سارا لانگ ول، در اکونومیست نوشت: دونالد ترامپ در دوره نخست ریاست جمهوری خود بیش از هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ دروغ گفته است. وی تهدید به آغاز جنگی اتمی کرده، نئونازی‌های را "افرادی خیلی خوب" خوانده، همه گیری کرونا را نادرست مدیریت کرده و موجب ایجاد آشوب و حمله به ساختمان کنگره شده است. با این حال وی همچنان در نظرسنجی‌ها تقریبا شانه به شانه جو بایدن رئیس جمهور فعلی حرکت می‌کند. اینکه چه کسی و با چه اختلافی در ماه نوامبر برنده رقابت خواهد بود، توسط "متنفران از هر دو کاندیدا" یعنی کسانی که نه بایدن را گزینه مناسبی برای ریاست جمهوری می‌دانند و نه ترامپ را تعیین خواهد شد.
به گزارش سرویس بین‌الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: من جلسات هفتگی منظمی با رای دهندگان از طیق‌های مختلف دارم و همیشه سخنان "متنفران از هر دو کاندیدا" را می‌شنوم. آن‌ها درصد بالایی از جمعیت رای دهنده در ایالت‌های چرخشی یا ایالت‌های تایید کننده نتیجه انتخابات را تشکیل می‌دهند، به خصوص در ایالت‌های پنسیلوانیا، ویسکانسین و میشیگان که به ایالات‌های "دیوار آبی" معروفند. خشونت ذاتی و ناکارآمدی سیاست آن‌ها را سرخورده کرده و احساس آن‌ها در مورد انتخابات امسال را می‌توان در قالب جمله‌ای که اخیرا یکی از رای دهندگان به من گفت توصیف کرد: «این در واقع یک انتخاب خیلی منزجر کننده است.»
اکثر آن‌ها احساس می‌کنند که باید بین دو گزینه یکی را انتخاب کنند. آن‌ها مجموعه‌ای از نکات منفی را در مورد بایدن به یاد می‌آورند، از تورم گرفته تا افزایش جرم و جنایت و هرج و مرج در مرزها. در عین حال رای دهنگان در مورد کارنامه ترامپ دچار ضعف حافظه شده اند. آن‌ها بی حرمتی ها، کج خلقی‌ها و سوء استفاده روزانه از قدرت و حس حرج و مرجی را که در کل سال‌های ریاست جمهوری وی همه ما را احاطه کرده بود از یاد برده اند.
برای پیروزی در انتخابات، ستاد بایدن باید دلایلی را که ترامپ برای این سمت مناسب نیست را به رای دهندگان یادآوری کند. رئیس جمهور لازم نیست تک تک ایالت‌های چرخشی را متقاعد کند که او کاندیدای ایده آل آنهاست. او صرفا باید خود را به عنوان گزینه‌ای بهتر از ترامپ عرضه نماید. هماطور که او تمایل دارد بگوید: «مرا با خدای قادر مقایسه نکنید، مرا با گزینه دیگر مقایسه کنید.»
آنچه بسیاری از رای دهندگان به یاد دارند خاطرات خوش قبل از سال ۲۰۲۰ است. بسیاری خاطرات نرخ پایین بهره و رشد سریع اقتصادی دوران پیش از کرونا را در ذهنشان مرور می‌کنند. بایدن باید مدام تاکید کند که امروز وضعیت اقتصادی در حال بهتر شدن است. رای دهندگان معمولا از شاخص‌های بهبود عملکرد اقتصادی عقب‌تر هستند. بسیاری هنوز تاثیر تحولات مثبت اخیر از جمله کاهش نرخ تورم و بالا رفتن دستمزد‌ها را احساس نکرده اند. اما این اثرات به تدریج در حال پدیدار شدن است. این روز‌ها من کمتر از زبان رای دهندگان درباره اینکه آمریکا در میانه یک رکود بزرگ دوم قرار دارد می‌شنوم و بیشتر می‌شنوم که می‌گویند ما در حال بیرون آوردن خودمان از وضعیت نامطلوب هستیم. این خبری خوب برای بایدن است.
در عین حال رای دهندگان فکر می‌کنند که رئیس جمهور خیلی پیر است. نگرانی‌ها درباره سن و سال وی محل تمرکز تمام اقشار رای دهنده است. هرچند سن و سال بایدن به هیچ عنوان نقطه مزیت وی نیست، اما رئیس جمهور باید در نقش "مرد سالخورده دانا" ظاهر شود. عملکرد قدرتمند وی در سخنرانی سالانه اش در کنگره در ماه مارس به خنثی کردن بعضی از این نگرانی‌ها کمک کرد. اخیرا او موضوع سن و سالش را به عنوان نقطه کانونی تبلیغات انتخاباتی خود قرار داده است.
نگرانی رای دهندگان در مورد کامالا هاریس، معاون جو بایدن موضوعی پیچیده‌تر است. یکی از اصلی‌ترین نقاط دافعه‌ای که در مورد هاریس می‌شنوم این است که "او کجاست؟ " شغل او به شدت بیهوده و بی تاثیر است و بسیاری بر نگاه‌هایی که مردم در مورد هاریس دارند مشابه همان نظراتی است که آن‌ها درباره بایدن در زمان معاونت ریاست جمهوری اش داشتند. هرچند مردم به صورت سنتی بر اساس گزینه معاون رئیس جمهور به کاندیدای ریاست جمهوری رای نمی‌دهند، اما به نظر می‌رسد که این موضوع این بار اهمیت مضاعفی یافته است، زیرا بسیاری انتظار بروز یک حادثه جسمی برای بایدن قبل از پایان دوران ریاست جمهوری اش را دارند. تنها راه برطرف کردن این نقطه ضعف برای وی ارائه تصویری روشن از خطری است که پیروزی ترامپ متوجه آمریکا می‌کند، زیرا او تنها گزینه جایگزین ممکن برای بایدن به شمار می‌رود.
از آنجایی که بسیاری از رای دهندگان در ایالت‌های چرخشی می‌گویند بین بد و بدتر گزینه کمتر بدتر را انتخاب خواهند کرد، وظیفه اصلی بایدن یادآوری این مسئله است که راه یافتن ترامپ به کاخ سفید برای دور دوم چه مفهومی خواهد اشت. این موضوع مستلزم رساندن این پیام به گوش آن‌ها از طریق کسانی است که درباره نگرانی‌های آن‌ها صحبت می‌کند. این پیام رسانان باید مانند رای دهندگان حرف بزنند، عمل کنند و به مسائل نگاه کنند. به بیان ساده‌تر این سخنان باید از زبان مردم عادی بیان شود. سازمان من، یعنی رای دهندگان جمهوری خواه مخالف ترامپ با جمهوری خواهانی که قبلا به ترامپ رای داده بودند، ولی قصد ندارند در انتخابات امسال این انتخاب را تکرار کنند در تماس است تا صدای آن‌ها را در ایالت‌های چرخشی کلیدی بلندتر به گوش سایر رای دهندگان برساند.
برای مثال یک صحبت دو دقیقه‌ای دیو اهل پنسیلوانیا احتمالا نمی‌تواند یک مادر متمایل به محافظه کاران از فیلادلفیا را قانع کند که بایدن رئیس جمهوری عالی است. اما این سخنان ممکن است برای متقاعد ساختن وی در مورد اینکه ۴ سال دیگر ریاست جمهوری ترامپ امری غیرقابل قبول است کافی باشد. به علاوه اگر افرادی مانند مایک پنس، جیمز متیس، جان کلی و نیکی هیلی که در بالاترین سطوح دولت ترامپ کار کرده و از نزدیک هرج و مرج دوره وی را مشاهده کرده اند لب به سخن بگویند می‌تواند موثر واقع شود. اگر نه به خاطر بایدن حداقل به خاطر عدم راه یابی ترامپ به کاخ سفید آن‌ها باید دست به کار شوند.
اگر این مقام‌های فعلی واقعا معتقدند که ترامپ گزینه‌ای به شدت خطرناک است، منطق اقتضا می‌کند که از تنها فردی که می‌تواند او را از کاخ سفید دور نگه دارد حمایت کنند، حتی اگر با برخی از سیاست‌های وی مخالف باشند یا آرزو داشتند که وی اندکی جوانتر می‌بود.
در حال حاضر به نظر می‌رسد که بایدن در نظرسنجی‌ها عقب‌تر از ترامپ است. اما ستاد‌های انتخاباتی را برای همین روز‌ها ایجاد کرده اند. ترامپ و حامیانش در سال ۲۰۲۰ (و همچنین اتخابات میان دوره‌ای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲) انتخابات را واگذار کردند. مسیر پیروزی این بار از مردمی می‌گذرد که از هیچ یک از دو کاندیدا دل خوشی ندارند، اما همچنان آمادگی قانع شدن در مورد رای دادن به یکی از آن‌ها را دارند.
در سال ۲۰۲۰ ترامپ توسط یک ائتلاف گسترده که در بر دارنده طیف‌های مختلفی از دموکرات‌های ترقی خواه گرفته تا جمهوری خواهان اصولگرا شکست داده شد. این ائتلاف به اندازه‌ای که ضد ترامپ بود، طرفدار بایدن نبود. اگر بایدن قرار است در ماه نوامبر به پیروزی برسد باید این ائتلاف مجددا سازماندهی شود.
