پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
ترس یا تنفر گربهها از آب، رفتاری متداول اما اسرارآمیز است که ریشههای آن را باید در ژنتیک، تکامل و تجربههای اولیه زندگی جستوجو کرد.
بیشتر گربههای خانگی علاقهای به آب ندارند و از خیس شدن گریزانند. از واکنشهای شدید به پاشیدن آب گرفته تا تلاش برای فرار از وان حمام، این رفتار در میان گربهها بسیار رایج است. اما پرسش اینجاست: علت این بیزاری چیست؟
گرچه تاکنون پژوهش علمی مستقلی بهطور اختصاصی درباره رابطه گربهها با آب انجام نشده است، شواهدی از زیستشناسی، تاریخ تکاملی و تجربههای اولیه آنها میتواند پاسخهایی ارائه دهد. در این مطلب به علت تنفر گربهها از آب میپردازیم.
یکی از فرضیههای مطرحشده، به نیاکان گربههای خانگی بازمیگردد. کریستین ویتال، رفتارشناس حیوانات و بنیانگذار مؤسسه Maueyes، بر این باور است که گربههای خانگی امروزی از گربه وحشی آفریقایی (Felis silvestris lybica) تکامل یافتهاند که عمدتاً در مناطق خشک و بیابانی زندگی میکرده و تماس چندانی با منابع آبی نداشته است.
بهگفتهی ویتال، گربه وحشی آفریقایی برای شکار به محیطهای آبی متکی نبوده و بخش عمدهای از رژیم غذاییاش شامل حیوانات خشکیزی مانند جوندگان بوده است. بنابراین، گربههای خانگی نیز به طور طبیعی گرایش چندانی به آب ندارند، زیرا در مسیر تکاملی خود برای مواجهه یا تعامل با آن سازگار نشدهاند.
برخی متخصصان با نظریه مطرحشده بهطور کامل موافق نیستند. جاناتان لوسوس، زیستشناس دانشگاه واشنگتن در سنتلوئیس و نویسنده کتاب The Cat’s Meow، معتقد است که زندگی در مناطق خشک لزوماً به معنای ترس از آب نیست. او همچنین اشاره میکند که زیستگاه گربه وحشی آفریقایی تنها محدود به بیابان نیست و برخی از جمعیتهای آن در مناطقی با خشکی کمتر زندگی میکنند.
جنیفر وانک، متخصص شناخت حیوانات در دانشگاه اوکلند، دلایل فیزیولوژیکی و رفتاری دیگری نیز برای این پدیده ارائه میدهد. وی اشاره میکند که خیس شدن میتواند حرکت گربه را محدود و حس آسیبپذیری در آن ایجاد کند. علاوهبراین، آب میتواند بوی طبیعی بدن گربه را تغییر دهد یا با بوهای ناآشنا همراه باشد که برای گربهها ناخوشایند است.
از سوی دیگر، گربهها نسبت به بوهای محیط بسیار حساس هستند و ممکن است نسبت به ترکیبات شیمیایی موجود در آب لولهکشی نیز واکنش منفی نشان دهند. همچنین، آب میتواند فرومونهای طبیعی بدن گربه را که نقش مهمی در ارتباط اجتماعی ایفا میکنند، از بین ببرد و موجب اضطراب شود.
تجربههای دوران رشد نیز میتوانند تأثیر قابلتوجهی داشته باشند. دوره اجتماعیشدن که در آن بچهگربهها با صداها، بوها، بافتها و موقعیتهای مختلف آشنا میشوند، میتواند نقش مهمی در واکنش آنها به آب ایفا کند. ویتال معتقد است گربههایی که از سنین پایین در معرض آب قرار گرفتهاند، در بزرگسالی واکنش منفی کمتری نسبت به آن نشان میدهند. البته تفاوتهای فردی همواره وجود دارند.
درمجموع، بهنظر میرسد بیزاری گربهها از آب نتیجهای از ترکیب عوامل تکاملی، فیزیولوژیکی و تجربیات فردی است. این رفتار نهتنها به ویژگیهای ژنتیکی مرتبط است، بلکه میتواند درنتیجه تجربههای دوران رشد نیز شکل بگیرد. با توجه به پیچیدگی این موضوع، نمیتوان تنها یک عامل را مسئول دانست؛ درنتیجه بیزاری از آب در گربهها نتیجه تعامل چندین مؤلفه است.
منبع: زومیت
