کد خبر: ۸۸۶۳۴۱
تاریخ انتشار: ۳۷ : ۲۳ - ۰۱ مهر ۱۴۰۴

قسمت بیست و هشتم خاطرات میلسپو: پاره‌ای از فعالترین و بی پرواترین‌های روزنامه‌ها و نمایندگان مجلس خواستار استعفای من یا استعفای تمام اعضای هیئت امریکایی بودند

بزودی کاملاً روشن شد که طبقه حاکمه یا گروههائی در درون آن قصد دارند هیئت را نابود یا دست کم ناتوان سازند. پاره ای از فعالترین و بی پرواترینشان از همان هنگام خواستار استعفای من یا استعفای تمام اعضای هیئت بودند. اما در میان روزنامه نگاران مدافعان سرسخت و پرخاشگری نیز داشتیم.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس  تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.
 
آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود
 
حمله مداوم و نبرد پنهانی
 
در دوران نخست وزیری سهیلی هیئت ما مورد حملات متناوب روزنامه ها و نمایندگان مجلس قرار داشت. در خلال پنج ماه اول مجلس چهاردهم و چهار ماه اول حکومت ساعد، تبلیغات در روزنامه ها و انتقاد در مجلس _ دو جنبه یک مبارزه واحد _ با شدت بیشتر و دلیل آشکارتر در مورد منشأ، سازمان و انگیزه آن ادامه یافت. مبارزۀ خصمانه کمتر در رابطه با قانون پر سر و صدای مالیات بر درآمد بود، چون انگیزه های مربوط به آن کاملاً آشکار بود. حملات چنانکه مشاهده کردیم بیشتر متوجه برنامه جمع آوری غلات می شد ولی مخالفان آتش خود را بر روی فعالیتهای اضطراری ما طبق قانون اختیارات متمرکز کرده بودند. آنها طبعاً این بخش از فعالیت ما را آسیب پذیرتر تشخیص داده بودند، آنهم نه تنها به علت پیچیدگی وظایف اقتصادی و تاخیری که در عملی ساختن آنها بکار می‌رفت و کمبودهایی که هنوز وجود داشت، بلکه به این علت که قانونی که طبق آن عمل می‌کردیم با اغراض سیاسی اصطکاک پیدا می‌کرد، میتوانست جریحه دارکننده غرور ملی معرفی شود و برای توجیه ایرادهائی به قانون اساسی بکار رود. بزودی کاملاً روشن شد که طبقه حاکمه یا گروههائی در درون آن قصد دارند هیئت را نابود یا دست کم ناتوان سازند. پاره ای از فعالترین و بی پرواترینشان از همان هنگام خواستار استعفای من یا استعفای تمام اعضای هیئت بودند. اما در میان روزنامه نگاران مدافعان سرسخت و پرخاشگری نیز داشتیم.
 
در مجلس، در حدود ده دوازده تن از نمایندگان خصومت آشکار و آشتی ناپذیر نشان می‌دادند در حالی که ما می توانستیم روی همین تعداد دوستان جدی و پابرجا حساب کنیم که عمدهً به درجات مختلف به انگلستان گرایش داشتند ولی به سیاست موازنه و مناسبات نزدیک با آمریکا تظاهر می‌کردند. تا اواسط تابستان نمایندگان مزبور اکثریت نامطمئن پارلمانی را تشکیل می‌دادند.
نظرات بینندگان