷ و در ۳۱ سالگی، با آلما مایکیال ازدواج کرد. ثمره‌ی زندگی مشترک ۶۳ ساله‌ی آن‌ها چهار فرزند است.
هوشنگ ابتهاج پس از کناره‌گیری داوود پیرنیا از سرپرستی برنامه‌ی رادیویی گلچین هفته یا همان «گلها»، از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ مسئولیت این برنامه‌ی محبوب را برعهده گرفت. وی همچنین در برهه‌ای به عنوان مدیر کل شرکت سیمان تهران فعالیت داشت. وی در مرداد ۱۴۰۱ درگذشت
