ایالات متحده اکنون حدود ۳.۷ میلیون بشکه نفت خام ونزوئلا را از دو نفتکش توقیفشده در اختیار دارد. و رئیسجمهور ترامپ نمیخواهد آن را پس بدهد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب» به نقل از اکسیوس، ترامپ دوشنبهشب در پاسخ به پرسشی درباره سرنوشت این نفت گفت: «میخواهیم نگهش داریم.»
سیاست ترامپ در توقیف کشتیها و نفت ونزوئلا میتواند برای دولت آمریکا سود مالی صدها میلیون دلاری به همراه داشته باشد — اما این اقدام، اتهامها را تقویت میکند که کارزار فشار او علیه رهبر ونزوئلا، نیکلاس مادورو، به نوعی دزدی دریایی برای تصاحب نفت تبدیل شده است.
این سیاست همچنین تهدید میکند تنشها با چین را تشدید کند؛ کشوری که تا ۷۵٪ نفت ونزوئلا را خریداری میکند.
جزئیات
به گفته کارشناسان و مقامهای دولت، دولت ترامپ سه گزینه برای نگه داشتن نفت دو کشتیای دارد که از ۱۰ دسامبر توقیف آنها را آغاز کرد:
فروش نفت در بازار آزاد و استفاده از درآمد آن برای تأمین مالی دولت؛
اجازه دادن به شرکتهای مستقر در آمریکا که ۲۰.۵ میلیارد دلار مطالبات تأییدشدهٔ قضایی علیه رژیم ونزوئلا دارند تا ادعای مالکیت بر نفت را مطرح کنند؛
نگه داشتن مستقیم نفت و ذخیرهسازی آن در ذخایر استراتژیک نفت کشور.
نکته جالب
ترامپ روشن کرد که هنوز درباره انتخاب یکی از این گزینهها تصمیم نگرفته است، اما فعلاً بازگرداندن نفت منتفی به نظر میرسد.
او گفت: «شاید بفروشیمش. شاید در ذخایر استراتژیک نگهش داریم. کشتیها رو هم نگه میداریم.»
بررسی واقعیت
این تهدید آخر برای «نگه داشتن کشتیها» میتواند در مورد یکی از شناورها پیچیده باشد؛ کشتیای به نام Centuries که هنگام توقیف آن در روز شنبه توسط گارد ساحلی آمریکا، تحت تحریم نبود.
کشتی Centuries دستکم ۱.۸ میلیون بشکه نفت خام ونزوئلا حمل میکرد که ارزش آن بیش از ۹۰ میلیون دلار برآورد میشود.
دولت چین توقیف این کشتی را محکوم کرد؛ کشتیای که متعلق به شرکتی مستقر در هنگکنگ است اما با پرچم پاناما تردد میکرد.
مقامهای آمریکایی، Centuries را به استفاده از پرچم جعلی متهم کردند و گفتند این بازرسی بر اساس معاهدهای با پاناما قانونی بوده و پاناما از توقیف مطلع شده است؛ موضوعی که آکسیوس نخست گزارش داد.
کشتی دیگر، Skipper، در ۱۰ دسامبر توسط آمریکا توقیف شد. این کشتی پیشتر از سوی آمریکا تحریم شده بود و دولت آمریکا قبلاً حکم دادگاهی برای توقیف آن و نزدیک به ۱.۹ میلیون بشکه نفتش دریافت کرده بود (برخلاف Centuries).
نمای کلی
کارزار فشار ترامپ علیه ونزوئلا پیامدهای جهانی دارد. نهتنها چین مصرفکننده اصلی نفت این کشور است، بلکه بخش بزرگی از این نفت با نفتکشهایی حمل میشود که یا تحت تحریماند یا در معرض تهدید تحریم بهدلیل تأمین مالی تروریستها و رژیمها و فعالیتهای سرکش در ایران، روسیه و کوبا قرار دارند.
بین سطور
فرناندو فریرا، مدیر ریسکهای ژئوپولیتیک در شرکت Rapidan Energy مستقر در واشنگتن، گفت آمریکا میتواند با طی یک روند «مصادره دارایی» در دادگاه فدرال، بهطور قانونی نفت را توقیف کند؛ روندی که در آن دولت ادعای خود را علیه خودِ نفت ثبت میکند.
او گفت: «مالک قانونی باید وارد پرونده شود و از آن دفاع کند. و اگر دعوا را ببازد، دولت آمریکا مالکیت قانونی را به دست میآورد.»
فریرا یادآور شد که در سال ۲۰۲۳، وزارت دادگستری آمریکا توقیف یک کشتیِ غیرتحریمشده به نام Suez Rajan را که حامل نفت تحریمشدهٔ ایران بود، عملی کرد و سپس آن نفت را با سود فروخت.
او گفت: «این بیسابقه نیست. فقط در مورد ونزوئلا بیسابقه است، چون قبلاً اتفاق نیفتاده بود.»
او افزود: «بقیهٔ جهان این تحریمها را به رسمیت شناختهاند. بنابراین واقعاً نباید آنقدر هم غافلگیرکننده باشد.»
