سرویس تاریخ «انتخاب»: گروهبان هیرو اونودا در سال ۱۹۴۴ و در سن ۲۲ سالگی برای جنگ با نیرو‌های آمریکایی و به عنوان یک افسر اطلاعاتی به جزیره‌ی لوبانگ در فیلیپین اعزام شد. او گروهش پس از پایان جنگ کماکان در مواضع خوبی باقی ماندند و حتی با پیدا کردن برگه پایان جنگ، آن را فریب دشمنی تلقی کرده و به حفظ مواضع ادامه دادند. در سال ۱۹۵۰ و پس از ۵ سال نبرد پارتیزانی، یکی از همراهان اونودا به نام یوچی آکاتسو اعلام کرد که از این شرایط خسته شده و خود را به نیرو‌های فیلیپینی تسلیم کرد. در سال ۱۹۷۴ یک مرد ژاپنی به نام نوریو سوزوکی موفق شد که اونودا را از مخفیگاهش در جنگل بیرون بکشد. اونودا و سوزوکی با هم دوست شدند، اما اونودا همچنان از تسلیم شدن امتناع می‌کرد و گفت تا زمانی که یک افسر مافوق به وی دستور ندهد تسلیم نمی‌شود. سوزوکی همراه با سرگرد تانیگوچی به جزیره‌ی لوبانگ برگشته و از وی خواست که فرمان تسلیم شدن سربازان نافرمان ژاپنی را با صدای بلند برای وی بخواند. سرانجام هیرو اونودا ۲۹ سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم در حالی که به شدت اشک می‌ریخت سلاح خود را زمین گذاشت.
