غلامرضا بنی اسدینوشت: تامل در این روز‌ها و رویداد‌ها می‌گوید، این یک فرصتِ ویژه است. حتی بزرگتر از اشخاص. انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری، وژگی‌های متعدد دارد و تجمیع همین مولفه‌های خاص نتیجه می‌دهد که ما در برابر یک فرصتِ متمایز و حتی ممتاز هستیم. این که در زمانه‌ای چنین چه شخصی، شخصیتِ محوری و برافرازنده پرچم باشد، آن قدر مهم نیست که این فرصت راهبردی است. این فرصت + نامزد سالم، صالح و تحول گرا و کارآمد یعنی تغییر به نفع مردم. به نفع انقلاب، به نفع ایران. با بهره برداری بایسته به شایستگی می‌توانیم هوای تازه را راهی ریه‌های ایران کنیم. می‌توانیم نفس کشیدن ایرانیان را فرح بخش‌تر کنیم. می‌توانیم تصویری زیباتر و احترام برانگیز‌تر از ایران به جهان نشان دهیم. تصویری که با لبخند رواداری و بالاتر؛ مروت می‌تواند گاردِ دیگران را هم باز کند. با دریافت این واقعیت و تحلیل شرایط است که معتقدم، "تحریمِ انتخابات" به هر شکل و روش، یک "حرامِ ملی" است. یک حرام انقلابی و یک حرامِ حرمت سوز برای ایران. این فرصت می‌تواند به تولد فرصت‌های دیگر بیانجامد که حاصل جمع آن فردای بهتر برای همه باشد. برای همه، چون ما پیروزی خود را در شکست دیگران نمی‌جوییم بلکه در کنار دیگران و با بالابردن دست همه خود را موفق می‌دانیم. این را حق همه می‌دانیم که از فرصت‌ها به عدالت بهره برند تا به فراخود توش و توان و استعاد خویش بشکفند و به شکوفایی ایران عزیز و اقتدار مکتب شهیدان کمک کنند. ما ایران را برای همه می‌خواهیم چنان که همه را نیز فرزند ایران و وارث وطن می‌دانیم. این انگاره در فرصت پیش رو می‌تواند تحققی تمام ساحتی بیابد اگر همه بافراموشی هر نو قهر که به غلبه کینه می‌انجامد، به مهرنگاه کنیم و با مهربانی و هم افزایی توان‌ها با حضور در انتخابات نقش ملی خود را ایفا کنیم. فرصت را قدر بدانیم. با حضور خویش سرنوشت مان را بنویسیم. با همدیگر صحبت کنیم. یکدیگر را اقناع کنیم. ایران برای روز‌های موفق‌تر همه ما را با مهربانی بیشتر در کنار هم می‌خواهد. به انتظار وطن، مصلحانه و موثر جواب دهیم.
