چرا انسان های اوليه دندان های سالمتری داشتند؟

انسان های اوليه نه دندان هايشان را مسواک می زدند و نه می دانستند نخ دندان و خميردندان يعنی چه. انواع و اقسام محصولات بهداشت دهان و دندان هم به ظاهر ابداع سال های اخير است.

به رغم اين همه، آن طور که از شواهد و قرائن برمی آيد، نياکان نخستين ما دندان هايی بسيار سالم تر از ما داشته اند.  

به گزارش شبکه رادیویی «ان پی آر»، آلن کوپر، مدير مرکز «دی اِن اِی» باستانی استراليا، می گويد برپايه تحقيقات او و اعضای گروهش «انسان های شکارچی دندان های خيلی خوبی داشته اند، اما به محض آن که به کشاورزی روی آوردند، تغيير بزرگی در دندانهايشان به وجود آمد. بيماری لثه بين آنها شيوع پيدا کرد و به ناگاه تعداد زيادی دچار پوسيدگی دندان شدند.»  

هزاران سال بعد، اين مشکلات دندانی هنوز گريبان بشر را رها نکرده و ما، به عنوان نوادگان مدرن اجداد کشاورز خود، همچنان با بيماری های دهان و دندان دست و پنجه نرم می کنيم.

دانشمندان در توضيح اين شرايط تغيير رژيم غذايی را به عنوان مؤلفه ای مهم معرفی می کنند.

بر اساس يافته های پژوهشی که به تازگی در نشريه «نيچر جينتيکس» منتشر شد، آقای کوپر و گروه محققان همراه وی با آزمايش پلاک های دندانی برجای مانده از ۳۴ اسکلت انسان ماقبل تاريخ به اين نتيجه رسيدند که آدم های نخستين نسبت به فرزندان خود در عصر نو، دندان های بسيار سالم تری داشته اند.

اين دانشمندان در ادامه بررسی های خود اعلام کردند که بشر در طول سده ها رژيم غذايی خود را از گوشت، سبزيجات و دانه های خوراکی به کربوهيدرات و قند تغيير داده و در پی همين تغيير ترکيب باکتريايی دهانش را نيز دستخوش تغيير کرده است.

به نظر می رسد پدران و مادران ما زمانی در اعماق قرون تصميم گرفتند از شکار دست بکشند و به کشاورزی روی آورند. اين تصميم در عمل موجب شد انواع خاصی از باکتری های بيماری زا که با استفاده از کربوهيدرات ها به بدن آدمی راه يافتند بر باکتری های «مفيد» موجود در دهان انسان غلبه کنند. قرن ها بعد، افزودن آرد فرآوری شده و قند به جيره غذايی انسان مدرن در طول دوران انقلاب صنعتی نيز شرايط بدتری را برای دندان های او رقم زد.   

تغيير رژيم غذايی اوليه، افزون بر مشکلات دهان و دندان، بيماری های ديگری هم برای انسان به همراه آورد، ديابت، چاقی و حتی مشکلات قلبی را بايد در اين گروه طبقه بندی کرد.

دکتر آلن کوپر توضيح می دهد که باکتری ها حدود ۹۰ درصد سلول های بدن ما را تشکيل می دهند. به باور اين پژوهشگر «اشتباه آدمی آن بوده که تا به امروز بيش از حد بر روی خودش تمرکز کرده و از اين به اصطلاح «ميکروبيوم ها» غافل بوده است. (ميکروبيوم به کُل مجموعه زيست بوم ميکروبی اطلاق می شود که شامل انواع ژن ها و توده سلولی ميکروب‌ها مستقر در يک بخش مشخص است.)

کوپر در ادامه می افزايد: «ما دندان هايمان را مسواک می زنيم، از نخ دندان استفاده می کنيم و بعد هم فکر می کنيم که بهداشت دهان و دندان را رعايت کرده ايم.» اما، آن طور که اين دانشمند می گويد، «به زودی به جای تمرکز بر روی اين مسائل ميکروبيوم شخص را مورد معاينه و درمان قرار خواهند داد.»

دکتر کوپر تصريح می کند در حال حاضر تنها راه حل برای برگرداندن ميکروبيوم انسان به حالت سالم آن، «حذف کربوهيدرات های فرآوری شده و مصرف رژيمی غذايی مشابه نياکان نخستين اوست.»