حبیب الله عسگر اولادی در گفت وگو با
روزنامه جام جم، در پاسخ به سوالی درخصوص تعداد فرزندانش و اینکه به چه
کاری مشغولند، و آیا به امور سیاسی مشغولند یا نه، گفت: این سوال مربوط به
حوزه خصوصی است و نیازی به پاسخ نمی‌بینم. مگر این که کسی شبهه‌ای در زندگی
خصوصی بنده و فرزندانم از باب رعایت شئونات اسلامی یا انسانی داشته باشد
که پاسخ خواهم داد.
بخشهایی از گفت وگو با وی بدین قرار است:
مهم‌ترین تجربه و درس سیاسی که در بیش از شصت سال فعالیت فراگرفته‌اید و می‌خواهید به نسل جوان بگویید، چیست؟
سیاست‌ورزی و حضور در عرصه سیاسی نیازمند حوصله و استقامت در راه هدف است.
انسان سیاسی باید آرمان داشته باشد. ره‌توشه مسلمان مومن برای سیاست‌ورزی
دوچیز است: 1ـ تقوی 2ـ اعتقاد به ولی و مرشد. تقوی باعث می‌شود، انسان از
افتادن در مسیر وسواس شیطانی درونی نجات یابد. فقیه مرشد و ولی سیاسی عادل،
آگاه،مدیر، مدبر و شجاع باعث می‌شود انسان مومن دچار انحرافات سیاسی نشود
و شیاطین بیرونی او را فریب ندهند. بنده از زمانی که وارد عرصه سیاسی شدم
سعی کردم تا آنجا که می‌توانم از مسیر تقوی خارج نشوم و در اطاعت از «ولی»
هم چیزی کم نگذارم.
در دهه 30 که وارد مسائل سیاسی مذهبی شدم مرشد و ولی سیاسی‌ام آیت‌الله
کاشانی بود. در دهه چهل دل به امام خمینی (ره) بستم و تا آخرین روزهای حیات
آن بزرگوار اطاعت او را واجب می‌دانستم و اکنون هم مقام معظم رهبری، مرجع
تقلید، مرشد و راهنمای ماست.
تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطره سیاسی قبل و بعد از انقلاب برای شما چه بوده است؟
تلخ‌ترین خاطره سیاسی من شنیدن خبر رحلت امام(ره) بود. من سال‌ها با
امام(ره) مانوس بودم، اصلا نمی‌توانستم باور کنم ایشان رحلت کرده‌اند. او
زنده است. الان در رگ و ریشه این ملت فکر و اندیشه او جریان دارد. بر من و
دوستانم واقعا آن روزها خیلی تلخ گذشت.
شیرین‌ترین خاطره من اعلام زعامت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای از سوی خبرگان
رهبری به عنوان رهبر انقلاب اسلامی و ولایت فقیه در فاصله کمی پس از رحلت
امام(ره) بود که احساس کردم آن میراث عظیمی که امام(ره) به جا گذاشته،
ایشان بزرگترین امانت‌دار می‌تواند باشد و مسیر انقلاب را در همان مسیر خط
امام هدایت خواهد کرد.
به نظر شما چرا دبیرکل و قائم‌مقام موتلفه اسلامی موفق به کسب آرای مردم تهران نشدند؟ آیا این در دوره‌های قبلی هم سابقه داشت؟
عدم راهیابی دبیرکل و قائم‌مقام حزب نیاز به یک نقد درون‌گفتمانی دارد. ما
باید در نقد گفتمان خود و نیز نوع ارتباط با مردم ارزیابی‌های دقیقی داشته
باشیم. این که این عدم راهیابی را بی‌مهری برخی دوستان تفسیر کنیم شاید
خیلی درست نباشد و حتی ساده‌اندیشی به حساب آید. باید ببینیم اشکالات ما
چیست و آن را رفع کنیم. یکی از علت‌های آن شاید عدم توفیق فراکسیون موتلفه
در مجلس هشتم در ظهور یک گفتمان مستقل در انجام وظایف نمایندگی بود. باید
به رای مردم احترام بگذاریم. آنها از حزب یک حرکت فوق‌العاده در انجام
وظایف نمایندگی ندیدند. فقط داوری خود را بر این امر استوار کردند. البته
اگر چند رای برای حد نصاب هم می‌آوردیم این به معنای راهیابی و توفیق نبود.
سطح آرا پس از نفر اول خیلی افت داشت. ما باید در هر صورت در نوع ارتباط
با مردم و متقاعدسازی آنها نسبت به آرمان‌ها و عملکرد حزب خیلی کار کنیم.
احمدینژاد چه تحولی در سیاست ایران ایجاد کرد؟
مردم با انتخاب احمدینژاد نشان دادند مدیران کشور را می‌خواهند جوان
کنند. این پیام را باید از مردم گرفت و به آن احترام گذاشت، اما برخی
نامزدها که در دور اول و دور دوم ریاست‌جمهوری نتوانستند رای لازم را
بیاورند فتنه‌سازهای داخلی و خارجی به سمت‌شان رفتند که مجموعا حوادث تلخی
بوجود آمد.
در آستانه پایان دوره ریاست‌جمهوری احمدینژاد فکر می‌کنید میراث سیاسی او چه بود؟
این که میراث آقای احمدینژاد چیست، باید در پایان دوره او ارزیابی کنیم.
عده‌ای مایل نیستند او دوره خود را به پایان ببرد و می‌خواهند این تجربه را
شکست خورده نشان دهند. متاسفانه عده‌ای از همین‌ها در اطراف رئیس‌جمهور
هستند و با کسانی که در بیرون مایل نیستند او دوره‌اش را به پایان ببرد،
همکاری می‌کنند.
برخی عملکردهای احمدینژاد در ولایتمداری او و مبارزه با فساد و شجاعت او
در برخورد با آمریکا را زیر سوال می‌برند. برخی هم کم‌کاری او در ساماندهی
اوضاع اقتصادی کشور در برخورد با گرانی و تورم ،کفایت او را در اداره امور
زیر سوال می‌برند و به یقین او باید متوجه باشد که چه کسانی در اطراف خود و
در بیرون از دولت کمر به این بسته‌‌اند که تجربه او را ناموفق جلوه دهند و
با آنها مقابله کند و اگر لازم باشد از خود براند. بنده معتقدم دوران
احمدینژاد را از باب اینکه مردم انتخاب خوبی داشته‌اند،باید کمک کنیم تا
یک تجربه موفق و سکویی برای دولت بعدی باشد. حزب موتلفه اسلامی در این مورد
حاضر است هرگونه کمکی بکند تا این تجربه، موفق از کار بیرون آید.
بزرگترین اشتباه سیاسی احمدینژاد را چه می‌دانید؟
بزرگترین اشتباه سیاسی او ایستادن در برابر حکم رهبری در خصوص انتصاب وزیر
اطلاعات و همچنین خانه‌نشینی یازده روزه‌اش بود. این کار ولایتمداری او را
زیر سوال برد و هنوز هم این شبهه از ذهن عده‌ای از مردم و نخبگان پاک نشده
است. اشتباه دیگر او این بود که اول خود را رئیس‌جمهور ملت می‌دانست سپس
شد رئیس‌جمهور اصولگرایان و الان هم رئیس‌جمهور یک جریان خاص است.
آیا از حمایتی که در هشت سال اخیر از احمدینژاد کرده‌اید، پشیمانید؟
ما هیچ‌گاه طی سه دهه گذشته از حمایت دولت‌ها پشیمان نبوده‌ایم چون دولت،
دولت جمهوری اسلامی است و مورد حمایت رهبری، چه در زمان امام و چه در زمان
مقام معظم رهبری. ما ضمن حمایت، نقد مشفقانه هم داشتیم و ان‌شاءالله این
مشی را برای دولت آینده نیز خواهیم داشت.
فکر می‌کنید منطقی‌ترین تصمیمی که اصلاح‌طلبان می‌توانند در انتخابات
ریاست‌جمهوری اتخاذ کنند، چه باشد؟ چه توصیه‌ای برای آنها دارید؟
مهم‌ترین تصمیمی که اصلاح‌طلبان می‌توانند بگیرند این است که از حالت
اپوزیسیون نظام درآیند و با دشمنان نظام مرزبندی کنند تا مردم آنها را به
عنوان یک ضلع رقابت در داخل به رسمیت بشناسند.پس از حوادث تلخ سال 88 یک
جریان سیاسی مقبول و مشروع در داخل نظام با پیوند با ضدانقلاب و سرویس‌های
بیگانه و گروه‌های جاسوسی دشمن خود را از سطح یک رقیب به سطح یک اپوزیسیون
نظام تنزل داد و این یک واقعیت است نباید آن را فراموش کنیم. تا موقعی که
آنها اپوزیسیون نظام هستند نباید امید داشته باشند که به صورت یک ضلع رقابت
در انتخابات حضور داشته باشند، لذا می‌روند کنار کفار و منافقین.
منصف‌ترین شخصیت میان اصلاح‌طلبان را چه کسی می‌دانید؟
من فرد منصفی را میان اهل فتنه نمی‌بینم. اگر انصاف داشتند در روز قدس سال
88 وقتی به ظاهر هواداران آنها شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران
می‌دادند باید در مقابل آنها می‌‌ایستادند. اگر انصاف داشتند در روز
شانزدهم آذر 88 وقتی به امام اهانت کردند باید به میدان می‌آمدند و با
اهانت‌کنندگان برخورد می‌کردند. اگر انصاف داشتند باید در روز عاشورای 88
وقتی به شعائر الهی عاشورا و نیز اصل ولایت فقیه یک مشت اشرار سیاسی اهانت
کردند باید می‌آمدند از امام ، انقلاب و ولایت فقیه و از امام حسین(ع)
حداقل دفاع می‌کردند. من ندیدم تاکنون حتی یک نفر از آنها از اعمال ننگین
به اصطلاح طرفداران خود ابراز انزجار کنند و مرز خود را با ضدانقلاب و
مخالفان اسلام مشخص کنند.
اگر بخواهید یک راه حل فوری و اضطراری برای حل مشکلات اقتصادی کشور ارائه کنید، چه راهی را پیشنهاد می‌کنید؟
راه‌حل فوری مشکلات کشور عمل به قانون چشم‌انداز بیست ساله، عمل به قانون
برنامه و عمل به قانون بودجه‌ای که براساس اصول دوازده‌گانه اقتصادی و مالی
قانون اساسی طراحی شده باشد، است.راه‌حل فوری مشکلات کشور این است که
اقتصاددانان کشور به اجماع برسند و با روش‌های قانونی این اجماع را عملی
کنند.
بازار تهران اخیرا شاهد یک ناآرامی بود، شما به عنوان یک فعال
پرتجربه سیاسی و مذهبی چه تحلیلی از وقوع این تنش در بازار تهران داشتید؟
عده‌ای مایل نیستند احمدی نژاد دوره خود را به پایان ببرد و می‌خواهند این
تجربه را شکست خورده نشان دهند. متاسفانه عده‌ای از همین‌ها در اطراف
رئیس‌جمهور هستند و با کسانی که در بیرون مایل نیستند او دوره‌اش را به
پایان ببرد، همکاری می‌کنند. شاهد دو واکنش در بازار بودیم، یک واکنش این
که بازاریان گله داشتند از بی برنامگی و روزمرگی دولت در مورد کنترل ارز و
تکلیف خود را نمی‌دانستند. یک واکنش هم از سوی ضدانقلاب داشتیم که می‌خواست
از این آب گل آلود ماهی بگیرد خوشبختانه بازاریان با بصیرت بودند و صف
خودشان را از آنها جدا کردند. مقام معظم رهبری هم در سخنرانی خود در بجنورد
از آنها تشکر کردند.
نامزدی آقای هاشمی رفسنجانی در انتخابات آتی را چقدر جدی می‌دانید؟
آقای هاشمی رفسنجانی، نامزدی شان بنا به آنچه شنیده‌ام که خودشان گفته‌اند مطرح نیست.
به نظر شما مهم‌ترین اشتباه سیاسی ایشان در سال های گذشته چه بود؟
بزرگترین اشتباه سیاسی اطرافیانشان این بود که در انتخابات 84 باید در
می‌یافتند مردم دنبال یک رئیس‌جمهور جوان و شناخته شده از جنس نسل دوم
هستند که باید این پیام دریافت می‌شد، اما اطرافیان اجازه ندادند این پیام
دریافت شود.
