پل ابریشم

از عباس‌آباد طرف دست چپ، سر راه چشمه بود، بسیار کم‌آب و بد – چشمه کزوک مشهور است – بقوگاه [کمین‌گاه] ترکمان است. دو فرسنگ و نیم که راه رفتم به پُل ابریشم رسیدیم. پُلی است از آجر، یک چشمه است، پل کهنه است. سیلاب در بهار می‌آید، حالا هم آب کمی می‌آمد. اما شور و تلخ بود، می‌رود [به] صحرای کبیر. گورخر از این آب می‌خورد. از پل راه دو تا می‌شود: یک راه می‌رود به استربد که منزل امروز است، یک راه می‌رود به صدرآباد و مزینان.