سرویس تاریخ «انتخاب»: شهید قرنی پس از مشاهده پیامد‌های کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، به فکر طراحی یک کودتا علیه شاه افتاد. امری که منجر به بازداشت او در اسفند ۱۳۳۶ و اخراج از ارتش و حبس او شد. این تصاویر، بر صفحه اول پرونده او در ساواک با قید «سرلشکر اخراجی ارتش» درج شده است.
سید محمدولی قرنی (۱ فروردین ۱۲۹۲ – ۳ اردیبهشت ۱۳۵۸) فرمانده نظامی و سرلشکر بود که از ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ تا ۷ فروردین ۱۳۵۸ به‌عنوان نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کرد. در زمان نخست‌وزیری محمد مصدق، به اتهام مخالفت با نخست‌وزیر وقت، از سمتش برکنار شد. به هنگام کودتای ۲۸ مرداد، وی حضور مستقیمی در کودتا نداشت، اما پس از پاکسازی ارتش از اعضای وابسته به جبههٔ ملی، وی که در زمان مصدق به اتهام مخالفت با او برکنار شده بود، جزء افسران وفادار به شاه تلقی شد و به سرعت ارتقا درجه یافت. در مهرماه سال ۱۳۳۶ موفق به اخذ درجهٔ سرلشکری شد. او که تا سال ۱۳۳۶ از چهره‌های مرموز و پر نفوذ اطلاعاتی در بدنهٔ سیاسی-نظامی کشور به‌شمار می‌رفت، با شکل‌دادن شبکه‌ای از افسران با گرایش‌های ضد شاهنشاهی، به اتهام طرح کودتا علیه رژیم در اسفندماه سال ۱۳۳۶ بازداشت شد. با وجود جرائم سنگینی که به وی نسبت داده شدتن‌ها به سه سال زندان و اخراج از ارتش محکوم شد. قرنی در دی ماه ۱۳۳۹ مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد. محمدولی قرنی در ۳ اردیبهشت ۱۳۵۸ به دست گروه فرقان در خانه‌اش در خیابان ولی‌عصر تهران ترور شد.
