شاید بالاتر انتقال کیلیان امباپه به رئال، پیوستن خولین آلوارز به اتلتیکو، مهم‌ترین انتقال تابستانی تاکنون بوده است. هم به‌خاطر هزینه پرداخت شده (90 میلیون یورو) و هم برای تغییر شکل کاملی که اتلتیکو مادرید با این انتقال پیدا می‌کند. اتلتی که تا هفته قبل در جمع مدعیان درجه یک قهرمانی نبود، حالا یک مهاجم کلاس جهانی در اختیار دارد که پپ و سیتی قدر او را ندانستند.
در این بین البته که سیتی به سود کلانی رسید. آنها خولین را با 20 میلیون یورو از ریورپلاته به خدمت گرفتند و با مبلغی بیش از 4 برابر او را فروختند. یک عملیات درخشان از نقطه نظر اقتصادی که او را به بزرگترین فروش تاریخ سیتی تبدیل کرد.
خولین در همان تابستانی که گابریل ژسوس با بیش از دو برابر پول خریدش به آرسنال رفت و در حالی که یک سال از قراردادش باقی مانده بود، به سیتی ملحق شد. گواردیولا به او اعتماد کرد و در این دو فصل 53 گل در 6000 دقیقه حضور در زمین به ثمر رساند. یعنی هر 110 دقیقه یک گل. اما این آمار هم کافی نبود تا پپ از خولین در ترکیب ثابت سیتی استفاده کند.
واقعیت این است که او بازیکن تعویضی بود زیرا هالند را جلوتر از خودش داشت. اما به غیر از منچسترسیتی، رئال مادرید و بایرن، او در هر تیمی در اروپا که کاندیدای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا باشد، یک بازیکن فیکس خواهد بود. بدیهی است که منچسترسیتی باید برای یافتن جانشین او اقدام کند. اما، در حال حاضر، بازیکنی نزدیک به عملکرد جولیان هم در بازار نیست.
اکنون، فراتر از نام‌های متعددی که پیرامون سیتی شنیده شود، شاید زمان حساب کردن پپ روی چهره‌هایی مانند اسکار باب باشد. چیزی که مسلم است اینکه سیتی پس از جدایی خولین، تیمی باکیفیت کمتر از فصل قبل خواهد داشت. پپ این را می‌داند اما چاره‌ای ندارد جز اینکه با این جدایی کنار بیاید.
