نام سریال : بایست و آتش بگیر -Halt and Catch Fire
بازیگران: لی پیس، اسکوت مک‌نیری و مکنزی دیویس و...
خلاصه سریال
ماجراها و اتفاقات این سریال از دید یک فرد رویاگرا، یک مهندس و همچنین یک اعجوبه نشان داده می‌شود. این سه نفر نوآوری‌هایی داشتند که به‌راحتی می‌توانست با غول‌های شرکتی آن زمان روبه‌رو شود و مقابله کند. شراکت شخصی و حرفه‌ای آنها، به واسطه‌ی حرص و طمع و همچنین غرور به چالش کشیده می‌شود؛ آن هم زمانی‌که دارند فرهنگ دشت سیلیکون در تگزاس را تغییر می‌دهند. داستان این سریال که از بهترین سریال های خارجی تمام شده به شمار می‌رود، در دهه ۱۹۸۰ جریان دارد؛ مجموعه‌ای که جهش عظیم و انقلاب رایانه‌های شخصی در دهه ۱۹۸۰ و همچنین رشد شبکه جهانی وب در اوایل دهه ۱۹۹۰ را به تصویر می‌کشد. کنتول و راجرز اصلا فکر نمی‌کردند که این مجموعه تا این اندازه بزرگ شود اما حسابی مورد تحسین و استقبال منتقدان و البته بینندگان قرار گرفت؛ هرچند که ابتدا کار خود را با امتیازات خیلی پایینی آغاز کرد.
درباره سریال
ما سریال را در دوران همه‌گیر شدنِ کامپیوترهای شخصی شروع می‌کنیم. در ادامه ایده‌ی قابل‌حمل‌شدن کامپیوترها به میان کشیده می‌شود و چالش‌های مربوط به این ایده را مرور می‌کنیم. در فصل دوم با اولین جوانه‌های چیزی که ما امروزه به عنوان استارتاپ می‌شناسیم، آشنا می‌شویم و سریال سعی می‌کند تا تمام زوایای شرکت‌های استارتاپی را بررسی کند. سپس، به اولین روزهای آغاز به کارِ ارتباط‌های محدود اینترنتی از طریق خط تلفن و همچنین بازی‌های آنلاین می‌رویم. تمام اینها اما مقدمه‌ای به سوی رسیدن به موضوع اصلی و پدیده‌ی انقلابی و دگرگون‌کننده‌ای به اسم اینترنت است که ظاهرا فصل چهارم و آخر سریال به آن اختصاص دارد. پس، اگر حوصله‌ی تماشای مستند ندارید، «هالت» در کنار داستان کاراکترهایش، مسیر تغییر و تحول عصر دیجیتال و تبدیل شدن آن به چیزی که امروز می‌شناسیم را به‌طرز واقع‌گرایانه‌ای روایت می‌کند.
تمام اینها همچنین استعاره‌ای از روابط کاراکترها نیز است. «هالت اند کچ فایر» درباره‌ی روابط انسان‌ها و توانایی آنها در ارتباط برقرار کردن با یکدیگر است. تعجب‌برانگیز هم نیست که سریال قرار است با آغاز دوران اینترنت به پایان برسد. ما اینترنت را به عنوان چیزی می‌شناسیم که موفق شده ذهن تمام انسان‌ها را در سراسر دنیا به یکدیگر متصل کند.
سخن نهایی
«هالت اند کچ فایر» نه تنها یکی از بهترین درام‌های سال‌های اخیر تلویزیون است، که یکی از متفاوت‌ترین‌شان هم است. شاید چنین چیزی درباره‌ی اپیزودهای ابتدایی سریال صدق نکند، اما سریال به مرور با توجه به جزییاتِ تعریف‌کننده‌ی کاراکترهایش و پیدا کردن ویژگی‌های منحصربه‌فردش و چسبیدن به آنها، خودش را از دیگر سریال‌های روز جدا می‌کند. به خاطر همین است که در پایان فصل اول خودم را درگیر سریال پیدا کردم. در پایان فصل دوم به آن اعتیاد پیدا کرده بودم و در پایان فصل سوم، هیچ چیزی به اندازه‌ی خبر تمدید سریال برای فصل چهارم، شما را خوشحال نمی‌کند. «هالت اند کچ فایر» شاید در دهه‌ی ۸۰ جریان داشته باشد، اما در حد یک داستان علمی-تخیلی، آینده‌نگرانه است. چه وقتی که با اتمسفرسازی و انتخاب موسیقی‌اش، سایبرپانکی می‌شود و چه وقتی به خودمان می‌آییم و می‌بینیم ما در حال زندگی در دنیای رویایی کاراکترهایش هستیم و چه کسانی که در آینده‌ی رویایی ما زندگی نخواهند کرد!
