سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
یکشنبه ۷ دی ۱۳۴۸: صبح شرفیاب شدم. باز هم راجع به آستان قدس رضوی عرایضی کردم. هم در مورد خرید دو کارخانه قند چناران و آبکوه از دولت برای آستانه، و هم درمورد تخصیص یک قسمت از [درآمد]گاز سرخس به آستان قدس.
ناهار وزیران عمران منطقه‌ای (R.C.D)، مهمان شاهنشاه بودند، من هم بودم...
شب شاهنشاه به تالار رودکی تشریف بردند. اپرای نی سحرآمیز اثر موتزارت نمایش داده شد، با کمک آرتیست‌های آلمانی. بسیار خوب بود. [وزیر]خارجه ترکیه و وزیر خواربار پاکستان هم بودند. به لژ مخصوص احضار شدند.
از اخبار مهم جهان... یکی این که اسرائیلی‌ها پنج قایق توپدار در بندر شربورگ فرانسه داشتند که بعد از قدغن دوگل که اسلحه به اسرائیل صادر نشود، در آن جا مانده بود. البته ملوانان اسرائیلی هنوز در آن جا بودند و تعلیمات می‌گرفتند. روز عید کریسمس، ملوانان قایق‌ها را به نام معامله با یک شرکت نروژی دزدیدند و به طرف اسرائیل راه افتادند. هنوز هم در راه هستند و از جبل الطارق گذشته اند. نمی‌دانم نیروی دریایی مصر جلوی آن‌ها را خواهد گرفت یا نه؟ به هر حال عمل شجاعت آمیز بزرگی کردند، ولی فکر می‌کنم مصری‌ها در مدیترانه جرأت جلو آمدن نخواهند کرد، زیرا کشتی‌های جنگی اسرائیل به علاوه نیروی هوایی ورزیده آن، از ایتالیا به این طرف، قطعا از آن‌ها حمایت خواهند کرد.
دیگر این که انتخابات ژاپن انجام گرفت و باز هم لیبرال دمکرات‌ها پیروز شدند و این دفعه کرسی بیشتری به دست آوردند. معلوم می‌شود افکار عمومی ژاپن از سازش با آمریکا راضی است، به خصوص که روس‌ها دیوانگی کردند و همین موقع که آمریکایی‌ها اکیناوا را پس می‌دهند، اعلان کردند که جزایر کوریل را تخلیه نخواهند کرد. به این جهت در انتخابات کمونیست‌ها و سوسیالیست‌ها شکست بدی خوردند. باری این است معنی یک ملت زنده و من وقتی این مطالب را می‌شنوم، حسرت فراوانی می‌خورم.
ناصر در لیبی مشغول عربده کشیدن است و این لیبی‌های خائن پدرسگ دارند کشور خودشان را دو دستی تقدیم او می‌کنند. یاللعجب، یا از این دیوانگی و یا از این اطاعت امر! که یا امر آمریکا یا شوروی به آنهاست. آمریکا از این جهت که لقمه‌ای به ناصر داده باشد - در ازاء قطع مناسبات او با شوروی - و یا شوروی از این جهت که کمکی به ناصر کرده باشد. اگر افسران کودتای لیبی تحت تأثیر هر قطب باشند، یک استنتاج صحیح است.
