ظهور یک ابرقدرت تازه در حوزه‌ی هوش مصنوعی

 

با رشدی انفجاری و پشتیبانی گسترده‌ی دولتی، ابوظبی در تلاش جدی برای تصاحب تاج پادشاهی هوش مصنوعی است. اما در جهانی که تحت سلطه‌ی معدود پایتخت‌های فناوری است، آیا واقعاً می‌تواند با غول‌ها رقابت کند؟

 

به گزارش انتخاب و به نقل از gizmodo؛ بخش هوش مصنوعی ابوظبی با سرعتی سرسام‌آور در حال رشد است؛ رشدی که به گفته‌ی مقامات، چهره‌ی این امارت را به‌عنوان یکی از مراکز جهانی مهم در حوزه‌ی هوش مصنوعی دگرگون می‌کند.

 

آمار تازه‌ی اتاق بازرگانی و صنایع ابوظبی نشان می‌دهد این امارت بین ژوئن ۲۰۲۳ تا ژوئن ۲۰۲۴، میزبان ۶۷۳ شرکت فعال در حوزه‌ی هوش مصنوعی بوده است؛ افزایشی خیره‌کننده‌ی ۶۱ درصدی تنها در یک سال.

 

این رشد، ابوظبی را به سریع‌ترین خوشه‌ی در حال رشد هوش مصنوعی در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا تبدیل کرده است. با این حال، در دنیایی که تنها چند پایتخت باسابقه‌ی فناوری بر آن حکم می‌رانند، آیا این امارت می‌تواند واقعاً با غول‌ها رقابت کند؟

 

این پیشروی، تلاشی حساب‌شده برای بهره‌برداری از ضعف‌های بازیگران قدیمی است. یکی از ارکان اصلی استراتژی ابوظبی، «دانشگاه محمد بن زاید در حوزه‌ی هوش مصنوعی» (MBZUAI) است؛ نخستین دانشگاه تحصیلات تکمیلی جهان که منحصراً به هوش مصنوعی اختصاص یافته و هدفش پرورش و جذب یک نیروی انسانی متخصص و عمیق است.

 

ابوظبی با ترکیب تمرکز بر استعدادها، پشتیبانی عظیم دولتی و هزینه‌ی به‌مراتب کمتر برای انجام کسب‌وکار، خود را به‌عنوان یک مقصد طبیعی برای بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذارانی که به دنبال جایگزینی برای بازارهای بیش‌ازحد داغ آمریکا و اروپا هستند، مطرح کرده است.

 

شهرهای نوین هوش مصنوعی؛ پرورشگاه فناوری‌های پیشرفته

 

گزارش تازه، نقشه‌ی جغرافیای جدیدی از استارتاپ‌های هوش مصنوعی در جهان ترسیم می‌کند؛ جغرافیایی که در آن مجموعه‌ای نسبتاً کوچک از شهرهای بین‌المللی، سرمایه، استعداد، مؤسسات تحقیقاتی و شرکای صنعتی موردنیاز برای رشد استارتاپ‌های اولیه را متمرکز کرده‌اند.

 

در حالی که نوآوری در حوزه‌ی هوش مصنوعی هرچه بیشتر پراکنده می‌شود، معدودی از اکوسیستم‌های شهری همچنان در رقابت برای جذب پیشرفته‌ترین تیم‌ها پیشتازند. هر کدام از این مراکز ترکیب منحصربه‌فردی از نقاط قوت دارند؛ از سرمایه‌گذاری جسورانه و تحقیقات عمیق گرفته تا دسترسی به داده، سخت‌افزار تخصصی و حمایت‌های سیاست‌گذاری که آن‌ها را به مقصدی طبیعی برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران تبدیل کرده است.

 

بزرگ‌ترین قطب‌های جهانی هوش مصنوعی کجا هستند؟

 

تحلیلگران StartupBlink دقیقاً مشخص کرده‌اند که با ادامه‌ی هجوم برق‌آسای سرمایه و مشتریان، موج استارتاپ‌های هوش مصنوعی به کدام نقاط جهان سرازیر می‌شود.

• منطقه‌ی خلیج سان‌فرانسیسکو همچنان قطب اصلی این حوزه است؛ به لطف شبکه‌های فشرده‌ی سرمایه‌گذاری جسورانه، دانشگاه‌های پیشرو، ارائه‌دهندگان بزرگ خدمات ابری و تراشه، و فرهنگی که ریسک و تکرار سریع را می‌پذیرد. نزدیکی به سرمایه‌گذاران بزرگ و شرکت‌های فناوری غول‌پیکر، مزیت دائمی این منطقه برای استارتاپ‌هاست.

• نیویورک با تنوع در بخش‌های مالی، رسانه، بهداشت و تبلیغات، بازارهای عمودی فوری برای کاربردهای هوش مصنوعی ایجاد می‌کند و همچنان جریان سرمایه‌ی اولیه و رشد را حفظ کرده است.

• در آن سوی اقیانوس اطلس، لندن نقش خود را به‌عنوان پایتخت هوش مصنوعی اروپا حفظ کرده است؛ با ترکیبی از استعداد دانشگاهی برتر، طرح‌های دولتی سخاوتمندانه و موقعیت زمانی مناسب برای معاملات دو سوی آتلانتیک.

• چین، با محوریت پکن و شنژن، شاید موفق‌ترین و سریع‌ترین کشور در گسترش هوش مصنوعی باشد. پکن با پشتیبانی عظیم دولتی، به مرکز تحقیقات و استعداد بدل شده و پیوندهای عمیقی با آزمایشگاه‌های بزرگ و برنامه‌های صنعتی دولتی دارد. شنژن نیز به‌خاطر توانایی در نمونه‌سازی سریع سخت‌افزار و تجاری‌سازی دستگاه‌های مجهز به هوش مصنوعی شهرت دارد.

 

خاورمیانه در تلاش برای تسلط بر هوش مصنوعی

 

تل‌آویو همچنان کارخانه‌ی استارتاپی قدرتمندی است که بنیان‌گذاران فنی باتجربه، نیروی متخصص در امنیت سایبری و علوم داده، و بازار خروجی قوی را ارائه می‌دهد.

 

در آمریکای شمالی، تورنتو و مونترآل مراکز تحقیقاتی قدرتمندی هستند که استارتاپ‌ها را با استعدادهای برتر یادگیری ماشین و همکاری‌های بین‌المللی تغذیه می‌کنند، در حالی که بوستون با اتکا به دانشگاه‌هایش، در حوزه‌ی هوش مصنوعی زیستی پیشتاز است.

 

پاریس و برلین نیز با حمایت‌های تحقیقاتی عمومی و جوامع سرمایه‌گذاری جسورانه‌ی فعال، در حال گسترش اکوسیستم‌های اروپایی خود هستند.

 

در هند، بنگلور همچنان به‌عنوان مرکز مهندسی و توسعه‌ی محصول کشور گسترش می‌یابد و نیروی انسانی ارزان و بازار داخلی بزرگ برای خدمات هوش مصنوعی ارائه می‌کند.

 

سنگاپور خود را به‌عنوان دروازه‌ای مقرون‌به‌صرفه و مجهز از نظر قانون‌گذاری و زیرساخت به جنوب‌شرقی آسیا معرفی کرده و با چارچوب‌های حاکمیت داده و اتصال منطقه‌ای، فعالانه شرکت‌های هوش مصنوعی را جذب می‌کند. سیاتل نیز با غول‌های ابری و خرده‌فروشی‌اش، همچنان گره مهمی برای هوش مصنوعی سازمانی به‌شمار می‌رود.

 

ضعف‌های غول‌ها

 

حتی بزرگ‌ترین مراکز هوش مصنوعی نیز ضعف‌های جدی دارند. منطقه‌ی خلیج سان‌فرانسیسکو گرفتار هزینه‌های سرسام‌آور و رقابت بی‌رحمانه بر سر مهندسان است و بازار ضعیف‌تر سرمایه‌گذاری خطرپذیر، رشد استارتاپ‌های مراحل بعدی را دشوار کرده است. نیویورک با شکاف مداوم در جذب نیروی نخبه روبه‌روست، زیرا پژوهشگران برجسته به‌دنبال دستمزد و منابع گوگل و متا می‌روند، و اجاره‌بهای دفتر و حقوق بالا، هزینه‌های اولیه‌ی شرکت‌ها را تا مرز بحران افزایش داده است.

 

این فشارها فرصتی برای بازارهای تازه و انعطاف‌پذیری چون ابوظبی ایجاد کرده است. در عصر شکاف‌های سیاسی و نااطمینانی اقتصادی، شاید بزرگ‌ترین «جهش بزرگ» نه یک الگوریتم تازه، بلکه یک شهر تازه باشد. و در رقابت جهانی برای هوش مصنوعی، ابوظبی به‌شکلی قانع‌کننده نشان می‌دهد که زمانش فرا رسیده است.