تحقیقات تازه نشان میدهد که جدا شدن جفت چرخریسکها کمتر تصادفی است و این پرندگان رابطههای اجتماعی پیچیدهتری دارند.
به گزارش انتخاب و به نقل از gizmodo؛ چرخریسک بزرگ پرندهای کوچک و زرد رنگ است که در جنگلهای اروپا زیاد دیده میشود. معمولاً این پرندگان در فصل جفتگیری با هم میمانند و وقتی جوجهها بزرگ شدند، از هم جدا میشوند. اما تحقیق جدید نشان میدهد که جدا شدن این جفتها ممکن است به خاطر روابط اجتماعی پیچیدهای باشد که در طول و بعد از فصل جفتگیری شکل میگیرد.
مطالعهای که ۳۰ ژوئیه در مجلهی Proceedings of the Royal Society B منتشر شد، میگوید همهی جفتها وقتی فصل جفتگیری تمام میشود، از هم جدا نمیشوند. خیلی از جفتها در طول زمستان کنار هم میمانند و وقتی بهار میآید دوباره با هم میمانند. بعضی جفتها اما از اواخر تابستان کمکم فاصله میگیرند و در پاییز یا زمستان از هم جدا میشوند. یعنی رابطهی چرخریسکها پیچیدهتر از آن است که فکر میکردیم و هنوز دلیل دقیقش معلوم نیست.
آدلیاد دیزی آبراهام، نویسنده اصلی مطالعه و زیستشناس رفتاری دانشگاه آکسفورد، میگوید: «نتایج ما نشان میدهد که رابطههای پرندگان ثابت و بدون تغییر نیستند. جدا شدن جفتها یک فرآیند اجتماعی است که به مرور زمان شکل میگیرد.»
در این تحقیق، آبراهام و تیمش رفتار چرخریسکهای جنگلهای اطراف آکسفورد را دنبال کردند. به هر پرنده یک برچسب رادیویی کوچک وصل کرده بودند که هر وقت پرنده به غذاخوریهای مشخصی میرفت، به پژوهشگران خبر میداد. آنها به مدت سه سال مشاهده کردند که کدام پرندگان با هم هستند و چقدر با هم ارتباط دارند.
آنها فهمیدند که جفت شدن این پرندگان آنقدرها هم تصادفی نیست و فقط به این بستگی ندارد که پرندگان کنار هم باشند. شاید در ابتدا انتخاب جفت به دلیل نزدیکی باشد، اما ماندن با هم بیشتر به تصمیمات اجتماعی در طول فصل مربوط است. نشانههای جدا شدن جفتها از اواخر تابستان دیده میشود و در زمستان بیشتر میشود.
آبراهام به NPR گفت: «پرندگانی که قرار است از هم جدا شوند، از همان ابتدا کمتر کنار هم غذا میخورند و این فاصله گرفتن در طول زمستان بیشتر میشود.»
مطالعه به طور دقیق دلیل جدا شدن جفتها را مشخص نکرد اما سوالهایی مطرح کرد: آیا پرندگانی که بعد از طلاق جفت جدید میگیرند، موفقتر هستند؟ آیا در نگهداری از جوجهها متفاوت رفتار میکنند؟ آیا برخی پرندگان بهتر انتخاب میکنند یا برخی از رقابت حذف میشوند؟ پژوهشگران قصد دارند این سوالها را در مطالعات آینده بررسی کنند.
جاش فیرث، نویسنده ارشد و زیستشناس رفتاری دانشگاه لیدز، گفت: «پیگیری پرندگان در طول فصلها و سالهای متعدد به ما اجازه میدهد تا بفهمیم رابطهها چگونه شکل میگیرند و از هم میپاشند، کاری که مطالعات کوتاهمدت نمیتوانند انجام دهند.»
آبراهام اضافه کرد: «در گلههای پرندگانی که بیرون پنجره میبینید، اتفاقات بسیار بیشتری در حال رخ دادن است تا آنچه فکر میکنید.»
وقتی درباره هوش غیرانسانی فکر میکنیم، معمولاً به چیزهای بزرگتر مثل زندگی فرازمینیها فکر میکنیم، اما این مطالعه نشان میدهد که موجودات روی زمین هم هوش و روابط پیچیدهای دارند که ما هنوز چیزهای زیادی دربارهشان باید یاد بگیریم — مثل وفاداری چرخریسکها.
