arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۶۳۰۹۱۱
تاریخ انتشار: ۱۹ : ۲۲ - ۱۰ مرداد ۱۴۰۰

طلای قطر بوی خیانت می دهد !

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سید مهدی فاطمی: فارس الباخ وزنه بردار مو قشنگ قطری ها اولین مدال طلای تاریخ المپیک این شیخ نشین را در غیاب قهرمانان ایرانی به گردن آویخت.

پنج سال پیش کیانوش رستمی در دسته ۸۵ و سهراب مرادی در ۹۶ کیلوگرم با شایستگی طلای ناب المپیک را به دست آوردند اما وضعیت این دو قهرمان به گونه ای پیش رفت که جایی در کاروان پر از توریست ایران در توکیو نداشته باشند. اینکه یک قهرمان همیشه قرار نیست برنده باشد و روز های افول ، انتظار هر ورزشکاری را می کشد به جای خود، یا اینکه وزنه برداران سایر کشور ها این حق را دارند تا در حضور یا غیاب قهرمانان ادوار گذشته تاریخ سازی کرده و بر قله المپیک بایستند هم قبول اما اگر آن قهرمان طلسم شکن برای اولین بار یک کشور کوچک متمول مثل قطر را غرق در شادی حاصل از قهرمانی در‌مهمترین رویداد ورزشی دنیا کند جای تردید و ابهام فراوان است! آن هم کشوری که توانسته است با تطمیع فیفا میزبانی جام‌جهاتس فوتبال را بدست آورد!

از مدال طلای قطری ها که در غیاب دو‌ وزنه بردار ما که اتفاقا با‌ تغییر اوزان ، هر دو در دسته ۹۶ کیلو‌گرم وزنه می زنند بوی اهمال کاری و حتی خیانت به‌ مشام می رسد! حضور هر یک از این دو طلایی المپیک ریو می توانست شانس قطری ها را به شدت کاهش دهد اما آنها در دام مدیریت غلط فدراسیون ، کمیته المپیک و وزارت ورزش گرفتار شده و از راهبایی به مسابقات جا ماندند.

رفتارهای خود سرانه کیانوش رستمی را که بعد از ریو بنای نا سازگاری و خود مختاری گذاشته بود را نه ما و نه هیچ کس دیگری تایید نمی کند اما وظیفه مدیران ورزش در اینگونه موارد حل مسائل و بر طرف کردن شکاف بوجود آمده بود که کار به اینجا نکشد. کیست که نداند پرورش و ظهور یک قهرمان المپیک چه سختی ها و مشکلاتی دارد؟ همین قطری ها بعد از دو ، سه دهه هزینه های سرسام آور و استخدام ورزشکاران خارجی موفق به کسب طلای المپیک شده اند، ما چگونه به سادگی قید قهرمان مدال آوارمان را زدیم؟!

یا برای رهایی سهراب مرادی از بند‌مصدومیت چه کردیم که هرگز نتوانست به شرایط مطلوب گذشته باز گردد؟! سهراب مرادی که صدای مظلومیتش به‌گوش هیچ یک از مسوولین ورزش ایران نرسید!

حضور رییس فدراسیون ایران در هیات زوری اتفاق مهم و ارزنده ایست اما بهتر این بود که وزنه برداری ما همچنان در مسیر مدال آوری و افتخار در المپیک ها و میادین جهانی باشد تا نشستن تشریفاتی روی صندلی و نظارت بر کار قهرمانان سایر کشورها !

اگر نظارت درست و بدون در نظر گرفتن مناسبات و روابط افراد بر ورزش ایران حاکم بود قطعا سلطانی فر و سایر مدیران مسوول باید پاسخگوی غیبت قهرمانان بزرگ ایران در میدان توکیو و قطع روند قهرمانی های وزنه بزداران ایرانی در المپیک ها باشند. اما دریغ که اینجا به جز برخی اهالی رسانه ، هیچ پرسشگری نیست تا پاسخی را طلب کند!

نظرات بینندگان