پيمانکاران خصوصي از جنگ عراق صدوسي وهشت ميليارد دلار درآمد کسب کردند

فایننشال تایمز نوشت: دولت آمریکا در ده سال جنگ عراق صد و سی و هشت میلیارد دلار به پیمانکاران خصوصی پرداخت کرده است.

به گزارش انتخاب به نقل از این روزنامه ، هشت روز پس از جنگ عراق ، پل ولفویتز معاون سابق وزارت دفاع آمریکا و یکی از هواداران اصلی این جنگ، به کمیته ای در کنگره گفت: «ما با کشوری سر و کار داریم که می تواند هزینه بازسازی خود را تامین کند و این امر نسبتا خیلی زود اتفاق می افتد».

این روزنامه نوشت: یک دهه بعد ، این ارزیابی چندان نادرست به نظر نمی رسد. آمریکا عمدتا هزینه های نظامی و بازسازی عراق را بر عهده داشته است و دستکم صد و سی و هشت میلیارد دلار برای پیمانکارانی صرف کرده است که هر نوع کالایی از خدمات امنیتی تا دستمال توالت را عرضه می کردند.

بررسی فایننشال تایمز نشان می دهد سودی که هم شرکتهای آمریکایی و هم شرکتهای خارجی از این درگیری برده اند، دستکم هفتاد و دو میلیارد دلار بوده است. سود هیچ پیمانکاری با شرکت کی بی آر که زمانی از آن با نام «کلگ براون اند روت» یاد می شد، نبوده است. این یکی از شرکتهای وابسته به هالیبرتون است که زمانی دیک چنی معاون جرج بوش رئیس جمهور آ‌مریکا آن را اداره می کرد. این شرکت در دهه گذشته از قراردادهای فدرال مرتبط با عراق دستکم سی و نه و نیم میلیارد دلار سود داشته است. دو شرکت کویتی به نام های اجیلیتی لجستیکس و شرکت نفت دولتی کویت به ترتیب دومین و سومین برندگان بزرگ در کسب قراردادهای عراق به ارزش هفت و دو دهم میلیارد دلار و شش و سه دهم میلیارد دلار بوده اند. آمریکا در جنگ عراق بیش از هر جنگ دیگری شرکتهای خصوصی را به خدمت گرفت و در بسیاری از مواقع تعداد پیمانکاران بیش از پرسنل نظامی بود.

کلر مک کاسیکال سناتور دموکراتی که مسئولیت کنترل قراردادها را بر عهده داشت، می گوید:«این آمار حیرت‌آور است. ما در دهه گذشته شاهد این بودیم که میلیاردها دلار از وجوه مالیات دهندگان در خدمات و طرح هایی هزینه می شود که برای ماموریت نظامی ما یا تاثیری اندک داشت یا اصلا تاثیری نداشت».

فضای کار برای این پیمانکاران رو به تغییر است. جنگ عراق پایان یافته و درگیریهای افغانستان رو به پایان است، اما این شرکتهای خصوصی هنوز در این دو کشور باقی مانده اند. این دو کشور همچنان چهارده هزار پیمانکار حضور دارند که شامل پنج هزار و پانصد گارد امنیتی است.

فهرست فایننشال تایمز از ده شرکتی که بیشترین سود را در ده سال گذشته داشته اند، مبتنی بر قراردادهای دولتی است که از زمانی که حمله به عراق برنامه ریزی شد، امتیاز آن به این شرکتها برای فعالیت در عراق و کویت داده شد. این آمار کاملا دقیق نیست زیرا برخی شرکتها برای اینکه از نظارت دور بمانند، تحت عنوانهای متعدد فعالیت می کردند. دامنه استفاده از پیمانکاران خصوصی در عراق و افغانستان بحث انگیز بوده است. در سال دو هزار و یک گزارشی که کمیسیون قراردادهای زمان جنگ منتشر کرد، برآورد کرد پیمانکاران دفاعی از سال دو هزار و یک بیش از شصت میلیارد دلار را هدر داده اند. این رقم معادل دوازده میلیون دلار در روز است.

پیمانکاران خصوصی در برخی رخدادهای تکان دهنده عراق نیز دخالت داشتند که از آنجمله می توان به حادثه میدان نیسور بغداد اشاره کرد که در آن گاردهای امنیتی هفده عراقی را کشتند. رسوایی زندان ابوغریب نیز از این جمله است. گرچه دوران پولهای بادآورده برای این پیمانکاران ممکن است به پایان رسیده باشد، دوران رونق آنها هنوز تمام نشده است. وزارت خارجه آمریکا در سال دو هزار و یازده اعلام کرد در پنج سال آینده سه میلیارد دلار به قراردادهای امنیتی خصوصی برای محافظت از ساختمانهای مربوط به سفارت، فقط در بغداد اختصاص می دهد.