شهیندخت ملاوردی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: پس از معرفی ۱۹وزیر معرفی شده از سوی رییس‌جمهور، جوی از بیم و امید در خصوص دورنمای آینده ساختار اجرایی شکل گرفت که لازم است ابعاد و زوایای گوناگون آن برای مردم تشریح شود. واقع آن است که مردم از ما در خصوص انتخاب کابینه پرسش‌های جدی دارند و می‌خواهند بدانند چرا روند انتخاب و معرفی وزرا اینگونه شده است؟ یکی از مهم‌ترین وعده‌های ارایه شده در خصوص کابینه، مشارکت زنان در کابینه و سهم حداقل ۲۰درصدی زنان از کابینه است. باید توجه داشت کابینه اعم از وزیر و معاونان رییس‌جمهور است.
از سوی دیگر هنوز ۲الی ۳معاونت رییس‌جمهور باقی مانده که انتصاباتی در آن‌ها صورت نگرفته است. امیدواریم سهم زنان در معاونت‌های باقی مانده و در مراحل بعدی معاونت‌های وزرا ارتقا پیدا کند. یکی از جایگاه‌های سنتی زنان معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهور است که طبیعتا باید در اختیار یک خانم قرار بگیرد.
لطیفه جالبی میان زنان در این زمینه شکل گرفته که بر اساس آن گفته می‌شود، اگر مسوولان رودربایستی نداشتند، برای معاونت زنان هم یک آقا انتخاب می‌شد! این روزها که بحث وزارت مطرح است، انتظار جامعه زنان این بود که حداقل ۲الی ۳وزیر برای وزارتخانه‌های مختلف معرفی شوند تا حتی اگر یک الی ۲ نفر هم از مجلس رای اعتماد نگیرند، حداقل یک نفر به عنوان وزیر پس از سال‌ها در کابینه حضور داشته باشد.
امیدواریم که خانم صادق بتوانند اعتماد مجلس دوازدهم و نمایندگان را جلب کرده و به عنوان نخستین وزیر راه و شهرسازی راهی پاستور شوند. در عین حال نباید فراموش کرد، وزارتخانه‌هایی هستند که جنس کار و فعالیت آن‌ها نرم‌افزاری و زنانه است و با حضور زنان، روحیه آنان و کارکرد بانوان سنخیت دارد. اما به این موضوع در انتخاب‌ها توجهی نشد.
حوزه‌هایی چون وزارت بهداشت، وزارت ارشاد، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و…از جمله این حوزه‌ها هستند. در بسیاری از کشورهای جهان، این وزارتخانه‌ها در اختیار زنان قرار دارد. حتی وزارتخانه‌های سخت‌افزارانه‌ای چون دفاع، خارجه، اقتصاد، کشور و… نیز در اختیار زنان قرار داده می‌شود تا روحیه تعاملی زنانه، الگوی تازه‌ای را در این بخش‌های مهم ایجاد کند.
با این توضیحات امیدوارم در سایر معاونت‌ها شاهد انتصاب خانم‌های بیشتری باشیم تا وعده‌ای که در انتخابات داده شده بود تا جدی جامه عمل بپوشد. از سوی دیگر دولت باید به اهمیت مقوله اقناع عمومی توجه کند و تصمیمات خود را با پوست‌های رسانه‌ای مناسب اجرایی کند. در این بخش کمبودهای جدی در کابینه و دولت مشاهده می‌شود.
لازم است هرچه سریع‌تر زمینه‌های ارتباط رسانه‌ای دولت با افکار عمومی شکل بگیرد تا تصمیمات اتخاذ شده با استدلال‌های مناسب همراه شود. دولت باید برای افکار عمومی شرح دهد که از کدام مسیر به یک چنین انتخاب‌هایی رسیده و چه محدودیت‌ها و معذوریت‌هایی در این زمینه وجود داشته است.
