کیهان: معلوم بود که هیات اروپایی به ایران نمی­ آید

کیهان در سرمقاله خود با عنوان«زندان رسانه ای غرب» نوشت:

*درباره سفر هیات پارلمانی که نهایتاً لغو شد گفتنی هایی هست که ابعاد ماجرا را روشن می کند؛... از مدتها قبل طرف اروپایی درخواست سفر به ایران را مطرح کرده و با موافقت کشورمان بلافاصله رسانه های غربی این موضوع را خبری می نمایند....پیش خبر رسانه های غربی حاکی از آن بود که در 27 اکتبر- 6 آبان- تارجا کرونبرگ از فنلاند، کرنلیا ارنست از آلمان، ژوزف ویدنهولز از اتریش، ایزابل دورانت از بلژیک و خوآن فرناندو لوپز آگیلار از اسپانیا در قالب هیئت 5 نفره اروپایی به ایران سفر خواهند کرد تا به رایزنی در خصوص مسائل فی مابین و توسعه مناسبات پارلمانی بپردازند. اما از همان ابتدا تحرکات و لابی صهیونیست ها نشان می داد که در نهایت این هیئت 5 نفره به تهران نخواهد آمد چرا؟

*به موازات اوج گرفتن سیاست های ضد اسرائیلی و ضد آمریکایی و غربی در میان ملت های مسلمان، «تحریم»های ضد ایرانی در دو لایه «افزایش» و «تشدید» نیز اوج می گیرد. اول ژوئیه، آمریکا تحریم نفتی را علیه جمهوری اسلامی با ادعای فلج کنندگی به پیش می کشد و در همین ماه اکتبر جاری، اتحادیه اروپا در حوزه بانکی، حمل و نقل دریایی و انرژی دور جدیدی از تحریم ها را تصویب و اعمال می کند.

*بنابراین غرب و کشورهای اروپایی در شرایطی که پروژه تحریم ها بر ضد ایران را برای خروج رژیم صهیونیستی از باتلاق مشکلات به پیش کشیده اند نمی توانند اراده ای برای گفت و گو با ایران پیرامون موضوع «تحریم»ها داشته باشند. با این حساب آیا می توان سفر واقعی هیئت پارلمانی اروپا به ایران را انتظار داشت؟

* شواهد و قرائن آشکارا نشان می دهد هدف از انتشار خبر سفر یک هیئت پارلمانی اروپایی به ایران در راستای مناسبات دیپلماتیک و سیاسی نبوده است.

*اینجاست که باید علت انتشار این خبر را در جای دیگر مورد واکاوی قرار داد.بخشی از هدف انتشار این خبر به صورت گسترده و بعد لغو سفر را می بایست در مانور رسانه ای رسانه های غربی آدرس داد.هدف این بازی رسانه ای القاء انزوای ایران در عرصه دیپلماسی بین المللی است.اما به تعبیر صحیح تر باید گفت هدف این بازی رسانه ای، انتقام از پیروزی خیره کننده ایران در اجلاس عدم تعهد در تهران - در شهریورماه گذشته- بود.

*بنابراین غربی ها از لغو سفری که اصلا اراده ای برای انجام آن نداشتند به دنبال بهره برداری به اصطلاح «حقوق بشری» از آن نیز بوده اند.طرفه آنکه سرنخ این قضیه در تقسیم کار میان اتحادیه اروپا و گزارشگر حقوق بشر در امور ایران قابل مشاهده و رویت است.